به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از آوای سیدجمال؛ این روستای حبشی از توابع اسدآباد همدان از جمله روستاهایی است که در لیست روستاهای هدف گردشگری قرار گرفته است.
حبشی(هی وه شیر) به دلیل قدمت طولانی و آثار تاریخی و جاذبه‌های طبیعی‌اش از نقاط دیدنی کشور است.
آثار به‌جامانده در جای‌جای حبشی نشان بر دیرینگی این نقطه از شهرستان اسدآباد است که متأسفانه تابه‌حال ناشناخته و در هاله‌ای از ابهام فرورفته است.
بافت روستای حبشی پلکانی و بر سینه کوه ستبر و سرفراز زریله تکیه زده است، مردم حبشی کردزبان و معمولاً از راه دامداری و باغداری ارتزاق می‌کنند، تاکستان‌های انگور و درختان باشکوه گردو دره‌های حبشی را سرسبز کرده‌اند و طراوت بخشیده‌اند.
تماس ابر و کوه، فصل آبستنی زمین و آسمان در روستای حبشی
آثار به‌جامانده‌ی تاریخی مانند ایوان دره در همان ابتدای ورود به همگان خوشامد می‌گوید، قدمتی احتمالاً به عصر نوسنگی، تپه‌ی باستانی کولاکی و ایوانی دیگر در زریله و منطقه‌ی چال و کلاویل و ...، حکایت از وجود تمدن در طول اعصار تاکنون دارد.
در اینجا خاک و کوه و سنگ و درخت با انسان سخن می‌گویند و حکایت‌های رازآلودی که از تکه‌های سفال بجای مانده و کنده‌کاری‌های زیبا در دل‌سنگ‌ها و غارهای متعدد... غاری که آثار کنده‌کاری در دیواره‌ی سنگ‌های آن به چشم می‌خورد.
بهسازی روستای حبشی به عنوان روستای هدف گردشگری
(اخیراً غاری کشف‌شده در حاشیه غربی روستا که بیشتر شبیه یک پناه گاه زیرزمینی است و حاصل دست انسان تا طبیعت) آدمی را با خود در ورای دنیای پرازدحام و سرسام‌آور امروز به گذشته‌های دور تا جایی که گروهی از نئاندرتالها شاد و فارغ از هر دغدغه‌ای در کنار شعله‌های فروزان آتش می‌رقصند و به شکرانه‌ی خوراک روزانه‌شان آوازخوانان پای‌کوبی می‌کنند تا روزی دیگر با کوهستان دست‌وپنجه نرم کنند و نه‌تنها برای حفظ بقا و آینده‌ی مبهم پیش رو، بلکه برای ساختن تاریخی با کنده‌کاری‌های هرچند ابتدایی این غرور را در ما القا کنند چقدر دیر و دور زیسته‌ایم و بر خود ببالیم که در ساختن تاریخ و تمدن بشریت سهمی داشته‌ایم.
در حبشی چند غار وجود دارد که جز غار سیا زاغ باقی ناشناخته مانده‌اند، قنات‌های کهنی که در طول تاریخ دره‌های هی وه شیر را سیراب می‌کردند به تعداد زیادی از فراز قله‌ها رشتهوار راه خود را به سمت پایین کشیده که اکنون سه رشته از آن‌ها هنوز باوجود اینکه سال‌هاست لایروبی و تعمیر نشده‌اند قابل‌استفاده هستند.
یکی از آن قنات‌ها در دو کیلومتری روستا کنار جاده اصلی قرار دارد، بیشتر مسافران و همشهریان در کنار همین قنات بدون اینکه بدانند آبش از کجا تأمین می‌شود نشسته و لحظاتی خوشی را سپری کرده‌اند. احتمالاً بسیاری از خوانندگان همین مطلب از همین قنات و حضور در سایه‌سار درختان آن نقطه خاطراتی داشته باشند، آب این قنات از فراز کوهی به نام گرگ دره تأمین می‌شود.
رودهای خروشان در طبیعت روستای حبشی در فصل بهار
قنات دیگر در ضلع شمال غربی روستا قرار دارد که منبع اصلی آب‌رسانی تا مدت‌ها به باغات حبشی بود، چندین حلقه از چاه‌های این قنات در خاک روستای طویلان قرار دارد و با حفر چاه عمیق چه در منطقه کلی‌اشی و چه در جلگه‌ی اسدآباد؛
متأسفانه آب قنات نیز کاهش چشمگیری و شاید به یک‌دهم تقلیل پیداکرده که کفاف آن‌همه باغ و زمین کشاورزی را نمی‌کند که همین امر باعث خشک شدن بسیاری از درختان کهن‌سال روستا که بعضاً عمری بالغ‌بر صدسال یا بیشتر داشتند شد.
بنایی با قدمت بیش از دو قرن دارای سقفی گنبدی و چهار طاقی که درآن چشمه می‌جوشد
قنات دیگری که در ظلم شرقی روستا قرار دارد و تا مدت‌ها آب شرب روستا ازآنجا تأمین می‌شد و هنوز پابرجاست و آب گوارایی دارد. و هنگام حفر چاه در شمال روستا جهت آب شرب حفاران به قناتی متروک و گمشده در دل تاریخ شدند!
به دلیل بلندی سطح از دریا حبشی به‌شدت طی این سالیان دچار کم‌آبی شدیدی شد و بیشترین خسارت را متحمل شد ، محیط‌زیست حبشی که گونه‌های نادری را در خود جای‌داده بود تقریباً در حال نابودی است، زمانی تنوع زیستی خوبی وجود داشت اما اخیراً با وارد شدن شغال‌ها در زمین و باشِ و شاهین در هوا عرصه را بر سایر حیوانات و پرندگان تنگ کرده‌اند ، از طرفی دیگر وجود شکارچیان در وقت و بی‌وقت به‌شدت محیط‌زیست را تهدید می‌کند، و حتی خیلی از وحوش را منقرض کرده‌اند!!
حیواناتی ازجمله کَل وبُز، خرگوش، روباه، گورکن، سمور... و پرندگانی مانند کبک، قرقاول، قمری، و ده‌ها گونه‌ی پرنده دیگر که خیلی از آن‌ها دیگر در کوه‌های حبشی دیده نمی‌شوند.
غروب دل‌انگیز روستای حبشی در یک روز تابستانه
اگر وضع بر همین منوال پیش برود شاید تا چند سال دیگر هیچ اثری از پرندگانی مانند کبک و قرقاول و بلدرچین نیز نبینیم...
روستای حبشی به برکت جاذبه‌های طبیعی و تاریخی از پتانسیل خوبی جهت تبدیل‌شدن به یک مرکز گردشگری و سایت تاریخی برخوردار است که باهمت و توجه مسئولین قطعاً تأثیر آن بر رونق اقتصادی و فرهنگی و علمی اسدآباد چشمگیر خواهد بود.
روستای حبشی از نعمت آب آشامیدنی و گاز و برق و تلفن برخوردار است و زندگی سنتی جای خود را مانند دیگر نقاط ایران به زندگی نیمه مدرن امروزی داده است.
اما با این حال برای جلوگیری از خالی شدن این روستای تاریخی از سکنه باید چاره‌ای اندیشید تا دیر نشده است.
زمستان‌های پر از برف روستای حبشی
لاله های واژگون که اهالی روستای حبشی به آن گل حسرت گویند
صادق عادلیان
انتهای پیام/م