به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، فرهاد احمدی نخستین مدرس این کارگاه آموزشی با اشاره به آثار حوزه تجسمی به نمایش گذاشته شده در مرکز فرهنگی هنری صبا، گفت: در اینجا آثاری دیدم که به نظر می رسد هر کدامشان برای محیط زیست بیانیه هایی داشتند. البته از معماری اثری نبود که امیدوارم در دوره های بعد آثار معماری هم پذیرفته شود.

وی با بیان این که رابطه ما با محیط طبیعی، زمینه تفکری دارد و به نوع نگاه ما به هستی برمی گردد، افزود: بعد از دوران میانه به تدریج انسان خودش را در صدر امور پنداشت و فکر کرد می تواند نوعی عمل کند که همه چیز از آن اوست. این نوع عملکرد به تدریج تسریع پیدا کرد، ابزارها بیشتر شد و به این میزان دخالت در طبیعت نیز بیشتر شد.

احمدی در ادامه توضیح داد: زمانی که ما به دوران صنعتی شدن رسیدیم، ابزار این دخالت در محیط زیست بیشتر شد و این بینش تا امروز تغییر نکرده هر چند که امروز جهان بیشتر این بینش را مورد نقد قرار می دهد و می پرسد آیا ما واقعا سرور جهان هستیم؟ چون واقعیت این است که انسان هم در سطح بقیه اجزاء طبیعت بوده و نه مافوق بر آن. در دوره رنسانس این مداخله بسیار قوی تر می شود.

وی در مورد خصوصیات اقلیمی ایران عنوان کرد: ارتفاعات به دلیل این که همیشه منشا حیات و آب بودند برای ما قداست داشتند. فقط 25 درصد از سرزمین ایران قابل استفاده و سکونت است برای همین ارتباط ما با طبیعت تحت تاثیر قرار گرفته. چون ما طبیعت بالفعل بسیار کم داشتیم و در طول تاریخ یاد گرفتیم چطور طبیعت بالقوه را به طبیعت بالفعل تبدیل کنیم.

احمدی با اشاره به اینکه حدود 60 سال گذشته ما صد هزار آبادی داشتیم و هم اکنون دو سوم از این آبادی ها از دست رفته است تاکید کرد: ظرفیت اکوسیستم ایران جوابگوی جمعیت کنونی ایران نیست. بنابراین ما مجبور هستیم بیش از استعداد این سرزمین از آن برداشت کنیم. باید منتظر باشیم تا زمانی که این نفت به پایان برسد و ما نتیجه این همه سوء استفاده از این سرزمین را با تحویل دادن سرزمین سوخته ای به آیندگان به چشم ببینیم.

وی یکی از درخشان ترین نحوه های زیستن، زندگی عشایری دانست و گفت: آنها خودشان را شرایط طبیعی تطبیق می دهند، سکونت گاه ها سیار هستند و نوع زندگی که اتفاق می افتد آمیخته با طبیعت است. آنها حداقل صدمه را به زمین می زند و حداکثر استفاده مطلوب را از سرزمین دارند.

این کارشناس در ادامه بیان کرد: در دوره اولیه در اوایل پهلوی ما به ساختارهای معماری اهمیت می دادیم به این موضوع که فرهنگ ایرانی در معماری ما مورد توجه قرار بگیرد. اما هم اکنون چنین چیزی را در معماری ساختمان ها نمی بیند مثلا در شهر تهران دماوند که نشانه مهمی برای این شهر است دیگر قابل دیدن نیست. متاسفانه مداخله سودگرانه به فرهنگ عمومی ما تبدیل شده است و هیچ اصولی بر معماری و ساخت ساختمان ها حاکم نیست.

معرفی ویژگی های شهر پایدار

در ادامه این نشست گیتی اعتماد در کارگاه آموزشی شهر سبز مساله «شهر و شهرسازی پایدار» را مطرح کرد و در این باره گفت: زندگی در تمام شهر های بزرگ ما غیر قابل تحمل شده است. بنابراین ما باید از مهدکودک شروع کنیم که بچه ها بدانند محیط زیست چه چیزی هست. این روشی که ما در پیش گرفتیم در حال نابود کردن سرزمین ماست.

وی افزود: شهرسازی معلول عوامل اقتصادی، فرهنگی، کاربری و... است و اتفاق جدایی از این عوامل نیست. اگر توسعه پایدار را در شهرسازی در نظر نگیریم نتیجه اش می شود این چیزی که ما در شهرهای امروز ایران می بینیم.

اعتماد ویژگی های شهر پایدار را بدین شکل مطرح کرد: هوای مطلوب، نبود آلودگی صوتی، خاکی و هوا، توپوگرافی، اقلیم و مکان مناسب، اشتغال پایدار، تعامل اجتماعی، فضای سبز فراوان، رفت و آمد آسان، در دسترس بودن خدمات عمومی، فضای عمومی، مسکن، معماری و کاربرد مصالح ساختمانی مناسب، فضاهای مناسب برای اوقات فراغت، شبکه پیاده مناسب و پیوسته، حداکثر استفاده از حمل و نقل عمومی، وسایل نقلیه سبز(دوچرخه، ماشین های برقی و...)، توزیع مناسب سکونت، فعالیت و فضای اوقات فراغت، جابه جایی ها را به حداقل برسانیم.

وی تاکید کرد: اشتغال پایدار یکی از مهم ترین ویژگی های شهر پایدار است چون در حال حاضر مردم مرتب مجبور هستند شغلشان را عوض کنند یا چند شغل باشند.

اعتماد در ادامه افزود: در حال حاضر سال هاست که به خاطر مشکلات ترافیکی نمی توانم به سینما بروم با این که بسیار به سینما علاقه دارم. این رفت و آمدها که معمولا چندین ساعت طول می کشد فقط اتلاف زمان نیست، بلکه انرژی را هم اتلاف می کند.

این کارشناس با انتقاد از مشکلات شهر تهران گفت: ی

کی از چیزهایی که واقعا ما در تهران نداریم، شبکه پیاده مناسب است. بارها به دوستانم گفته ام اگر بتوانید 300 متر را بدون این که مجبور شوید به داخل مسیر سواره رو بروید طی کنید من به شما جایزه می دهم. ما در تهران شبکه پیاده مناسب نداریم.

اعتماد در توضیح ویژگی های اقتصادی شهر پایدار نیز گفت: ایجاد اشتغال پایدار و مکفی (عدم تعدد اشتغال برای یک نفر) - حداقل جابه جایی در روز و به حداکثر رساندن استفاده از فضاها چند عملکردی ماننداستفاده از فضاهای باز مدارس، ادارات، فضای فراغتی و پارک از ویژگی های اقتصادی شهر پایدار است.

مدیران کی به فکر تغییر نگرش می افتند؟

علی کرمانیان سومین سخنران این کارگاه آموزشی بود که با اشاره به اینکه شهر پایدار بیشتر یک نگرش است تا استایل معماری یا بحث روز گفت: این یک نوع نگاه به زندگی است که پیشینیان ما داشته اند اما امروز ما آن را از دست داده ایم. این، روش زندگی باید از پایین ترین سنین به مردم و در سطح عمومی آموزش داده شود.

کرمانیان تاکید کرد: اما واقعیت جامعه امروز ما چیست به نظر من برای برخورد با این وضعیت و تغییر آن باید مدیران را که سرمایه، اختیار و قدرت در دست آنهاست را به میدان بیاوریم. باید از آنها که چنین جایگاه مهمی دارند بپرسیم که چرا چنین نگاهی ندارند؟

وی با بیان این که مهم ترین و بارزترین نماد برای این که بگویم چه اتفاقی دارد برای شهر ما می افتد برج میلاد است عنوان کرد: چه نیازی به وجود چنین ساختمانی بود؟ ساختمانی که 500 میلیون دلار روی دست ما خرج به جا گذاشت؟ برای چه باید چنین تحمیل هایی به این شهر شود؟ چه کسی این تصمیمات را می گیرد غیر از مدیران و مگر نه این است که مدیران جزو افراد همین جامعه هستند.

کرمانیان افزود: مدیران ما در بالاترین جایگاه هستند و توسعه فرهنگی در ذهنشان اتفاق نیافتاده است. البته من فکر می کنم آنها هم مطلع هستند، آنها می فهمند که شهر سبز درست تر از شهر آلوده است اما چه چیزی باعث می شود که از این نگرش عبور کنند و طور دیگری برخورد کنند؟ آیا شهری که انتخاب می کند به ماشین در برابر انسان الویت دهد، شهر سبز است؟ هر سال به صورت مستدام بودجه های عمرانی از بین می رود و شهرداری به جای آنکه مترو درست کند، اتوبان دو طبقه می سازد آیا این شهر پایدار است؟

وی در ادامه تاکید کرد: بنابراین در جشنواره فیلم سبز که به چنین موضوعاتی پرداخته می شود باید به سراغ مدیران برویم و ببینیم که بالاخره چه گروه در زمانی تصمیم می گیرند به این مسائل رسیدگی کنند؟ چه زمانی می شود که مدیران بخواهند جوابی بدهند یا اصلا نه، نگرششان را تغییر بدهند.

58245