صاحب‌خبر - دهکده المپیک یکی از ارکان اصلی بازی‌های المپیک محسوب می‌شود. رسمی که البته از نخستین روز پیدایش المپیک وجود نداشته و ورزشکاران حاضر در المپیک سال‌ها در شرایط نامناسبی قرار داشتند تا اینکه محلی مجزا برای رقابت‌ها ایجاد شد. نخستین دهکده المپیک مشابه دهکده‌های امروزی نخستین بار در رقابت‌های 1924 پاریس دیده شد. اتاقک‌هایی در کنار هم ساخته شده بود که از امکانات خوبی برخوردار نبود. این موضوع پس از 92 سال در المپیک ریودوژانیرو تکرار شد. هشت سال بعد در المپیک لس آنجلس ورزشکاران در 550 خانه ییلاقی پیش ساخته شده در کمپ گلف مستقر شدند. خانه‌ها صورتی و سفید رنگ آمیزی شده بودند که تا آن زمان بهترین مکان برای ماندن ورزشکاران در شهر میزبان المپیک به حساب می‌آمد. این خانه‌های کوچک راحت و تمیز بودند. علاوه بر آن ورزشکاران می‌توانستند از غذا خوری، کافه تریا، بیمارستان، کتابخانه و مناطق تفریحی بهره ببرند. ورزشکاران نیز تحت حفاظت پلیس قرار داشتند. از این امکانات تنها هزار و 281 شرکت کننده مرد می‌توانستند استفاده کنند. 127 ورزشکار زن در هتل‌ها حضور داشتند و اجازه ورود به دهکده را نداشتند. المپیک سن لویی 1904 نخستین باری بود که ورزشکاران در یک محل معین مستقر شدند، اما در یک دهکده نبود. هتلی در فرانسه را به این منظور به ورزشکاران المپیکی اختصاص داده بودند. پیش از این استقرار شرکت‌کنندگان با بی‌نظمی انجام می‌شد، به طور مثال در بازی‌های 1896 آتن بیشتر شرکت کنندگان اطراف ورزشگاه و فروشگاه‌‌های ایجاد شده توسط مسوولان برگزاری المپیک مستقر بودند. در 1900 پاریس بی نظمی به اوج خود رسید. ورزشکاران آلمانی نخستین شب را در خیابان خوابیدند چون اجازه اقامت در هتل‌ها را نداشتند. مسوولان برگزاری در برنامه‌ریزی دچار اشتباه شده بودند، اما آلمانی‌ها آن را عمدی می‌دانستند چون در آن زمان دو کشور رابطه خیلی خوبی با هم نداشتند. آمریکایی‌هایی که در رقابت‌های استکهلم 1912 حضور داشتند در کشتی که با خود از کشورشان آورده بودند، مستقر شدند. در المپیک 1928 آمستردام از دهکده المپیک رونمایی شد، اما باز هم کامل نبود چون ورزشکاران در هتل، سوئیت و اتاقک‌ها مستقر شدند. برخی از کاروان‌ها همچون کشور‌های آمریکای شمالی ترجیح دادند در کشتی‌هایی که با خود از کشورشان آورده بودند بمانند. یکی از این کشتی‌ها پیست تمرینی داشت که از چوب ساخته شده بود. در المپیک 1948 لندن دوباره ورزشکاران در یک محل مستقر شدند، اما این کلبه‌ها همچون خانه‌های ییلاقی در المپیک لس آنجلس بودند. آن زمان به تازگی جنگ جهانی دوم به پایان رسیده بود و پایتخت انگلیس چیزی برای ارائه نداشت. ورزشکاران در اتاقک‌هایی که در طول جنگ از آنها استفاده می‌شد مستقر شدند. این اتاقک‌ها از چوب و حلب ساخته شده بود و هنگام افزایش دما تبدیل به یک کوره می‌شد. پس از آن بازی‌ها، دهکده‌های المپیک در دوره‌های بعد دیده شد. در آخرین دوره‌ها دهکده المپیک کاملا مجزا از شهر ایجاد شد. بهترین دهکده المپیک متعلق به بارسلونا (1992) و پکن (2008) بود.∎​