به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، روزنامه جوان درباره قراردادهای نفتی نوشته است: در عصر «پسابرجام»، شركت‌هاي متعددي از ايران، ايتاليا، هند، چين، مالزي، فرانسه، ژاپن و... براي سرمايه‌گذاري در توسعه فاز 11 پارس‌جنوبي، آمادگي خود را اعلام كردند كه جدي‌ترين گزينه‌ها، شركت‌هاي اني ايتاليا و توتال فرانسه بودند كه البته شركت ملي نفت ايران براي واگذاري اين پروژه به توتال بدعهد تمايل بيشتري دارد.
در اوايل تابستان سال گذشته هم شركت ملي نفت ايران با واگذاري توسعه فاز 11 به شركت مپنا موافقت كرد. پس از آن هم بعضي از مقام‌هاي مسئول در شركت ملي نفت ايران گفته بودند با توجه به اينكه توسعه فاز 11 يك پروژه ساده است و تنها به حفاري نياز دارد، شركت‌هاي ايراني توان حضور در اين پروژه را دارند.
گويا داستان غم‌انگيز توسعه نيافتن فاز 11 ميدان مشترك پارس‌جنوبي سر دراز دارد و سرانجام همان‌طور كه بيژن زنگنه در آغاز تصدي مسئوليت وزارت نفت در گفت‌و‌گو با يكي از رسانه‌ها گفته بود كه فاز 11 را براي شركت فرانسوي توتال نگه داشته است، توسعه اين فاز را به اين شركت فرانسوي بدنام در ايران واگذار كند.
همه اينها در حالي است كه هم‌اكنون ميدان گازي پارس جنوبي به دوران افت‌فشار خود وارد شده و با شرايطي كه اكنون در پيش روي آن است، به‌طور قطع فرآيند توسعه و نگهداشت توليد از آن در قياس با زمان آغاز توسعه متفاوت و هزينه‌هاي آن بيشتر است.
قبلاً در هر فاز پارس‌جنوبي كمابيش 11 حلقه چاه حفاري مي‌شد، اما هم‌اكنون با توجه به افت‌فشار مخزن، اين تعداد چاه بايد دو برابر شود كه به‌طور قطع به هزينه بيشتري هم نياز دارد. در عين حال با توجه به شرايط مخزني حادث شده در پارس جنوبي، افزون‌بر افت فشار گاز، توليد ميعانات گازي هم از حدود سه تا پنج سال آينده دچار افت بسيار شديدتري مي‌شود، بنابراين از آن پس نياز است كه براي هر فاز پارس‌جنوبي، ساخت يك سكوي ايستگاه تقويت فشار در دستور كار قرار بگيرد تا گاز و ميعانات گازي را پمپ كند و بر افت فشار مخزن چيره شود تا برداشت از اين ميدان عظيم مشترك كم نشود كه به‌طور طبيعي هزينه سرمايه‌گذاري‌ها در اين بخش را افزايش مي‌دهد...
هزينه توسعه بخش دريايي فاز 11 پارس جنوبي كه معادل دو فاز است، حدود چهار تا پنج ميليارد دلار برآورد مي‌شود.
رقم پنج ميليارد دلاري توسعه بخش دريايي دو فاز پارس جنوبي كجا و رقم پيشنهادي حدود 9 ميليارد دلاري توتال براي توسعه فاز 11 كجا!؟ البته حجم نهايي سرمايه‌گذاري در قرارداد طرح توسعه بخش خشكي و دريايي فاز 12 پارس جنوبي (معادل سه فاز) كه با پتروپارس بسته شده بود، با توجه به افزايش هزينه‌ها، تحريم‌ها و... به گفته يك مقام آگاه در نفت، در انتهاي كار حدود 13ميليارد دلار برآورد شد كه اين افزايش هزينه جاي تأمل دارد، هرچند كه اين پروژه از سوي شركت داخلي اجرا
شده باشد.
اكنون 16 سال از آغاز برنامه توسعه فاز 11 پارس جنوبي مي‌گذرد؛ فازي كه در مرزي‌ترين نقطه اين مخزن مشترك قرار دارد و مهاجرت گاز از اين نقطه از مخزن، به طرز عجيبي زياد است كه تصور آن، آه حسرت را بر دل هر شهروند و مسئول ميهن‌دوستي باقي مي‌گذارد. برنامه توسعه فاز 11 پارس‌جنوبي در حالي به پايان دومين دهه از عمر خود نزديك مي‌شود و در معرض غفلت مسئولان مربوط قرار گرفته است كه به گفته برخي مسئولان شركت ملي نفت ايران، ساخت سكو، خطوط لوله و حفاري چاه‌هاي اين فاز از سوي شركت‌هاي داخلي ميسر است.