تیم ملی چین که آخرین بار در سال 2002 در جام‌جهانی حاضر شده، به دنبال این است که مجوز حضور در جام جهانی روسیه را به دست بیاورد.
به گزارش ایسنا، تیم ملی ایران در دومین گام از مرحله انتخابی جام جهانی روسیه به مصاف تیم ملی چین می‌رود. چینی‌ها هر چقدر در رشته‌های دیگر موفق هستند و گاهی حرف نخست آن رشته را می‌زنند تا به حال نتوانسته‌اند در فوتبال به توفیق آنچنانی دست یابند اما در چند سال گذشته، کشور چین مرکز توجه فوتبال آسیا بوده است. تیم‌های باشگاهی این کشور با استخدام بازیکنان برجسته فوتبال جهان، سعی در افزایش کیفیت فوتبال کشورشان را دارند.
جام جهانی روسیه هدف کشور چین است و سرمربی این تیم امیدواری زیادی برای صعود به جام جهانی دارد. آن‌ها قبل از دیدار با ایران در هفته دوم این رقابت‌ها با کره جنوبی و در هفته‌های سوم، چهارم و پنجم با سوریه، ازبکستان و قطر دیدار خواهد کرد.
پیدایش فوتبال در چین:
تاریخ ورزش فوتبال در کشور چین به اندازه تاریخ خود این کشور متغیر بوده است. در گذشته فوتبال در مناطق محصور و اختصاصی بنادر امپراتوری چین وجود داشت، به طوری که تیم چین در سال ۱۹۱۳ به بازی‌های خاور دور فرستاده شد. با این حال تا زمانی که دولت کمونیستی چین در سال ۱۹۴۹ تاسیس شود، فوتبال به شکل ورزشی ملی و سراسری سازمان‌دهی نشده بود. در پی رشد اقتصادی بسیار سریع چین در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ در این کشور هم لیگی حرفه‌ای به وجود آمد.
عضو یا غیر عضو؟
فدراسیون فوتبال چین برای اولین بار در سال ۱۹۳۱ به فیفا پیوست اما در سال ۱۹۵۹ به دلیل اعتراض برای به رسمیت شناختن تایوان، از فیفا جدا شد. در دهه‌ی ۱۹۷۰ چین تلاش خود برای پیوستن دوباره به فیفا را آغاز کرد و در سال ۱۹۷۴ به کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) و پس از آن در سال ۱۹۷۹ به فیفا پیوست. در صدر این فرآیند و تلاش‌ها می‌توان به تورها و مسافرت تیم‌هایی مانند کاسموس – که پله در آن حضور داشت- و نیز وست برومویچ انگلستان به این کشور اشاره کرد.
یک ملت، سه چین
پس از این که قدرت حکومت در هنگ‌کنگ در سال ۱۹۷۷ از دست بریتانیا خارج شد و همین اتفاق در سال ۱۹۹۹ برای ماکائو و حکومت پرتغالی آن افتاد. این دو منطقه ویژه و مهم از تیم‌های ملی مستقلی برخوردار بوده‌اند و هر کدام تیم‌های خودشان را روانه مسابقات کردند. آن‌ها با نام تیم‌های هنگ کنگ، چین و ماکائو با تیم‌های دیگر به رقابت می‌پردازند.
جمعیت: یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر
پایتخت: پکن
لقب تیم چین: تیم اژدها
ورزشگاه ملی: ورزشگاه آشیانه پرنده
تعداد حضور در جام جهانی: یک بار
تعداد حضور در جام ملت های آسیا: ۹ بار
پرگل ترین برد: چین ۱۹ – صفر گوام
سنگین ترین شکست: چین صفر – ۸ برزیل
بیشترین بازی ملی: لی ویفنگ – ۱۱۲ بازی ملی
بیشترین گل زده: هائو های دونگ – ۴۱ گل
سرمربی: گائو هونگ بو
رده بندی فیفا و AFC : فیفا ۷۸ – ای‌اف‌سی ۸
تاریخچه دیدار با ایران:
دو تیم از زمان اولین دیدارشان در جام ملتهای ۱۹۷۶ تهران تاکنون ۲۳ بار باهم بازی کرده‌اند که ۱۲ برد سهم ایران و ۵ بار سهم چین بوده و ۶ بازی نیز با نتیجه مساوی خاتمه یافته است. ایران ۴۱ گل زده و ۲۱ گل نیز دریافت کرده است.
تیم ملی ایران فقط یک بار مقابل چین در خاک این کشور پیروز شده است؛ بازی معروف ۴-۲ که در شهر دالیان انجام شد و ایران با درخشش مهدوی‌کیا چین را در کشور خودش شکست داد. بهترین نتیجه ایران مقابل چین، دو برد ۴- صفر در جام نهرو ۱۳۶۳ و جام تمدنها ۱۳۷۹ بوده است. اما بهترین برد چین مقابل ایران، پیروزی ۲- صفر در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۰ است.