کشور آلمان در قلب جغرافیایی اروپا قرار دارد و معمولا در تحولات تاریخ معاصراین قاره نقش محوری داشته و اکنون نیز پرجمعیت ترین و صنعتی ترین کشور اروپاست.

آلمان که به خاطر دستاوردهای صنعتی اش شهرت دارد در عین حال زادگاه گروهی از مشهورترین آهنگسازان، شاعران و فلاسفه اروپاست.

آلمان به نسبت برخی دیگر از ملل اروپایی دیرتر یکپارچگی و دولت مدرن خود را تثبیت کرد.

پس از آن، از اواخر قرن نوزدهم به سرعت بر توان نظامی و صنعتی خود افزود. شکست در دو جنگ جهانی که این کشور را از هم پاشاند، این کشور پس از جنگ جهانی دوم و در پی آغاز دوران جنگ سرد دو پاره و به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد.

با این همه آلمان خود را احیا کرد و به فاصله چند دهه به غول بزرگ اقتصادی و از بازیگران مهم در اروپا بدل شد.

در پایان جنگ سرد و فروپاشی بلوک شرق، دو کشور آلمان بار دیگر متحد شدند، هرچند اقتصاد بخش شرقی هنوز در مقایسه با بخش غربی عقب مانده است.

در بخش شرقی که سابقا جمهوری دمکراتیک آلمان نام داشت، به دلیل تعطیل صنایع قدیمی آن بیکاری به شدت افزایش یافت.

موفقیت اقتصادی آلمان از زمان جنگ جهانی دوم با صادرات گسترده محصولات صنعتی خود و انضباط مالی رشد پیدا کرد. این کشور همچنین به خاطر تولیدات پیشرفته و با کیفیت بالای خود مشهور است.

اقتصاد وابسته به صادرات آلمان در بحران اقتصادی جهانی ۹-۲۰۰۸ آسیب دید و بدترین رکود اقتصادی خود را از سال ۱۹۴۹ تجربه کرد. اما در سال ۲۰۱۰ صادرات به اقتصاد آلمان کمک کرد که وضعیت بهتری نسبت سایر کشورهای اتحادیه اروپا داشته باشد.

با این حال جمعیت در حال پیر شدن آلمان این نگرانی را برای مقامات آلمانی به وجود آورده که آیا حیات رفاه اجتماعی در سطح بالا و هزینه برای بهداشت و درمان تداوم خواهد داشت.

همچنین این بحث وجود دارد که چگونه می توانند مهاجران خارجی را که پس از جنگ جهانی دوم به عنوان کارگر وارد آلمان شدند و به رشد اقتصادی کشور کمک کردند، بیشتر جذب جامعه آلمانی کنند.

علاوه بر این همسان کردن آلمان شرقی سابق که زیر نفوذ شوروی سابق بود، با بخش غربی که ثروتمندتر بود، به سختی انجام می گیرد و ساکنان بخش غربی مجبور بودند باید مالیات بیشتری می پرداختند.

بسیاری از جوانان و استعدادهای این بخش در جستجوی کار به قسمت غربی آلمان مهاجرت کرده اند.

سایه غمبار دوره حکمرانی نازیها در تاریخ آلمان همچنان به عنوان عاملی حساس بر روی روح جمعی کشور سنگینی می کند.

از دل ویرانی ها و تلفات ناشی از جنگ جهانی دوم بود که آگاهی اروپائیان به نیاز برای پیشگیری از تکرار چنین فجایعی شکل گرفت.

در دهه ۱۹۵۰ ، آلمان یکی از شش کشور پایه گذار جامعه اقتصادی اروپا بود که در واقع اتحادیه اروپا از دل آن بیرون آمد و آلمان به یکی از بازیگران اصلی اش بدل شد. همکاری فرانسه و آلمان در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی نیز مهم ترین عامل در یکپارچگی اقتصادی اروپا به شمار می رود.

پس از سالها که آلمان زیر سایه قدرت اقتصادی خود قرار داشت، در سالهای اخیر توانسته حضور بین المللی خود در جهان را نیز افزایش دهد. به عنوان مثال آلمان نیروهای پاسدار صلح به بالکان فرستاده و در عملیات ناتو در افغانستان نیز شرکت داشته است.

آلمان در صنعت آبجوسازی شهرت دارد. قوانین تولید آبجو به سال ۱۵۱۶ باز می گردد که بر اساس آن محتویات آبجو باید به غلات، رازک، مخمر و آب محدود باشد.

آلمان به عنوان زادگاه آهنگسازان برجسته ای چون باخ، بتهوون و برامس و چند آهنگساز برجسته دیگر نقش مهمی در تاریخ موسیقی کلاسیک داشته است.

همچنین مردان بزرگی چون گوته، نیچه، کانت و مان را در عالم فلسفه و ادبیات به جهانیان عرضه کرده است.

نام کامل: جمهوری فدرال آلمان

جمعیت: ۸۲.۱ میلیون نفر (سازمان ملل، ۲۰۱۱)

پایتخت: برلین

مساحت: ۳۵۷۰۲۷ کیلومتر مربع

زبان اکثریت: آلمانی

مذهب اکثریت: مسیحیت

امید به زندگی: ۷۶ سال (مردان) و ۸۱ سال (زنان) (سازمان ملل)

واحد پول: ۱ یورو= ۱۰۰ سنت

صادرات اصلی: خودرو، ماشین آلات الکتریکی، فلزات

سرانه در آمد ناخالص ملی: ۴۳۱۱۰ دلار آمریکا (منبع: بانک جهانی، ۲۰۱۰)

نشانه اینترنتی: de.

کد تلفن بین المللی: ۴۹+

صدراعظم: آنگلا مرکل

متولد ۱۹۵۴، هامبورگ

آنگلا مرکل که رهبر حزب محافظه کار دمکرات مسیحی (CDU) است، بار دیگر توانست با پیروزی در انتخابات سراسری در سپتامبر ۲۰۰۹ بر مسند صدارت تکیه زند.

او در اواخر نوامبر ۲۰۰۵ به عنوان اولین صدر اعظم زن آلمان سوگند یاد کرد. صدر اعظم قبلی آلمان گرهارد شرودر از حزب سوسیالیست بود که برای دو دوره از سال ۱۹۹۸ عهده دار این مقام بود.

در سال ۲۰۰۵ خانم مرکل با اختلاف ناچیزی به پیروزی رسید و صدراعظم دولت "ائتلاف بزرگ" شد که متشکل از متحدان "اتحاد سوسیال مسیحی" و همینطور حزب چپ میانه سوسیالیست دمکرات باشد.

در دور دوم خانم مرکل که توانست برای دوره چهار ساله دیگری به صدارت برسد و این بار به اندازه ای رای داشت که بتواند ائتلافش را با حزب سوسیال دمکرات بشکند و با حزب کوچکتر "دمکرات های آزاد" که طرفدار اقتصاد آزاد هستند ائتلاف کند.

این ائتلاف توانست بر مشکلات ناشی از بحران اقتصادی جهانی در سال ۲۰۰۸ فائق آید.

آرامش خانم مرکل برای اداره این وضعیت برای او اعتبار آورد، اما توانایی او برای مدیریت بحرانی که اوایل سال ۲۰۱۰ منطقه یورو را فرا گرفت بار دیگر آزموده شد.

آلمان به عنوان یکی از ثروتمندترین کشورهای اتحادیه اروپا با این موقعیت رو به رو شد که برای کمک مالی به کشورهای بدهکاری چون یونان پا پیش بگذارد که با خشم عمومی و واکنشی سیاسی در آلمان رو به رو شد.

در مه ۲۰۱۰ ائتلاف خانم مرکل در انتخابات ایالتی شکست خورد و به تبع آن اکثریت خود را در مجلس علیای آلمان (بوندسرات) از دست داد.

در مارس سال بعد این ائتلاف در ایالت بادن – وورتمبرگ که به طور سنتی در اختیار دمکرات مسیحیان بود نیز شکست خورد.

در دسامبر ۲۰۱۱ خانم مرکل به مجلس آلمان (بوندستاگ) گفت که اروپا برای حل بحران بدهی یک اتحادیه مالی تشکیل می دهد.

اما سپس مخالفت خود را با تصمیم بانک مرکزی اروپا مبنی بر صدور اوراق قرضه که همه اعضای منطقه یورو با آن موافق بودند، اعلام کرد.

خانم مرکل در سال ۲۰۰۰ پس از استعفای وولفگانگ شائوبل رهبری حزب دمکرات مسیحی را بر عهده گرفت.

آنگلا مرکل در هامبورگ متولد شد اما در شرق آلمان بزرگ شد که پدرش در آنجا کشیش پروتستان بود. وی مدرک دکترای فیزیک دارد.

او که فرزندی ندارد، در سال ۱۹۸۲ از اولریخ مرکل، همسر اولش طلاق گرفت و در سال ۱۹۹۸ با یواخیم زاوئر، استاد شیمی ازدواج کرد.

رئیس جمهور: یواخیم گائوک

متولد ۱۹۴۰، راستاک

یواخیم گائوک، فعال حقوق بشر و یکی از شهروندان آلمان شرقی سابق، در مارس ۲۰۱۲ رئیس جمهور شد.

پس از استعفای کریستین وولف در پی متهم شدن به فساد مالی در ارتباط با دریافت یک وام مسکن مشکوک، حزب مخالف سوسیال دمکرات و حزب سبز، آقای گائوک را به عنوان نامزد ریاست جمهوری معرفی کرده و حکومت ائتلاف راست میانه نیز موافقت کرد که از او حمایت کند.

آقای گائوک در انتخابات عمدتا تشریفاتی سال ۲۰۱۰ نامزد ریاست جمهوری شد اما آقای وولف، نامزد مورد حمایت دولت، برنده شد.

آقای گائوک نیز مانند آنگلا مرکل، صدر اعظم از حزب دمکرات مسیحی، با کلیسای لوتران در آلمان شرقی ارتباط دارد و مانند پدر خانم مرکل، او هم یک کشیش پروتستان است.

او از دوران جوانی فعالیت های ضد کمونیستی داشته و پدرش به مدت چندین سال به اردوگاه کار اجباری در اتحاد جماهیر شوروی تبعید شده بود.

آقای گائوک پیش از فروپاشی نظام آلمان شرقی رئیس حزب مخالف نیو فوروم (فوروم نو) بود.

او در دوران اولین و آخرین پارلمان دمکرات آلمان شرقی خدمت کرد و وظیفه تحقیقات از پرونده وزیر امنیت آلمان شرقی و پلیس مخفی این کشور "اشتاسی" را بر عهده گرفت.

او پس از اتحاد آلمان هم به همین کار ادامه داد و ستایش همه جناح ها، به غیر از کمونیست های دو آتشه را برای افشای جنایات دوران کمونیسم برانگیخت.

آقای گائوک خود را به عنوان یک "محافظه کار چپ لیبرال" توصیف می کند و حمایت خود را از سیاست های هر دو حزب سوسیال دمکرات و ائتلاف دمکرات مسیحی را ابراز کرده است.

در سال های اخیر آقای گائوک فعالیت های خود را بر علیه تهدیدی که از سوی راست های افراطی متوجه نظام دمکراتیک آلمان است، متمرکز کرده است.

او صاحب چهار فرزند از همسر سابقش است. او از سال ۲۰۰۰ با دانیلا اشتات ، روزنامه نگار که رسما نقش بانوی اول را ایفا می کند، زندگی می کند.

بازار پررقابت تلویزیون در آلمان با پوشش ۳۴ میلیون خانوار، بزرگترین جمعیت بینندگان را در اروپا دارد.

بسیاری از کانال های سراسری و ایالتی - که بر طبق ساختار سیاسی فدرالی سامان‌دهی شده اند- بر سر جذب بیننده با رقبای تجاری قدرتمند خود در رقابت اند. هریک از ۱۶ ایالت آلمان برای تنظیم فعالیت کانالهای خصوصی و دولتی مقررات خاص خود را دارد.

نزدیک ۹۰ درصد از خانه ها در آلمان از تلویزیون کابلی و ماهواره استفاده می کنند و می توانند برنامه های کانال های مختلفی شامل شبکه های دولتی، ماهواره ای رایگان و تجاری را ببینند. این امکان مانعی بر سر راه گسترش کانال های با حق اشتراک است.

آلمان مرکز برخی از بزرگترین شرکت های رسانه ای دنیا مانند برتلزمان (Bertelsmann) و بنگاه نشر آکسل اشپرینگر (Axel Springer) است. بعضی از شبکه های تلویزیونی تجاری رایگان متعلق به پرو زیبن زات اینس (۱ ProSiebenSat ) است، کنسرسیومی که سهامدار اصلی آن یک میلیاردر آمریکایی است.

آلمان به دوران دریافت کانال هایی تلویزیونی از طریق گیرنده های آنالوگ پایان داده است و همه گیرنده ها باید دیجیتال باشند.

اکنون کانال های عمومی مانند ز د اف (ZDF) و آ ار د (ARD) در تعدادی از شبکه هایشان فقط به شکل دیجیتال برنامه پخش می کنند.

در کشوری که مطبوعات و رسانه ها آزاد و مستقل هستند یکی از معدود ممنوعیت های رسانه ها نمایش صلیب شکسته نازی ها و پخش مطالبی در دفاع از نازیسم است.

در آلمان روزنامه های سراسری متعددی وجود دارند، ولی مطبوعات ناحیه ای- ایالتی با بیش از ۳۰۰ عنوان بازار گرم تری دارند.

روزنامه عامه پسند بیلد پرفروش ترین نشریه در آلمان است.

تا مارس ۲۰۱۱ حدود ۸۰ درصد از مردم آلمان -۶۵.۱ میلیون نفر- به اینترنت دسترسی داشته اند (Internetworldstats).

بیش از ۲۰ میلیون در فیسبوک عضویت دارند و رقبای اصلی این شبکه اجتماعی وبسایت هایی چون ور-کنت-ون و ماین فا زد هستند.

مطبوعات

فرانکفورتر آلگماینه تسایتونگ - روزنامه معتبر سراسری

زود دویچه تسایتونگ - روزنامه، چاپ مونیخ

دی ولت - روزنامه، چاپ برلین

فرانکفورتر روندشاو - روزنامه، چاپ فرانکفورت

هاندلزبلات - روزنامه، چاپ دوسلدورف

فایننشال تایمز دویچلند – روزنامه اقتصادی، هامبورگ

فوکوس - هفته نامه خبری

اشپیگل - هفته نامه خبری، با وب سایت به زبان انگلیسی

دی تسایت - هفته نامه

بیلد – روزنامه عامه پسند با تیراژ بسیار زیاد

لوکال – روزنامه به زبان انگلیسی، چاپ برلین

تلویزیون

آ ار د - سازمان دربرگیرنده شبکه های محلی دولتی، اپراتور داس ارست، شبکه اصلی تلویزیون ملی

زد د اف - اپراتور کانال دوم تلویزیون ملیان تی وی - تجاری، شبکه خبری

ان ۲۴- تجاری، شبکه خبری

ار ت ال - پخش کننده تجاری اصلی، اپراتور کانال های سرگرمی

دویچه وله تی وی - کانال تلویزیونی بین المللی آلمان، به زبان آلمانی، انگلیسی و اسپانیایی

اسکای- تلویزیون با حق اشتراک

رادیو

آ ار د - سازمان دربرگیرنده سرویس های رادیویی عمومی و از جمله رادیوهای ایالتی

دویچلند رادیو - اپراتور دو ایستگاه ملی دویچلند فونک و دویچلند کولتور با برنامه های فرهنگی و سیاسی

دویچه وله - رادیوی بین المللی دولتی آلمان که به زبان های مختلف از جمله فارسی برنامه پخش می کند

خبرگزاری

دویچه پرسه آخنتور (dpa) – خبرگذاری رسمی آلمان