به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک، «ملاقات با گودو درکافه پایتخت با پانزده درصد تخفیف» به کارگردانی غزل اسکندرنژاد در دو سانس به روی صحنه رفت، این اجرا داستانی را روایت میکند که در یک روز معمولی مانند تمام روزها کارکنان کافهای قدیمی و نه چندان شناخته شده به نام کافه پایتخت سرگرم امور متداول روزانه در کافه هستند. مباشر گودو در یک تماس تلفنی با کافه، اعلام میکند که گودو در پنجاهمین سالروز افتتاح کافه پایتخت برای ایراد سخرانی تاریخی خود به آنجا خواهد رفت. کارکنان در تکاپوی آمادهسازی کافه میافتند با آرزوهایی در دل و سوالهایی که در سرشان دارند...
این اجرا در پایان نیز توسط غزل اسکندرنژاد علاوه بر داود رشیدی به پدر مریم آشوری یکی از بازیدهندههای عروسک این نمایش که بهتازگی از دنیا رفتهاند تقدیم شد، آشوری علیرغم این اتفاق بر روی صحنه حاضر شده بود و در ادامه مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی بهعنوان تشکر دسته گلی را به وی اهدا کرد. این نمایش با استقبال خوبی از سوی مردم روبهرو شد که در بین آنها میتوان به هنگامه مفید رییس هیات مدیره انجمن نمایشگران عروسکی و محمد اعلمی نمایشگر عروسکی اشاره کرد.
ابرهای صورتی حسن معجونی در تالار قشقایی
این نمایش به کارگردانی حسن معجونی که توسط دو بازیگر کیوان سررشته و الکا هدایت به روی صحنه رفت، این اجرا ماجرای سفر یک پسر جوان از حبس خانگی به خدمت سربازی، از سربازی به جنگ، از جنگ به خاک دشمن و پس از آن به مرگ را روایت میکند. در بین تماشاگران ابر «صورتی» ایدویا اوتگی مارتینز دبیر اتحادیه یونیما نیز حضور داشت.
«غول بزرگ مهربون» در تالار هنر
غول بزرگ مهربون به کارگردانی مریم کاظمی در دو سانس به اجرا درآمد، این نمایش داستان دختری به نام سوفی است که ربوده و به سرزمین غولها برده میشود و در آنجا با یک غول بزرگ دوست میشود که بر خلاف دیگران مهربان است...
در آخرین روز از جشنواره بینالمللی نمایش عروسکی تهران مبارک همچنان حال و هوای تئاتر شهر ودیگر سالنها دیدنی بود و به طور حتم کودکان از اینکه چند روزی همه چیز به آنها تعلق داشت خوشحال بودند و آن را میشد از حال خوبی که داشتند فهمید. البته از این جشنواره بزرگترها نیز استفاده کردند هم از طریق اجراهایی که مختص به آنها بود و هم در همراهی فرزندان خود در این روزهایی که شاید خودشان نیز به فضای دوران کودکی برگشته بودند، برای نمایشگران و کارگردانان هم استقبال از اجراهایشان و اینکه نتیجه ماههایی که زحمت کشیدهاند را به نوعی با حضور مردم دریافت کرده بودند بسیار خوشحال کننده بود .
جشنواره زمینه را برای آشنایی مردم با نمایش عروسکی آماده میکند
شهرام لاسمی که با شخصیت قلقلی برای کودکان دیروز خاطرهساز است،گفت: حضور پیشکسوتان و جوانان در گردهمایی و جشنوارههای نمایش عروسکی باعث آشنایی مردم با این هنر نمایشی میشود.
شهرام لاسمی را همگان با ایفای نقش قلقلی میشناسند، وی برای اولینبار در سال 1364 در حالی که ۲۱ سال داشت، به توصیه فریماه فرهی در برنامهای بهنام «بازی، شادی، تماشا» شرکت کرد. او کار هنری را از تئاتر تلویزیونی «رؤیاهای احتکارالسلطان» آغاز کرد و بعد از بازی در چند تله تئاتر، برای بازی در برنامه روتین خردسالان «بازی، شادی، تماشا» به گروه کودک و نوجوان شبکه دوم سیما دعوت شد. وی در خصوص تاثیر اجراهای عروسکی در قالب جشنواره بر آشنایی هرچه بیشتر مردم با این هنر گفت: این گردهمایی تاثیر بسیاری زیادی دارد به دلیل اینکه با عروسکها به راحتی میشود ارتباط برقرار کرد و ضمن اینکه عروسک برای بچهها جذاب است و از آن طریق میتوانیم به آنها پیام خود را برسانیم.
وی درباره اجراهای خیابانی و صحنهای جشنواره عنوان کرد: به نظرمن در مورد عروسکهایی که تا به حال دیده نشدهاند اجراهای خیابانی میتواند موثر واقع شود اما عروسکهای که به مراتب شناخته شدهتر هستند در اجراهای صحنهای هم موفق خواهند بود
لاسمی در خصوص حضور پیشکسوتان در این عرصه اظهار داشت: حضور کسانی که در این زمینه پیشکسوت هستند صد در صد میتواند قابل توجه و مثمر ثمر باشد و باعث دلگرمی جوانها شود.
بازیگر شخصیت «قلقلی» درباره اهمیت اجراهای سنتی عروسکی بیان کرد: من احساس میکنم که زندگی ما امروزه به سمت و سوی دیگری رفته است و مردم درگیر روزمرهگی شدهاند و سنت ما در حال فراموشی است که باید به واسطه اجراهای اینچنینی و دعوت از هنرمندان مردم را به این سمت جذب کنیم و فرهنگ قدیمی ایران را به فرزندانمان یادآور شویم تا فرهنگ این مرز و بوم از بین نرود.
وی افزود: ما به جز چند عروسک شناخته شده در حال حاضر عروسک دیگری نداریم در صورتیکه عروسکها میتوانند ارتباط بسیار خوبی را با بزرگترها برقرار کنند و حتی نقش یک سوپراستار را برای مردم ایفا کنند و خانوادهها را از دیدن برنامههایی که مفید نیستند باز دارد و به خود علاقهمند کنند. ما باید در برگزاری این برنامهها بیشتر تلاش کنیم و تعداد آنها را ارتقا دهیم و همچنین نمایشهای عروسکی در مدارس را راهاندازی کنیم که این هنر به دست فراموشی سپرده نشود و تلویزیون نیز به کارهایی از این دست بیشتر بپردازد.