به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، مهمترین وظیفه سینما یا هر هنر دیگری تامین غذای روح انسان هاست. حال اگر اثری هنری با تامین سلامت روح بتواند راهکارهایی برای سلامت جسم در قالب خود بگنجاند و با زبان هنر انسان ها را به حفاظت از روح و جسم خود ترغیب کند، رسالت خود را بخوبی انجام داده است.

از دیر باز مسئله سلامت در سینمای ما مسئله مهمی بوده و در بسیاری از فیلم ها به شکل مستقیم یا غیر مستقیم به آن پرداخته شده است. برای مثال فیلم «گاو» به کارگردانی داریوش مهرجویی در قالب یک قصه به معرفی یک بیماری روحی روانی می پرداخت. جلوتر که بیاییم فیلم های«خیلی دور خیلی نزدیک»،«خون بازی»،«تله»،«عصر یخبندان»،«ابد و یک روز» و...را می بینیم که  هر یک به نوعی دریچه ای از پزشکی را به روی سینما باز کرده اند.

از سویی در هر پویش پزشکی اگر همراهی هنرمندان باشد آن پویش موفق تر عمل خواهد کرد.برای نمونه فرهنگ اهدائ عضو و یا حمایت از بیماران مختلف از جمله ام اس به این شکل گسترده اتفاق نمی افتاد مگر با حمایت و فعالیت هنرمندان.

حالا برگزاری جشنواره ای تصمیم دارد این اتفاقات را به شکل علمی تر و سامان دهی شده تری رقم بزند.

نخستین جشنواره فیلم سلامت از 1 تا 5 شهریور در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد و با نمایش فیلم هایی مرتبط با مقوله سلامت سعی کرد که نگاه فیلمسازان، مردم و جامعه پزشکی را به هم  متمرکزتر کند.

استقبال مخاطبان از این جشنواره هم قابل قبول  بود و به گفته خودشان در کنار نمایش فیلم ها، برگزاری نشست های تخصصی درباره بیماری های مختلف کمک زیادی به بیشتر شدن آگاهی آن‌ها کرد.

تا ساعاتی دیگر آیین اختتامیه  این جشنواره برگزار می شود اما نکته ای که وجود دارد این است که نباید پرونده آن بسته و بایگانی شود.مردم ما برای آگاهی از پیشگیری بسیاری از بیماری ها نیاز به آموزش دارند و بهترین آموزش زمانی است که هنرمند محبوب آنها به زبان خودشان درباره ابعاد مختلف سلامتی با آنها صحبت کند.در بیشتر موافق صحبت مستقیم درباره مسائل هم جواب نمی دهد و هنرمندان باید در قالب قصه ای دراماتیک یا...مقوله سلامت را بگنجانند و به مخاطبانشان ارائه دهند.

هنرمندان ماهم با دیده و تشویق شدن در این جشنواره باید برای ساختن آثار مختلف در این حوزه ترغیب شوند.

زمانی می توانیم بگوییم جشنواره فیلم سلامت موفق بوده که پل خوب و محکمی بین جامعه هنری و پزشکی برقرار کرده باشد. زمانی که این دو جامعه بدون کدورت تنها و تنها به افزایش سلامت مردمشان فکر و در این جهت تلاش کنند.

البته تحقق این مسائل و تولید سالانه چندین اثر فاخر و قابل دفاع در حوزه سلامت کار یک نفر و دو نفر نیست و همه باید بسیج شوند تا اتفاقات خوبی در این حوزه بیافتد.

در پایان باید بگوییم که جشنواره فیلم سلامت اتفاق خوبی بود که طیف گسترده ای از هنرمندان و پزشکان را در گیر خود کرد و سبب شد افراد دغدغه مند در این دو حوزه بیش از پیش به فکر آگاهی بخشیدن به مردم از زبان هنر بیافتند.شعار این جشنواره«جوان نمی توان ماند اما سالم چرا...»نیز جمله پر محتوایی است که در طول ایام سال باید در معرض دید همه قرار گیرد و بنوعی به همه ما تلنگری بزند که به گونه ای فکر کنیم، بخوریم، استراحت کنیم، ورزش کنیم و... که اگر جوان نمی مانیم سالم بمانیم.

یادداشت از: سحر قناعتی