اگر در عرصه هنر معاصر ايراني بگرديد و بخواهيد يك نام تاثيرگذار در پشت‌صحنه اتفاق‌هاي دنياي نمايش، سينما و حتي ادبيات پيدا كنيد كه سال‌هاي سال بدون چشمداشت يا شهرت خاصي، پابرجا مانده و به تاثيرگذاري‌اش در پشت‌صحنه اتفاق‌ها ادامه مي‌دهد، قطعا آن نام نگار اسكندرفر است. مدير موسسه فرهنگي و هنري كارنامه كه در سال‌هاي دور مجله «كارنامه» را با همراهي هوشنگ گلشيري منتشر مي‌كرد و در تمام اين سال‌ها با دعوت از چهره‌هايي مثل عباس كيارستمي، ناصر تقوايي، اميرحسين چهل‌تن، اصغر فرهادي و... به موسسه‌اش و آموزش علاقه‌مندان به حوزه‌هاي مختلف هنري، نسل تازه‌ و آگاهي از هنرمندان جوان ايراني را تربيت كرده. اسكندرفر در حاشيه تمام خبرها و اتفاق‌هاي حوزه هنري ايستاده، اما در ريشه تمام اين ‌اتفاق‌ها، كاري مهم و اصلي را انجام مي‌دهد. چهره‌اي كه حضورش براي دنياي هنر مغتنم است و محمد رحمانيان هم، با همين شناخت و درك و بعد از اين‌همه سال فعاليت، تصميم گرفت تا از او در شب اختتاميه يك جشنواره خصوصي تقدير كند و اندكي از زحمات اين‌همه سال اسكندرفر تشكر كند. اين‌طور شد كه شنبه شب و در پايان هفته تئاتر باران وقتي اهالي تئاتر دور هم جمع شده بودند، رحمانيان نام نگار اسكندرفر را به زبان آورد و با تعريف اين ماجرا كه بعد از توقيف نشريه «كارنامه» با اسكندرفر آشنا شده درباره حضور پررنگ و مهم اين چهره صحبت كرد. بعد از صحبت‌هاي رحمانيان هم، اسكندرفر تنها چند جمله كوتاه به زبان آورد و گفت: « خيلي خوشحالم كه اين موقعيت را داشتم كه بتوانم كنار جوان‌ها كار كنم، من از جواني شما زندگي مي‌گيرم و احساس زندگي مي‌كنم. دلم مي‌خواهد بگويم كه من آدم خوش‌شانسي هستم كه دوستاني نظير محمد رحمانيان دارم و عباس كيارستمي كه روزهاست جايش در زندگي و جهان من خاليست» تا هم هفته تئاتر باران تمام شود و هم نام نگار اسكندرفر و تاثير مهم اين‌همه سالش در دنياي هنر، خبري كوتاه براي مخابره باشد و براي همه آنهايي كه از دنياي واقعي هنر دور هستند و نمي‌دانند در پشت‌صحنه چهره‌هايي ماندگار و اصيل، چارچوب اين خانه را محافظت مي‌كنند و براي نسل‌هاي آينده مسيري دوست‌داشتني باز مي‌كنند.