صاحب‌خبر - ادامه از صفحه اول: روز هشتم شهریور که درتقویم کشورمان روز مبارزه با تروریسم نام دارد، مصادف است با عملیات کم سابقه تروریستی نسبت به مقامات ارشد کشورمان در سال 1360 که به شهادت رئیس جمهور و نخست وزیر کشورمان و تنی چند از همراهان آنهاانجامید. این اقدام تروریستی که به دست عوامل ضد انقلاب وابسته به گروه‌های جاسوسی و اطلاعاتی غرب و با هدف مقابله با اراده انقلابی ملت ایران و فروپاشی نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران انجام شد ، در میان سایر عملیات‌های تروریستی به دلیل شهادت نفرات اول و دوم دستگاه اجرائی یک کشور کاملا بی سابقه به شمار می‌آید. تروریسم، از اساسی ترین معضلات جامعه جهانی و خطرناک ترین تهدیدها بر ضد حقوق ملت‌ها و ثبات بین المللی است. در طول تاریخ، به ویژه یک صد سال اخیر، تروریسم، ریشه مهم ترین تهدیدها بر ضد صلح و امنیت جهانی بوده است. وضعیت دردآور و فاجعه آمیز بیشتر ملت‌ها و کشورهائی که در آتش جنگ و خون ریزی می‌سوزند و از آوارگی و فقر رنج می‌برند، معلول اغراض سلطه گرانه و تروریستی است. عمر ترور و تروریسم به قدمت بشریت است. تروریسم به همه اعصار، همه قاره‌ها و همه آئین‌ها تعلق دارد و نمی توان پدیده آشکار اضطراب و حس ناامنی در برابر دشمن نامرئی را که بر همه جا چنگ انداخته نادیده گرفت؛ گرچه می‌توان پیشینه تروریسم را به دوران جنگ سرد و رقابت میان دو ابرقدرت شرق و غرب برای ضربه زدن به دیگری نسبت داد. واقعیت این است که اسلام، خود، بزرگ ترین قربانی تروریسم است. پیشوایان معصوم علیهم السلام همگی به دست حکومت‌های ستمگر ترور شدند و شربت شهادت نوشیدند. نمونه روشن آن، مولای متقیان حضرت علی علیه السلام است که به دست ناپاک‌ترین دشمنان انسانیت ترور شد. اسلام اگرچه مبارزه بر ضد طاغوت‌های زمان، ستمگری و استعمار را محترم می‌شمارد و دفاع از مظلومان در برابر ظالمان و قدرت‌های سلطه گر را جهاد می‌داند، در مقابل، کشتن یک فرد بی گناه را به منزله کشتن تمام انسان‌ها دانسته است. امریکائی‌ها به مدت دو دهه سازمان تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) را زیر چتر حمایت مالی، سیاسی و تبلیغی خود قرار دادند و از جنایت‌های تروریستی آنان بر ضد مردم جمهوری اسلامی ایران حمایت کردند. پدیده تروریسم، موضوعی است که برای ما ایرانیان که از قربانیان آن هستیم، آشناست. سازمان تروریستی منافقین که از حمایت‌های مالی سیاسی وتبلیغی برخی از دولت‌های مخالف نظام نو پای ایران بهره می‌برد با شیوه قهرآمیز و ترورهای فراوان، درصدد حذف فیزیکی عناصر کار آمد و طراحان نظام بر آمد تا با ایجاد خلأهای جدی در ارکان حساس کشور، ضربه‏ای اساسی به جمهوی اسلامی ایران وارد آورد شهدای محراب، شهدای هفتم تیر و هشتم شهریور، شهیدانی چون لاجوردی، قرنی و صیاد شیرازی، از جمله قربانیان تروریسم بودند که به دست منافقان به شهادت رسیدند. در این راستا، هشتم شهریور، سالروز شهادت مظلومانه شهیدان باهنر و رجایی، «روز مبارزه با تروریسم» نام گذاری شده است.استکبار جهانی در برابر این فعالیت‌های تروریستی، نه تنها هیچ واکنشی از خود نشان نداد، بلکه از آن حمایت می‌کرد. پایه‏های اسلام ناب در رحمت، مهربانی، پرهیز از سنگدلی، بخشایش و گذشت است و این دین الهی، هرگز قتل پنهانی و بدون محاکمه و حکم قضائی را تأیید نمی‏کند. در واقع اسلام با کشتن انسان‏ها به غیر از حق، سرناسازگاری دارد و با آن مخالف است. اسلام همواره در جست و جوی امنیت و سعادت بشر بوده است. از این رو، یکی از وظائف مهم یک حکومت اسلامی را برقراری امنیت و حفظ جان و مال مسلمانان و غیر مسلمانانی می داند که در پناه حکومت اسلامی بر اساس قرارداد ذمه یا امان زندگی می کنند. ملت ایران، همیشه در راستای ایجاد صلح، دوستی و امنیت در جهان تلاش کرده و معتقد است آزادی، صلح و امنیت حق هر انسانی است و باید ریشه تروریسم را خشکاند. جمهوری اسلامی ایران که هیچ گاه از ضربه‌های جبران ناپذیر تروریسم در امان نبوده، از سال‌های نخست طلوع خورشید انقلاب تا کنون،همیشه با ترور و تروریست مخالف بوده و به مبارزه با آن پرداخته است. دولت جمهوری اسلامی ایران در 28 آبان 1382 لایحه مبارزه با تروریسم را تصویب کرد. بر اساس این لایحه، تهدید به ارتکاب یا جرایم و اقدامات خشونت آمیز از راه به وحشت افکندن مردم، برای تأثیرگذاری بر خط مشی، تصمیمات و اقدامات جمهوری اسلامی ایران، سایر کشورها و سازمان‌های بین الدولی، جرم تروریستی محسوب می شود. در این لایحه، هم چنین مقرر شده که برای پی گیری اجرای این قانون و هماهنگی‌های لازم میان دستگاه‌های ذی ربط، کمیته ملی ضد تروریسم با شرکت دستگاه‌های مربوط تشکیل شود. منابع: ttp://gmunursing.blogfa.com www.hawzah.net∎​