به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از ملکشاهی خبر،یکی از غذاها و سوپهای معروف منطقه آش ترخینه می باشد که از زمانهای قدیم درشهرستان ملکشاهی رایج بوده است و در فصل زمستان جایگاه خاصی در سفره غذایی مردم دارد. زنان این شهرستان در اواخر تابستان با جمع آوری دوغهای محلی اقدام به تهیه ترخینه می نمایند و آن را در جای مناسبی برای فصل سرما ذخیره می نمایند.
"ترخینه" یا کشگینه غذایی است آبکی که از دوغ یا شیر تخمیر شده به دست می آید. ترخینه از خیس دادن بلغور گندم یا جو در دوغ ترش به مدت هفت روز تهیه می‌شود. در روش دیگر بلغور را به مدت چند ساعت در دوغ می پزند . پس از این مدت قطعاتی از این مخلوط خمیر مانند را گلوله کرده و گاهی با افزودن گیاهان معطر نظیر پونه و نعناع، آنرا زیر نور آفتاب خشک می نمایند.
گاهی سبزی های مانند شلم هم به آن اضافه می کنند. ترخینه را می توان به‌عنوان یک غذای نیمه آماده کاملا بومی محلی شناخت .از آنجائیکه در نگهداری آن ماده افزودنی وجود ندارد،بسیار سالم و یک غذای پاک از نظر سلامتی محسوب می شود.
تریخنه دارای خواص درمانی مجربی در موقع سرماخوردگی و زکام در فصل زمستان است،زیرا ترکیبات بکار رفته در آن یعنی گندم،پونه،دوغ تخمیر یافته و... در کنار هم معجونی گرم بوجود آورده اند و به بهبود سرماخورد گی کمک می کنند.
علاوه بر این، به دلیل اثرات پروبیوتیکی ،این سوپ در اختلالات گوارشی و هضم نیز تاثیر بسیار خوبی دارد.
برای طبخ آش ترخینه آن را به صورت آش تهیه می کنند. در ابتدا چند تکه ترخینه خشک را به همراه مقداری حبوبات می پزند در انتها نیز سبزی خشک، زردچوبه و پیاز داغ به آن اضافه می کنند. هرچه آش بیشتر بپزد، ترخینه‌های خشک از هم باز شده و دوغ آن بهتر در غذا پخش می شود.
متاسفانه با گسترش زندگی شهری و و معرفی غذاهای غیر بومی،نقش غذاها و آشهای سنتی و محلی بر سر سفره های مردم کم رنگ شده است.