ایمان امینی : شیخ نمر روحانی مبارز،  روشنگر و شیعه عربستانی بالاخره اعدام شد. اینکه این اعدام حاصل چه رفتارهایی بود موضوع بحث نیست. حتی قصد تبادل نظر در این موضوع که اگر مجموعه دولت جمهوری اسلامی ایران که تحت مدیریت حضرتعالی است، عملکردی بدون انفعال نشان می‌داد چه می‌شد یا نمی‌شد را هم ندارم. شیخ نمر اعدام شد و البته با خونش اجتماعی جوشان و خروشان از چشمه‌های غیرت را در بین ملل مسلمان به راه انداخت اما جناب آقای روحانی! این‌بار نیز رفتار شما رسوخ «اپیدمیک» تبعیض را در وجود شما و اطرافیان‌تان هویدا کرد. اینکه رئیس‌جمهور کشوری که عنوان ام‌القرای تشیع را یدک می‌کشد در برابر اعدام رهبر شیعیان عربستان پس از سکوتی 24 ساعته بیانیه‌ای صادر کند، درد و رنجی بر آلام ما افزود. بدون اینکه بخواهم از خشم مقدس و انقلابی عده‌ای از هموطنان‌مان که جور بی‌خیالی و بی‌عاری بعضی را می‌کشیدند دفاع کنم- که صد البته آن اشتباه بوده - سخنی چند با شما دارم آقای رئیس‌جمهور!
آنگونه که در پیام خود آورده‌اید: «مردم مسلمان ایران اگرچه در کنار همه مسلمانان جهان این اقدام غیراسلامی را بشدت محکوم می‌کنند اما اجازه نمی‌دهند این جنایت، دستمایه افراد و گروه‌های خودسر در کشور برای انجام اعمال غیرقانونی و هتک حیثیت نظام مقدس جمهوری اسلامی گردد».
آقای روحانی! افسوس که شما که پرتاب چند عدد کوکتل مولوتف را مصداق هتک حیثیت نظام مقدس جمهوری اسلامی دانسته و آن را مستوجب عقوبت می‌دانید در زمان فتنه 88 فاقد مسؤولیت کلیدی بودید، و الا بساط فتنه در طرفه..‌العینی جمع و جور شده بود. شما با این روحیه قطعا تخریب اموال عمومی را مصداق بغی و هتک حیثیت نظام می‌دانید و اگر آن زمان رئیس‌جمهور بودید با آن مقابله می‌کردید. شما به عنوان یک روحانی مسلمان و البته قائل به حفظ حیثیت نظام قطعا در برابر شعارهای ساختارشکنانه عده‌ای در نفی اصول اساسی انقلاب واکنش نشان می‌دادید و از وزیر کشور می‌خواستید با همکاری قوه‌قضائیه و وزارت اطلاعات، با قاطعیت کامل عاملان آن تهاجم را شناسایی و برای اجرای عدالت به دستگاه قضایی معرفی کنند تا برای همیشه به آنگونه اعمال زشت پایان داده شود. آری! جناب آقای رئیس‌جمهور، شما با این روحیه قطعا سکوت نمی‌کردید... آقای رئیس‌جمهور! شما که در برابر سوختن بخشی از سفارت دشمن اینچنین برآشفته‌اید، اگر خیمه عزای سیدالشهدا(ع) را سوخته می‌دیدید چه می‌کردید؟ مگر بیرق‌های سوخته سرور شهیدان به حیثیت نظام اسلامی ضربه نمی‌زد؟ شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه ماهیت نظام را زیرسوال نمی‌برد؟ شعار نه غزه و نه لبنان گسستن پیمان برادری اسلامی نبود؟ پاره کردن تصویر حضرت امام(ره) هتک حیثیت نظام نبود؟ زیر سوال بردن سلامت انتخابات لطمه به آبروی نظام نبود؟ آقای رئیس‌جمهور! سوگمندانه باید گفت شما تمام این مسائل را دیدید و حداقل باید گفت سکوت کردید! سکوت بماند... از عاملان آن وقایع دفاع کردید... در مجامع خصوصی از رفع حصر گفتید... حتی حاضر شدید برای وجهه دادن به آن یاغیان، آنها را به جناب «حر» تشبیه کنید... سخنگوی دولت شما بارها از تلاش خاموش برای رفع حصر کسانی گفت که نسبت به حمله‌کنندگان به سفارت سعودی اولی به مجازات بودند... برخی از وزرای شما شانه به شانه آن جنایتکاران طی مسیر کردند اما... اما شما نه تنها تصریحا بلکه حتی تلویحا عملکرد همقطاران خود را مورد نقد قرار ندادید و امروز برای سفاکان سعودی دایه مهربان‌تر از مادر شده‌اید! آقای رئیس‌جمهور! باور کنید حاکمان فعلی سعودی مانند بعضی مسؤولان ما سیاست وادادگی را دنبال نمی‌کنند که اگر غیر از این بود 2 قربانی در فرودگاه جده مبدل به 500 قربانی در صحرای منا نمی‌شد!باور کنید عربستان آنگونه که شما در نخستین کنفرانس مطبوعاتی‌تان برایش آغوش گشوده و گفتید: «با کشورهای جنوب خلیج‌فارس همسایه و برادر هستیم و با عربستان هم «برادر» هستیم و قبله‌گاه مسلمانان در آن کشور است و ما رابطه بسیار نزدیک منطقه‌ای، فرهنگی و تاریخی داریم، صدهاهزار ایرانی در سال برای زیارت خانه خدا به آن کشور سفر می‌کنند و اتباع سعودی هم به ایران سفر می‌کنند. خوشحالم که اولین تفاهمنامه امنیتی بین ایران و عربستان سعودی از طرف ایران با امضای بنده بود. ان‌شاءالله در دولت آینده روابط بسیار خوب با همسایگان بویژه با عربستان خواهیم داشت»، میل به دوستی با شما ندارد. آقای رئیس‌جمهور... با رفتار دیپلماتیک شما عربستان که هیچ... دیگر حتی امارات و بحرین و جیبوتی(!) هم برای‌تان تره خرد نخواهند کرد!