در دعاى روز نوزدهم ماه مبارک رمضان مى‌خوانیم، «اللّهمّ وفّرْ فیهِ حَظّى من بَرَکاتِهِ وسَهّلْ سَبیلى الى خَیراتِهِ ولاتَحْرِمْنى قَبولَ حَسَناتِهِ یا هادیاً الى الحَقّ المُبین»
«خدایا زیاد بگردان در آن بهره مرا از برکاتش و آسان کن راه مرا به سوى خیرهایش و محروم نکن ما را از پذیرفتن نیکى‌هایش اى راهنماى به سوى حـق آشکار.»
* شرح فرازهاى دعا
آیت‌الله مجتهدى تهرانى در شرح فراز «اللّهمّ وفّرْ فیهِ حَظّى من بَرَکاتِهِ» مى‌گوید: ‌خدایا کارى کن که از برکات ماه رمضان بهره‌ بسیار ببرم. حال برکات ماه رمضان چیست؟ خواندن دعا، عبادت کردن، تلاوت قرآن و قرائت دعاهایى مانند ابوحمزه از برکات رمضان است.
وى مى‌افزاید: آنها که زبان عربى بلد نیستند، قرآن و مفاتیح ترجمه شده تهیه کنند و ترجمه آنچه را
مى‌خوانند بدانند.
وى ادامه مى‌دهد: ما در مفاتیح در دعائى مى‌خوانیم که خدایا براى تاریکى قبرم گریه مى‌کنم. خدایا براى تنگى لحدم گریه مى‌کنم. آخر زندگى انسان قرار گرفتن در قبور است و حدیث داریم که شبانه‌روز، قبر ما 5 کلمه را صدا مى کند. قبر صبح به صبح مى گوید من خانه تنهایى تو هستم، براى خودت انیسى پیدا کن با انجام کار خیر!
وى ادامه مى‌دهد: قبر همچنین به ما مى‌گوید که منم خانه تاریکى تو، یک چراغى براى خودت بفرست! مى‌گوید: من خانه پر از کرم و عقرب تو هستم، زهرى بفرست تا کرم‌ها را بکشد!
این مدرس بزرگ اخلاق در ادامه اظهار مى‌کند: در گذشته شخصى بود به نام حاج سعید حق‌گو،
مى‌گفت: در قم جنازه‌اى را بردیم تا دفن کنیم، قبر پر از عقرب بود و هرچه از آنها را مى‌کشتیم باز هم در قبر مى‌جوشیدند و در آخر خسته شدیم و جنازه را روى عقرب‌ها گذاشتیم و روى آن خاک ریختیم.
این استاد اخلاق مى‌گوید: این صداهاى قبر را بشنویم و در فکر مردن باشیم. ما آنچنان شیفته دنیا هستیم که بیهوش شده‌ایم و آدمى که بیهوش باشد،‌ هیچ نمى‌فهمد. از خدا بخواهیم ما را هوشیار کند.
آیت‌الله مجتهدى تهرانى در ادامه مى‌گوید: خدایا کارى کن از برکات ماه رمضان استفاده کنیم. برخى استفاده نمى‌کنند و حتى براى سحر بلند نمى‌شوند. براى استفاده از برکات ماه رمضان باید هنگام سحر بیدار شد و دعا خواند و عبادت کرد. حتى آنانکه مسافر هستند و یا به علت بیمارى روزه نمى‌گیرند، هم وقت سحر بیدار شوند و بهره ببرند.
وى ادامه مى دهد: بهره ماه رمضان بهشت و بهره‌هاى معنوى است. بهره‌‌هائى که خدا مى‌دهد، معنوى اند که باید براى رسیدن به آنها دعا کرد.
آیت‌الله مجتهدى تهرانى در ادامه سخنان خود در شرح فراز «وسَهّلْ سَبیلى الى خَیراتِهِ» مى‌گوید: خدایا راه من به سمت خیراتش را آسان کن. رمضان خیرات بسیارى دارد. آدم اگر بتواند افطارى دهد، خیرات کرده است. اگر تمکن مالى دارید، افطارى درست کنید و به فامیل خود به خصوص آنانکه فقیر هستند، افطارى بدهید که از کارهاى ثواب است.
وى با اشاره به اقداماتى که در دهه‌هاى قبل براى گرایش کودکان و جوانان به مسجد انجام مى‌دادند، مى‌گوید: در مساجد حتى درخت توت مى‌کاشتند تا کودکان به هواى خوردن توت به مساجد بیایند؛ اما الآن کارى نمى‌کنند تا جوانان به مساجد روى بیاورند و مسجدها را بیشتر افراد مسن پر مى‌کنند.
* انجام گناه ما را از برکات رمضان محروم مى‌کند
این استاد اخلاق ادامه مى‌دهد: در کار خیر افراد فقیر آبرومند شناسائى کنید و به آنها کمک کنید. از احوال همسایه‌هایتان با‌خبر شوید و اگر مستحق بودند به آنها کمک کنید. اگر کسى خبر نداشته باشد و همسایه‌اش گرسنه باشد مورد اعتراض قرار مى‌گیرد و اگر باخبر باشد و کمک نکند، کافر است. حدیث داریم که کسى اگر همسایه‌اش گرسنه باشد، مسلمان نیست.
آیت‌الله مجتهدى تهرانى همچنین در تشریح «ولاتَحْرِمْنى قَبولَ حَسَناتِهِ» اظهار مى‌کند: خدایا من را از قبول حسنات محروم نکن. اگر دعاى ابوحمزه نماز شب و دعاى سحر مى‌خوانم و روزه مى‌گیرم، حسنات و ثواب اینها را به من بده و من را محروم نکن. یعنى کارى نکنم که آن حسنات از بین برود؛ چون آدم یک غیبت کند، حسنات کارى که کرده از بین مى‌رود.
وى مى‌گوید: اگر کسى غیبت دیگرى را بکند، تا 40 روز ثواب اعمال او در نامه اعمال آن شخص (غیبت شونده) نوشته مى‌شود و این حدیث است. غیبت کردن، دروغ گفتن، نگاه کردن به نامحرم، گمان بد به کسى زدن باعث مى‌شود که حسنات آدمى از بین برود.
آیت‌الله مجتهدى تهرانى در خصوص فراز پایانى دعاى روز نوزدهم ماه رمضان مى گوید: خدا ما را به دین حق یعنى دین اسلام و مذهب شیعه دوازده‌ امامى راهنمائى کرده است و اینکه شیعه مرتضى على (ع) هستیم خیلى مهم است. خدایا این چند دعا را درباره ما مستجاب بفرما!