به گزارش
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، علی اکبر ولایتی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، طی گفت‌وگویی به تشریح چرایی و روند نامگذاری روز 31 اردیبهشت به نام روز «پیوند اعضاء» توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی پرداخته است، که مشروح این گفت‌وگو از نظرتان می‌گذرد:
با سلام و سپاس از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید؛ در ابتدا اگر موافق باشید به موضوع سابقه پیوند اعضاء در علم پزشکی بپردازیم؟
من هم به شما و مخاطبان این گفت‌وگو سلام عرض می‌کنم، مفاخر پزشکی تمدن اسلام و ایران از جمله حکیم ابن‌سینا و سید اسمعیل جرجانی در نوشته‌های خود به مسئله انتقال اعضاء اشاره دارند که این موضوع را شاید بتوان اولین یادداشت‌ها در این زمینه دانست، ولی موضوع پیوند اعضاء به معنی معاصر آن که همان جایگزینی یک عضو با عضوی مشابه است، در طب ایران سابقه‌ای بیش از 80 سال دارد که پیوند قرنیه بود و توسط شادروان دکتر شمس در تهران پایه‌گذاری شد و سپس این راه توسط شاگردان این استاد برجسته ادامه یافت.
در سال‌های اخیر هم دکتر خدادوست، استاد جراحی چشم دانشگاه شیراز که از اساتید مجرب و شناخته شده در جهان است، به صورت فعال پیگیری شد و پیوند قرنیه در حال حاضر که بسیار هم برای بیماران ضروری و لازم است در بیشتر بخش‌های کشور در حال انجام است.
تاکنون در کشور ما ده‌ها هزار نفر پیوند قرنیه انجام داده‌اند و به صورت دقیق‌تر این آمار افزون بر 50 هزار نفر بوده است که رقم قابل توجهی محسوب می‌شود و در این میان از نقش مهم دکتر حمید سجادی هم نمی‌توان به راحتی عبور کرد و تلاش‌های وی نیز در این راستا بسیار مثمرثمر بوده است.
علاوه بر پیوند قرنیه ما پیوند کلیه را نیز در سال‌های اواخر دهه 50 در کشور انجام دادیم که این عمل نیز در شیراز و در بیمارستان نمازی و به دست دکتر دکتر سنادی‌زاده انجام شد که به واقع نقطه عطفی در پیوند اعضای بدن در کشور محسوب می‌شود.
اقدام دکتر سنادی‌زاده در پیوند اعضا در بیمارستان نمازی شیراز، خیلی زود به سایر نقاط کشور هم تسری پیدا کرد و در عرض 10 سال 80 مورد عمل پیوند کلیه در بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه تهران انجام شد.
البته در آن مقطع دشواری‌های بسیاری نیز وجود داشته است. به عنوان مثال بیماران ناگزیر بودند برای کلیه‌های مورد استفاده هزینه زیادی پرداخت کنند و این کلیه‌ها غالبا با قیمت گزاف از شبکه یوروترانسپلانت خریداری می‌شد که در مواردی هم باعث انتقال بیماری و مرگ بیماران دریافت کننده کلیه می‌شد.
این روند پس از پیروزی انقلاب اسلامی چگونه ادامه پیدا کرد؟
در آذر ماه سال 1362 در بیمارستان شهید مصطفی خمینی در اولین عمل پیوند عضو، کلیه یک برادر به خواهر 21 ساله او پیوند شد و خوشبختانه این پیوند کلیه بدون عارضه بود. پس از آن چند مورد مشابه پیوند به همین ترتیب انجام شد و با جلب توجه همکاران نفرولوژیست و اظهار علاقه آنها به مشارکت در این امر، طی سال‌های 1361ش تا 1363 ش تعداد 50 عمل پیوند در بیمارستان‌های مختلف از جمله شهید مصطفی خمینی، سامان، شرکت نفت و طالقانی انجام شد و با تحلیل نتایج رضایت‌بخش آن برنامه اساسی پیوند کلیه در ایران طراحی شد که اصول اساسی این برنامه جمله لزوم انجام عمل پیوند در بیمارستان‌های دانشگاهی، آموزش گسترده تیم‌های پیوند و استفاده از دهنده فامیل بود و بر اساس این برنامه برای اولین بار درسال 1363 ش عمل پیوند کلیه در بیمارستان هاشمی نژاد به مورد اجرا گذاشته شد.
استقبال جامعه پزشکی کشور از این موضوع چگونه بود؟
از همان آغاز کار، پزشکان علاقمند جهت آموزش در این برنامه پذیرفته شدند و پایه کار برای شروع اعمال پیوند در شهرستان‌ها از جمله شیراز و اصفهان و سایر شهرها گذاشته شد. البته لازم به ذکر است که در شروع این برنامه تبلیغات منفی وسیعی از طرف شبکه های معرفی بیمار به خارج و به خصوص انگلستان که منافع مالی آنها به خطر افتاده بود، به راه افتاد؛ ولی موفقیت درخشان عملهای پیوند این تبلیغات را خنثی کرد و هرروز نامهای جدیدی به فهرست تقاضا کنندگان عملهای پیوند افزوده شد.
در ادامه این روند در سال 1364 دومین مرکز پیوند کلیه در بیمارستان لبافی‌نژاد به همت دکتر ناصر سیم فروش به راه افتاد و یک سال بعد اولین مورد پیوند کلیه از دهنده غیر فامیل در این مرکز انجام شد. همچنین اولین پیوند موفق روده باریک در چهاردهم اردیبهشت ماه سال 1371 ش توسط دکتر ایرج فاضل در بیمارستان آیت الله طالقانی انجام شد.
با توجه به موفقیت‌های کسب شده در این مسیر، اولین پیوند موفق کبد در ایران در روز چهاردهم خرداد ماه سال 1372 ش توسط دکتر ملک حسینی استاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد و از آن زمان به بعد این دانشگاه به عنوان یک مرکز موفق پیوند کبد به فعالیت گسترده خود ادامه داده است.
با توجه به لزوم وجود یک نهاد مسئول در این زمینه، در سال 1374 ش انجمن پیوند اعضاء ایران تاسیس شد و درسال 1379 ش نیز اولین پیوند موفق ریه توسط دکتر احمدی استاد دانشگاه در بیمارستان امام خمینی (ره) دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد و با کوشش قابل توجه دکتر عباسی در بیمارستان مسیح دانشوری ادامه پیدا کرد و اولین پیوند پانکراس توسط دکتر نیک اقبالیان در فروردین ماه سال 1385 ش در دانشگاه شیراز انجام شد.
در موضوع پیوند عضو، ما مورد مهمی به نام مرگ مغزی و نحوه فراهم‌سازی عضو پیوندی را مشاهده می‌کنیم. تاريخچه فراهم آوري عضو پیوندی در کشورمان چگونه است؟
تاریخچه پیوند اعضای حاصل از مرگ مغزی در ایران به حدود 50 سال پیش باز می‌گردد و همگام با توسعه چشمگیری که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در زمینه پیوند کلیه صورت گرفت، متخصصین و مسئولین برای ایجاد زمینه مناسب جهت پذیرش عمومی و کسب مجوز‌های شرعی و به تبع آن تصویب قوانین لازم در این مسیر تلاش کردند.
بعد از فتوای راهگشای رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره) - که متن کامل آن به این شرح است- «بر فرض مذکور چنانچه حیات انسان دیگری متوقف بر این باشد با اجازه صاحب قلب یا کبد و امثال آن جایز است» به صورت موردی پیوندهای قلب، کلیه و کبد افرادی که دچار مرگ مغزی شده بودند، در دانشگاه علوم پزشکی شیراز و بیمارستان‌های شریعتی، امام خمینی (ره) و سینا وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت.
در سال 1372ش لایحه اجازه پیوند اعضای بدن فوت شدگان در موارد خاص تقدیم مجلس شورای اسلامی شد ولی به تصویب نرسید، تا اینکه در پی فتاوی مراجع معظم تقلید مبنی بر مجاز بودن این امر و بر اساس نیاز جامعه، مجلس شورای اسلامی کلیات طرح پیوند اعضاء از مرگ مغزی را در آبان ماه 1378 به تصویب رساند و در 17 فروردین ماه 1379 ش این طرح از تصویب نهایی گذشت و در تاریخ 24 خرداد همان سال این قانون ابلاغ شد.
بعد از تصویب قانون مذکور، آئین‌نامه اجرایی این قانون نیز تنظیم و تصویب شد و در طی فاصله تصویب قانون و آئین‌نامه اجرایی آن، بنا به حکم وزیر بهداشت، درمان وآموزش پزشکی و با همکاری مرکز مدیریت پیوند، دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران طرح پایلوت پیوند از جسد را اجراء کرد و متعاقب آن در همان سال تشریفات (پروتکل) مرگ مغزی نیز به دستور وزیر بهداشت، درمان وآموزش پزشکی تدوین و ابلاغ گردید.
همچنین دانشگاه علوم پزشکی شیراز فراهم آوری عضو و پیوند کبد و کلیه که از سال 1372 ش توسط دکتر سید علی ملک حسینی آغاز شده بود را با سرعت بیشتری ادامه داد و با تصویب آئین‌نامه اجرایی قانون «پیوند اعضای بیماران فوت شده یا بیمارانی که مرگ مغزی آنها مسلم است» زمینه توسعه آن فراهم و در سال 1381 ش شبکه فراهم آوری اعضای پیوندی ایران طراحی و به تدریج اجزای آن در تهران و شهرستان‌ها شکل گرفت.
در سال بعد نیز این آئین‌نامه در اجلاس روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی مطرح و با تصویب قطعنامه‌هایی در رابطه با همکاری دانشگاه‌ها و ایجاد واحد شناسایی مرگ مغزی و واحدهای فراهم آوری اعضاء پیوندی، زمینه برای توسعه کشوری و انسجام آن فراهم شد.
ظاهرا خود شما نخستین فردی هستید که در کشور دارای کارت اهدای عضو شده‌اید؟
بله همین طور است. بنده به عنوان یک عضو جامعه پزشکی کشور و به منظور ترویج این امر خداپسندانه اولین دارنده کارت اهدای عضو در کشور هستم.
در مرکز تحت مدیریت جنابعالی چه اقداماتی در این زمینه انجام شده است؟
از میان 50 عضو شبکه فراهم‌‌آوری اعضای پیوندی در کشور، واحد فراهم‌‌آوری اعضاء پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی یکی از فعال‌‌ترین واحدهای شناخته شده در امر اهدای عضو می‌باشد که رتبه اول را در این زمینه به خود اختصاص داده است. این واحد از سال 1383 ش با 5 مورد اهدا در سال فعاليت خود را شروع كرد و تا به حال در مجموع 1415 مورد اهداكننده داشته كه توانسته موجب اهدای 3643 عضو شود.
البته باید توجه داشت پیوند عضو عمل پیچیده‌ای است که نیازمند مهارت خاص در جراحی می‌باشد و به علت نیاز یه مهارت و تجهیزات ویژ‌ه‌ای که نتیجه پیوند را به شدت متاثر می‌کند و نیازمند صرف هزینه و وقت زیاد می‌باشد و به همین علت کمتر مرکز پزشکی در دنیا وارد این میدان شده و جراحان محدودی حاضر به پذیرش این جراحی به علت خطرات بالا می‌باشند.
رتبه بندی فعلی میان دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور چگونه است؟
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در مرکز آموزشی و پژوهشی و درمانی دکتر مسیح دانشوری در جایگاه اول پیوند ریه است و دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیمارستان امام خمینی جایگاه اول در پیوند قلب را دارد.
همچنین دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در بیمارستان لبافی‌نژاد و مدرس جایگاه اول پیوند کلیه و دانشگاه علوم پزشکی شیراز در بیمارستان نمازی جایگاه اول پیوند کبد را به خود اختصاص داده و دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیمارستان شریعتی جایگاه اول در پیوند مغز استخوان را دارد.
البته گفتنی است که در بحث پیوند از حیث تنوع و تعداد در کل کشور بالاترین پیوندها مربوط به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.
در مورد روند ثبت روز 31 اردیبهشت به نام روز پیوند اعضاء هم توضیحاتی داشته باشید؟
متاسفانه هر 2/5 ساعت يك ايرانی که به دليل بيماري‌هاي پيشرفته قلب، ريه، كليه و كبد در ليست انتظار پيوند عضو مي‌باشد؛ به علت نرسيدن عضو مناسب جان خود را از دست مي‌دهد و اين در حالي است كه تقريباً معادل همين تعداد موارد مرگ مغزي كه مي‌تواند اهداكننده عضو باشد و جان بيماران را نجات دهد، وجود دارد.
هر مورد مرگ مغزي در صورت اهداي عضو در زمان مناسب مي‌تواند 6 بیمار را نجات دهد، اما به دليل آشنا نبودن عموم مردم با مفهوم غيرقابل نجات بودن بيمار مرگ مغزي و رضايت ندادن به اهداي عضو، نه تنها مورد مرگ مغزي فوت مي‌كند بلكه شانس زندگي 6 ايراني نيازمند به پيوند عضو را با خود به زير خاك مي‌برد.
واحد فراهم آوري اعضا و نسوج پيوندي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي با هدف ارج نهادن به بينش و پيشتازي امام راحل (ره) كه به اين امر وجاهت شرعي دادند و به منظور ترويج فرهنگ اهداي عضو از موارد مرگ مغزي ضرورت این نامگذاری مهم و فرهنگ‌ساز را برای نخستین بار مطرح کرد.
تردیدی نیست که این نامگذاری علاوه بر ايجاد توجه در اذهان جامعه و فرهنگ‌‌سازی كه منجر به كاهش زمان رضايت‌دهي خانواده‌هاي افراد دچار شده به مرگ مغزي و در نتيجه نجات جان بیماران ليست انتظار پيوند اعضا مي‌شود، از جانب دیگر مي‌تواند پزشکان، فقها، حقوق‌دانان، روان‌شناسان را بیشتر متوجه این امر کند تا این افراد بتوانند با توجه به تخصص خود در این زمینه راهگشا باشند.
با این هدف اینجانب و سرکار خانم دکتر صادق بیگی (رئیس واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) در تاریخ 21 اردیبهشت سال 1394 طی نامهای به آقای دکتر پیوندی (رئیس محترم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) درخواست کردیم تا 31 اردیبهشت ماه، مصادف با سالروز صدور فتوای تاریخی امام راحل(ره) مبنی بر جایز بودن اهدای عضو و تقارن سال 94 به عنوان هشتادمین سالگرد اولین پیوند عضو در ایران به عنوان « روز ملی اهدای عضو » نامگذاری شود.
متعاقب این درخواست دکتر پیوندی از دکتر حسن هاشمی (وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) تقاضا کردند تا با مساعدت ایشان، موضوع در شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شود. خوشبختانه در جلسه 783 شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ 2 شهریور ماه جاری، بنده به عنوان عضو این شورا، موضوع را از ابعاد مختلف تبیین کردم و با اشاره نجات زندگی حداقل 3 هزار نفر و همچنین جایگاه کشورمان، که در رتبه سوم جهان از حیث میزان رضایت در مرگ مغزی را دارد، با توجه به اختیاری بودن اهدای عضو در کشور ما و عدم اجبار، این موضوع بسیار حائز اهمیت است و با عنایت به صدور حدود 1 میلیون و 800 هزار کارت اهدای عضو در کشور، خوشبختانه اعضای محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی نامگذاری روز 31 اردیبهشت به عنوان روز ملی پیوند عضو را تصویب کردند.
ضمن سپاس از دکتر مخبر دزفولی دبیر محترم شورا، دبیرخانه و همه اعضای ارجمند شورای عالی انقلاب فرهنگی امیدواریم این تصمیم راهگشا بتواند این کار خداپسندانه را بیش از پیش تسهیل و ترویج کند.
∎
با سلام و سپاس از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید؛ در ابتدا اگر موافق باشید به موضوع سابقه پیوند اعضاء در علم پزشکی بپردازیم؟
من هم به شما و مخاطبان این گفت‌وگو سلام عرض می‌کنم، مفاخر پزشکی تمدن اسلام و ایران از جمله حکیم ابن‌سینا و سید اسمعیل جرجانی در نوشته‌های خود به مسئله انتقال اعضاء اشاره دارند که این موضوع را شاید بتوان اولین یادداشت‌ها در این زمینه دانست، ولی موضوع پیوند اعضاء به معنی معاصر آن که همان جایگزینی یک عضو با عضوی مشابه است، در طب ایران سابقه‌ای بیش از 80 سال دارد که پیوند قرنیه بود و توسط شادروان دکتر شمس در تهران پایه‌گذاری شد و سپس این راه توسط شاگردان این استاد برجسته ادامه یافت.
در سال‌های اخیر هم دکتر خدادوست، استاد جراحی چشم دانشگاه شیراز که از اساتید مجرب و شناخته شده در جهان است، به صورت فعال پیگیری شد و پیوند قرنیه در حال حاضر که بسیار هم برای بیماران ضروری و لازم است در بیشتر بخش‌های کشور در حال انجام است.
تاکنون در کشور ما ده‌ها هزار نفر پیوند قرنیه انجام داده‌اند و به صورت دقیق‌تر این آمار افزون بر 50 هزار نفر بوده است که رقم قابل توجهی محسوب می‌شود و در این میان از نقش مهم دکتر حمید سجادی هم نمی‌توان به راحتی عبور کرد و تلاش‌های وی نیز در این راستا بسیار مثمرثمر بوده است.
علاوه بر پیوند قرنیه ما پیوند کلیه را نیز در سال‌های اواخر دهه 50 در کشور انجام دادیم که این عمل نیز در شیراز و در بیمارستان نمازی و به دست دکتر دکتر سنادی‌زاده انجام شد که به واقع نقطه عطفی در پیوند اعضای بدن در کشور محسوب می‌شود.
اقدام دکتر سنادی‌زاده در پیوند اعضا در بیمارستان نمازی شیراز، خیلی زود به سایر نقاط کشور هم تسری پیدا کرد و در عرض 10 سال 80 مورد عمل پیوند کلیه در بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه تهران انجام شد.
البته در آن مقطع دشواری‌های بسیاری نیز وجود داشته است. به عنوان مثال بیماران ناگزیر بودند برای کلیه‌های مورد استفاده هزینه زیادی پرداخت کنند و این کلیه‌ها غالبا با قیمت گزاف از شبکه یوروترانسپلانت خریداری می‌شد که در مواردی هم باعث انتقال بیماری و مرگ بیماران دریافت کننده کلیه می‌شد.
این روند پس از پیروزی انقلاب اسلامی چگونه ادامه پیدا کرد؟
در آذر ماه سال 1362 در بیمارستان شهید مصطفی خمینی در اولین عمل پیوند عضو، کلیه یک برادر به خواهر 21 ساله او پیوند شد و خوشبختانه این پیوند کلیه بدون عارضه بود. پس از آن چند مورد مشابه پیوند به همین ترتیب انجام شد و با جلب توجه همکاران نفرولوژیست و اظهار علاقه آنها به مشارکت در این امر، طی سال‌های 1361ش تا 1363 ش تعداد 50 عمل پیوند در بیمارستان‌های مختلف از جمله شهید مصطفی خمینی، سامان، شرکت نفت و طالقانی انجام شد و با تحلیل نتایج رضایت‌بخش آن برنامه اساسی پیوند کلیه در ایران طراحی شد که اصول اساسی این برنامه جمله لزوم انجام عمل پیوند در بیمارستان‌های دانشگاهی، آموزش گسترده تیم‌های پیوند و استفاده از دهنده فامیل بود و بر اساس این برنامه برای اولین بار درسال 1363 ش عمل پیوند کلیه در بیمارستان هاشمی نژاد به مورد اجرا گذاشته شد.
استقبال جامعه پزشکی کشور از این موضوع چگونه بود؟
از همان آغاز کار، پزشکان علاقمند جهت آموزش در این برنامه پذیرفته شدند و پایه کار برای شروع اعمال پیوند در شهرستان‌ها از جمله شیراز و اصفهان و سایر شهرها گذاشته شد. البته لازم به ذکر است که در شروع این برنامه تبلیغات منفی وسیعی از طرف شبکه های معرفی بیمار به خارج و به خصوص انگلستان که منافع مالی آنها به خطر افتاده بود، به راه افتاد؛ ولی موفقیت درخشان عملهای پیوند این تبلیغات را خنثی کرد و هرروز نامهای جدیدی به فهرست تقاضا کنندگان عملهای پیوند افزوده شد.
در ادامه این روند در سال 1364 دومین مرکز پیوند کلیه در بیمارستان لبافی‌نژاد به همت دکتر ناصر سیم فروش به راه افتاد و یک سال بعد اولین مورد پیوند کلیه از دهنده غیر فامیل در این مرکز انجام شد. همچنین اولین پیوند موفق روده باریک در چهاردهم اردیبهشت ماه سال 1371 ش توسط دکتر ایرج فاضل در بیمارستان آیت الله طالقانی انجام شد.
با توجه به موفقیت‌های کسب شده در این مسیر، اولین پیوند موفق کبد در ایران در روز چهاردهم خرداد ماه سال 1372 ش توسط دکتر ملک حسینی استاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد و از آن زمان به بعد این دانشگاه به عنوان یک مرکز موفق پیوند کبد به فعالیت گسترده خود ادامه داده است.
با توجه به لزوم وجود یک نهاد مسئول در این زمینه، در سال 1374 ش انجمن پیوند اعضاء ایران تاسیس شد و درسال 1379 ش نیز اولین پیوند موفق ریه توسط دکتر احمدی استاد دانشگاه در بیمارستان امام خمینی (ره) دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد و با کوشش قابل توجه دکتر عباسی در بیمارستان مسیح دانشوری ادامه پیدا کرد و اولین پیوند پانکراس توسط دکتر نیک اقبالیان در فروردین ماه سال 1385 ش در دانشگاه شیراز انجام شد.
در موضوع پیوند عضو، ما مورد مهمی به نام مرگ مغزی و نحوه فراهم‌سازی عضو پیوندی را مشاهده می‌کنیم. تاريخچه فراهم آوري عضو پیوندی در کشورمان چگونه است؟
تاریخچه پیوند اعضای حاصل از مرگ مغزی در ایران به حدود 50 سال پیش باز می‌گردد و همگام با توسعه چشمگیری که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در زمینه پیوند کلیه صورت گرفت، متخصصین و مسئولین برای ایجاد زمینه مناسب جهت پذیرش عمومی و کسب مجوز‌های شرعی و به تبع آن تصویب قوانین لازم در این مسیر تلاش کردند.
بعد از فتوای راهگشای رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره) - که متن کامل آن به این شرح است- «بر فرض مذکور چنانچه حیات انسان دیگری متوقف بر این باشد با اجازه صاحب قلب یا کبد و امثال آن جایز است» به صورت موردی پیوندهای قلب، کلیه و کبد افرادی که دچار مرگ مغزی شده بودند، در دانشگاه علوم پزشکی شیراز و بیمارستان‌های شریعتی، امام خمینی (ره) و سینا وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت.
در سال 1372ش لایحه اجازه پیوند اعضای بدن فوت شدگان در موارد خاص تقدیم مجلس شورای اسلامی شد ولی به تصویب نرسید، تا اینکه در پی فتاوی مراجع معظم تقلید مبنی بر مجاز بودن این امر و بر اساس نیاز جامعه، مجلس شورای اسلامی کلیات طرح پیوند اعضاء از مرگ مغزی را در آبان ماه 1378 به تصویب رساند و در 17 فروردین ماه 1379 ش این طرح از تصویب نهایی گذشت و در تاریخ 24 خرداد همان سال این قانون ابلاغ شد.
بعد از تصویب قانون مذکور، آئین‌نامه اجرایی این قانون نیز تنظیم و تصویب شد و در طی فاصله تصویب قانون و آئین‌نامه اجرایی آن، بنا به حکم وزیر بهداشت، درمان وآموزش پزشکی و با همکاری مرکز مدیریت پیوند، دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران طرح پایلوت پیوند از جسد را اجراء کرد و متعاقب آن در همان سال تشریفات (پروتکل) مرگ مغزی نیز به دستور وزیر بهداشت، درمان وآموزش پزشکی تدوین و ابلاغ گردید.
همچنین دانشگاه علوم پزشکی شیراز فراهم آوری عضو و پیوند کبد و کلیه که از سال 1372 ش توسط دکتر سید علی ملک حسینی آغاز شده بود را با سرعت بیشتری ادامه داد و با تصویب آئین‌نامه اجرایی قانون «پیوند اعضای بیماران فوت شده یا بیمارانی که مرگ مغزی آنها مسلم است» زمینه توسعه آن فراهم و در سال 1381 ش شبکه فراهم آوری اعضای پیوندی ایران طراحی و به تدریج اجزای آن در تهران و شهرستان‌ها شکل گرفت.
در سال بعد نیز این آئین‌نامه در اجلاس روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی مطرح و با تصویب قطعنامه‌هایی در رابطه با همکاری دانشگاه‌ها و ایجاد واحد شناسایی مرگ مغزی و واحدهای فراهم آوری اعضاء پیوندی، زمینه برای توسعه کشوری و انسجام آن فراهم شد.
ظاهرا خود شما نخستین فردی هستید که در کشور دارای کارت اهدای عضو شده‌اید؟
بله همین طور است. بنده به عنوان یک عضو جامعه پزشکی کشور و به منظور ترویج این امر خداپسندانه اولین دارنده کارت اهدای عضو در کشور هستم.
در مرکز تحت مدیریت جنابعالی چه اقداماتی در این زمینه انجام شده است؟
از میان 50 عضو شبکه فراهم‌‌آوری اعضای پیوندی در کشور، واحد فراهم‌‌آوری اعضاء پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی یکی از فعال‌‌ترین واحدهای شناخته شده در امر اهدای عضو می‌باشد که رتبه اول را در این زمینه به خود اختصاص داده است. این واحد از سال 1383 ش با 5 مورد اهدا در سال فعاليت خود را شروع كرد و تا به حال در مجموع 1415 مورد اهداكننده داشته كه توانسته موجب اهدای 3643 عضو شود.
البته باید توجه داشت پیوند عضو عمل پیچیده‌ای است که نیازمند مهارت خاص در جراحی می‌باشد و به علت نیاز یه مهارت و تجهیزات ویژ‌ه‌ای که نتیجه پیوند را به شدت متاثر می‌کند و نیازمند صرف هزینه و وقت زیاد می‌باشد و به همین علت کمتر مرکز پزشکی در دنیا وارد این میدان شده و جراحان محدودی حاضر به پذیرش این جراحی به علت خطرات بالا می‌باشند.
رتبه بندی فعلی میان دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور چگونه است؟
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در مرکز آموزشی و پژوهشی و درمانی دکتر مسیح دانشوری در جایگاه اول پیوند ریه است و دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیمارستان امام خمینی جایگاه اول در پیوند قلب را دارد.
همچنین دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در بیمارستان لبافی‌نژاد و مدرس جایگاه اول پیوند کلیه و دانشگاه علوم پزشکی شیراز در بیمارستان نمازی جایگاه اول پیوند کبد را به خود اختصاص داده و دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیمارستان شریعتی جایگاه اول در پیوند مغز استخوان را دارد.
البته گفتنی است که در بحث پیوند از حیث تنوع و تعداد در کل کشور بالاترین پیوندها مربوط به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.
در مورد روند ثبت روز 31 اردیبهشت به نام روز پیوند اعضاء هم توضیحاتی داشته باشید؟
متاسفانه هر 2/5 ساعت يك ايرانی که به دليل بيماري‌هاي پيشرفته قلب، ريه، كليه و كبد در ليست انتظار پيوند عضو مي‌باشد؛ به علت نرسيدن عضو مناسب جان خود را از دست مي‌دهد و اين در حالي است كه تقريباً معادل همين تعداد موارد مرگ مغزي كه مي‌تواند اهداكننده عضو باشد و جان بيماران را نجات دهد، وجود دارد.
هر مورد مرگ مغزي در صورت اهداي عضو در زمان مناسب مي‌تواند 6 بیمار را نجات دهد، اما به دليل آشنا نبودن عموم مردم با مفهوم غيرقابل نجات بودن بيمار مرگ مغزي و رضايت ندادن به اهداي عضو، نه تنها مورد مرگ مغزي فوت مي‌كند بلكه شانس زندگي 6 ايراني نيازمند به پيوند عضو را با خود به زير خاك مي‌برد.
واحد فراهم آوري اعضا و نسوج پيوندي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي با هدف ارج نهادن به بينش و پيشتازي امام راحل (ره) كه به اين امر وجاهت شرعي دادند و به منظور ترويج فرهنگ اهداي عضو از موارد مرگ مغزي ضرورت این نامگذاری مهم و فرهنگ‌ساز را برای نخستین بار مطرح کرد.
تردیدی نیست که این نامگذاری علاوه بر ايجاد توجه در اذهان جامعه و فرهنگ‌‌سازی كه منجر به كاهش زمان رضايت‌دهي خانواده‌هاي افراد دچار شده به مرگ مغزي و در نتيجه نجات جان بیماران ليست انتظار پيوند اعضا مي‌شود، از جانب دیگر مي‌تواند پزشکان، فقها، حقوق‌دانان، روان‌شناسان را بیشتر متوجه این امر کند تا این افراد بتوانند با توجه به تخصص خود در این زمینه راهگشا باشند.
با این هدف اینجانب و سرکار خانم دکتر صادق بیگی (رئیس واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) در تاریخ 21 اردیبهشت سال 1394 طی نامهای به آقای دکتر پیوندی (رئیس محترم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) درخواست کردیم تا 31 اردیبهشت ماه، مصادف با سالروز صدور فتوای تاریخی امام راحل(ره) مبنی بر جایز بودن اهدای عضو و تقارن سال 94 به عنوان هشتادمین سالگرد اولین پیوند عضو در ایران به عنوان « روز ملی اهدای عضو » نامگذاری شود.
متعاقب این درخواست دکتر پیوندی از دکتر حسن هاشمی (وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) تقاضا کردند تا با مساعدت ایشان، موضوع در شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شود. خوشبختانه در جلسه 783 شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ 2 شهریور ماه جاری، بنده به عنوان عضو این شورا، موضوع را از ابعاد مختلف تبیین کردم و با اشاره نجات زندگی حداقل 3 هزار نفر و همچنین جایگاه کشورمان، که در رتبه سوم جهان از حیث میزان رضایت در مرگ مغزی را دارد، با توجه به اختیاری بودن اهدای عضو در کشور ما و عدم اجبار، این موضوع بسیار حائز اهمیت است و با عنایت به صدور حدود 1 میلیون و 800 هزار کارت اهدای عضو در کشور، خوشبختانه اعضای محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی نامگذاری روز 31 اردیبهشت به عنوان روز ملی پیوند عضو را تصویب کردند.
ضمن سپاس از دکتر مخبر دزفولی دبیر محترم شورا، دبیرخانه و همه اعضای ارجمند شورای عالی انقلاب فرهنگی امیدواریم این تصمیم راهگشا بتواند این کار خداپسندانه را بیش از پیش تسهیل و ترویج کند.