سامر رجب اف که به تازگی سرمایه گذاری در باشگاه داماش گیلان را برعهده گرفته است در نظر دارد تا به جز فوتبال در دیگر بخش های شهر رشت نیز به سرمایه گذاری بپردازد که البته ایجاد یک کمپ ورزشی مدرن یکی از مهمترین آنهاست.
خب نوبتی هم باشد نوبت سامر رجب اف است، نمی دانم چرا هر سرمایه گذار ورزشی که به گیلان می آید چنین قصدی می کند و الحمدالله قبل از اینکه به محیط زیست لطمه ای جبران ناپذیر وارد کند، ناپدید می شوند.
اشتباه نکنید طرفدار تیفوسی محیط زیست نیستم، مفهوم توسعه را هم درک می کنم، اما سابقه نشان داده این عزیزان کننده کار نیستند، از همان صنایع شیر ایران یا پگاه گرفته تا داماش آقای اختلاسگر (مه آفرید امیر خسروی) و داماش آقای فراری (شهرام یا بهرام قویدل) و البته منهای داماش آقا سامر، جملگی قصد و نیت کلانی غیر از ساختمان تیم فوتبال داشته اند؛ حتی در انزلی نیز همین قصه مدام تکرار شد، هم حسین هدایتی و هم سیروس محجوب بارها دم از ساختن استادیوم و کمپ ورزشی در این شهر زده اند.
یکی بیاید پاسخ دهد چه شد آن همه وعده و وعید؟ آیا مسئولین دولتی سنگ اندازی کردند یا بخش خصوصی توان عملیاتی نداشت؟
کلا هوای خوب گیلان و رطوبت بالای این منطقه باعث می شود دوستان سرمایه گذار خیلی زود از خوشی زیاد دچار آلزایمر شوند، تنها مجموعه پگاه بود که در مقام عمل به وعده، اقدام به خرید هکتارها زمین اطراف فومن کرده بود که خوشبختانه ساخت و ساز را در آن شروع نکرد، چراکه باید 400 هکتار باغ چای را نابود می کرد تا کمپ ورزشی در آن ایجاد کند.
باز هم تاکید می کنم، قطعا احداث این کمپ بسیار مثمرثمر تر از باغ چای رها شده بود ولی مطمئنا با سابقه ای که در همت دوستان سرمایه گذار دیده می شود بعد از نابودی کامل باغ چای و ریخت و پاش آهن و بتن در وسط جنگل، ناگهان قیمت شیر یکی دو ریالی پایین می آمد و دوستان سرمایه گذار دیگر رغبتی برای ادامه کار نداشته باشند، اتفاقی که فی الواقع رخ داد و باعث شد حتی تیم فوتبالشان را هم واگذار کنند.
بر روی پول های مشکوک امیرمنصورآریا و برادران قویدل هم که اصلا نمی شد حساب باز کرد، خوشبختانه عمر مدیریتی حسین هدایتی و سیروس محجوب هم در انزلی آنقدری نبود که به بهانه ایجاد کمپ ورزشی فرصت کنند لطمه ای به طبیعت بکر غرب گیلان بزنند، اما من هم مثل شما باور دارم سامر رجب اف چیز دیگری است.
مهمترین خصوصیتش این است که خارجی است و شاید مثل برخی سرمایه گذاران ایرانی بلد نباشد بلوف بزند، بلد نباشد تقصیر را گردن دیگران بیاندازد، شاید نیاز نداشته باشد مشهور و محبوب شود و شایدهای دیگر اما همه اینها شاید است و تنها زمان است که رنگ و لعاب اظهارات آقا سامر را با دیگران متمایز می کند.
راستی امیدواریم دوستان گیلانی اش که در ایرانیزه کردنش تلاش می کنند فقط فرهنگ ناب گیلان زمین را نشانش دهند نه آن روی سکه را.
7285/2007