محمدحسین روانبخش در روزنامه قانون نوشت:

ای که نور هاله ات، خورشید عالمتاب شد!
دولت پاکت ز پاکی، مایه اعجاب شد!
حیله و کذب و ریا در دوره ات نایاب شد!
مهرورزی و عدالت هم شدیدا باب شد
وعده‌هایت قند بود و در دل ما آب شد
خواهشا بر «طنز» دیگر دست اندازی نکن!
جان هر کس دوست داری «طنز پردازی» نکن!

تا می آیی، می دهد «بابک» دوباره دل به کار!
از «بقایی» می رود با حرف تو، صبر و قرار
می کند گریه «رحیمی» همچنان ابر بهار!
«خاوری» آن سوی دنیا، می شود امیدوار
بس که هستی با نمک، شوره زده اسفندیار!
با دل و جان هواداران خود بازی نکن
جان هر کس دوست داری «طنز پردازی» نکن!

حرفهای انتخاباتی زدی، خیلی جدید
نامزد بودی زمانی، تجربه داری شدید!
نامزدها را نصیحت کرده ای ، خیلی مفید
گوییا پیوند دادی باد را با برگ بید!
نیست این گونه سخنها، از شما اصلا بعید!
لیکن اینک ای برادر، یاد از ماضی نکن!
جان هر کس دوست داری «طنز پردازی» نکن!

***

علی هدیه لو نیز با این شعر به احمدی نژاد واکنش نشان داده است:

وه که آن قطب عالَم و آدم
آن مسلط شده به هر خم و چم
آن پریچهره، آن شکر گفتار
آن سهی سروقدِ خوش رفتار
آن که بسیار رند و بانمک است
خنده دار است، مثل قلقلک است
دکتر است و چه باسواد است او:
آفرین ، احمدی نژاد است او

گفته از شرح عشق، حُسن خِتام
جمله ای، والسلام، ختم کلام
گفته آن دلربای شیرین لب:
عشق خوشمزه است، مثل رطب
نامزدها، که عشق می ورزند
دوست دارند هردوشان فرزند
طی دوران نامزد بازی
یکدگر را کنند هی راضی

با همین عشق و مهرورزی خویش
دوست باشند پنبه و آتیش
لیک بعد از عروسی و دف و کف
نشود سرد عشق و شور طرف
خرشان چون گذشت از پل ها
ننمایند قهر چون خُل ها
مهرورزی و عشق و زاد و ولد
عشق این است اگر شُدید بلد

بس خفن بود و پرمعانی و ژرف
بست دکتر دهان من زین حرف
چون که دیدم چنین کراماتش
شده ام مات جنس حالاتش
میروم پاچه خار او بشوم
کلا از بیخ مال او بشوم