هفته گذشته خبر رسید که یکی از مهم‌ترین رمان‌های ایرانی، یعنی «شوهر آهو خانم»، نوشته علی محمد افغانی، قرار است در قالب یک سریال ساخته شود. بنا بر این خبر، کاظم راست‌گفتار به مهر گفته بود: ««شوهر آهو خانم» یک سریال، برای شبکه نمایش خانگی است که فیلمنامه آن از کتابی با همین نام، نوشته علی محمد افغانی گرفته شده است. این سریال، یک کار پربازیگر و بسیار سنگین است و امیدواریم بتوانیم این پروژه را به خوبی شروع کنیم.» او در ادامه عنوان کرده بود: «این سریال، شهریورماه سال‌جاری جلوی دوربین می‌رود و داستان سریال در دهه۱۳۱۰ اتفاق می‌افتد. کتاب «شوهر آهو خانم» درجامعه با استقبال بسیار خوبی همراه بود و امیدوارم سریال آن نیز بتواند در جذب مخاطب موفق عمل کند.» به بهانه این خبر، در ادامه، به برخی سریال‌های ایرانی که براساس کتاب‌ها و رمان‌های ایرانی ساخته شده است، اشاره خواهیم کرد.
دلیران تنگستان
همایون شهنواز، کارگردان مجموعه تلویزیونی دلیران تنگستان، این‌طور از خاطراتش یاد می‌کند که به محض خواندن کتاب محمدحسین رکن‌زاده آدمیت به ذهنش رسید این کتاب باید تبدیل به مجموعه‌ای تلویزیونی شود. او به این رؤیای خود جامه عمل پوشاند و بعدها سریالی به‌یادماندنی ساخت با عنوان «دلیران تنگستان»؛ براساس کتاب «دلیران تنگستانی». البته همایون شهنواز (نویسنده و کارگردان سریال) برای ساخت این اثر، از منابع دیگری هم استفاده کرده بود؛ اما درواقع، منبع الهام‌بخش او، کتاب «دلیران تنگستانی» به شمار می‌آمد. این سریال، در دهه٦٠ از تلویزیون ایران پخش شد و دو بخش تاریخی را مدنظر داشت؛ اول، دوره مبارزات «احمد تنگستانی» و دوم، ادامه راه او در شخصیت «رئیس‌علی دلواری».
قصه‌های مجید
هوشنگ مرادی‌کرمانی با مجموعه کتاب‌های «قصه‌های مجید» به شهرت رسید. قبل از چاپ این مجموعه، دو کتاب چاپ کرده بود با عنوان «معصومه» و «من غزال ترسیده‌ای هستم»؛ اما هیچ کدام اقبال «قصه‌های مجید» را نیافتند. این مجموعه سال ١٣٥٣ چاپ شد و روایت زندگی پسری فقیر بود به نام «مجید»، همراه مادربزرگش «بی‌بی». شاید اگر طنازی‌های مرادی‌کرمانی در این مجموعه‌ها نبود، زندگی این شخصیت آن‌قدرها تلخ و ناخوشایند بود که تا این حد اقبال پیدا نکند؛ اما طنز نویسنده و خوش‌نمکی‌های شخصیت اول داستان، یعنی «مجید»، در گیر و گرفت فقر و نداری این خانواده دونفره، به کمک می‌آید و خواننده را همراه می‌کند. مجموعه قصه‌های مجید در صدا و سیمای دهه٧٠ بین مردم محبوبیت بالایی پیدا کرد؛ آن‌قدر که حتی کارهای سینمایی پوراحمد (که براساس آثار مرادی‌کرمانی ساخته شده بودند) نتوانستند این محبوبیت را برایش به ارمغان بیاورند.