حمید رضا یادگار - خبرگزاری خبرآنلاین؛بازی لیورپول مقابل دورتموند یکی از آن بازی های خوب و جذاب در دنیای فوتبال بود.دیداری که از مرحله یک چهارم نهایی لیگ اروپا و در ورزشگاه آنفیلد برگزار شد.

در این بازی هیجان و استرس حرف اول را می زد.بازی رفت یک بر یک شده بود و لیورپولی ها با خیال یک گل زده در خانه حریف تمام تصوراتشان این بود؛در خانه می بریم و راهی مرحله بعد می شویم.اما آنها به صخره خورده بودند.صخره ای سر سخت که در همان 10 دقیقه ابتدایی بازی آب سر را روی سر همه قرمزپوشان ریخت.

وقتی آنها دو گل خوردند دوربین روی یورگن کلوپ زوم بود.او نفسش بالا نمی آمد.مدام از عصبانیت مشت هایش را گره می کرد و فریاد بود که بر سر بازیکنانش می زد.وقتی یکی از گلهای خورده جبران شد او مثل اسپند روی آتش بود.غیر قابل مهار و پر سر و صدا.

رفتارهای کلوپ پس از گلهای خورده و زده بعدی هم مشابه بود.اما وقتی گل چهارم را شاگردانش زدند او حالت عجیبی داشت.آنقدر عجیب که عادل فردوسی پور پیش بینی کرد شاید تا مرز سکته پیش برود.هر چه نباشد او سرمربی تیمی است که توانست در آنفیلد معجزه کند و بازی سه بر یک باخته را چهار بر سه ببرد.

همه این ها به کنار،نکته جالب این بازی عادل فردوسی پور گزارشگر این بازی بود.عادل خودش یک لیورپولی تمام عیار است.او در حین گزارش و زمانی که لیورپولی ها مدام به بازی بر می گشتند از هیجان نفسش بالا نمی آمد.او حتی پس از گل چهارم لیورپولی ها آنقدر خوشحال بود که...

اوج هیجان اما جایی بود که پس از گل چهارم او مثل یک هوادار رفتار کرد.در این صحنه دورتموندی ها آخرین حمله خودشان را روی دروازه لیورپول انجام دادند موقعیتی که از دست رفت.اما نحوه برخورد فردوسی پور با این صحنه خیلی جالب بود.او نفسش را حبس کرد،کمی سکوت کرد و سپس گفت:«خب،این موقعیت هم از دست رفت و بهترین صدایی که الان می شود شنید صدای خوش سوت داور است.»

251 41