بانی فیلم - گروه سينماي ايران ـ ساناز قنبري: رحمانيان طي سي سال فعاليت اش در عرصه تئاتر، آثار نمايشي مختلفي را به صحنه برده. وي در جديدترين کارش «هامون بازها» اداي ديني داشته به فيلم «هامون» اين نمايش بر اساس مستندي با همين نام به کارگرداني ماني حقيقي به نگارش در آمده.
پنجشنبه شب گذشته نمايش «هامون بازها» ميزبان اهالي هنر و رسانه بود. به همين بهانه با برخي از هنرمنداني که در آن مراسم حضور داشتند به گفتگو پرداخته ايم.

 

عبداله اسکندري
تئاتر مادر تمام هنرهاست
عبداله اسکندري چهره پرداز مطرح سينماي ايران درباره نمايش «هامون بازها» در گفت و گو با بانی فیلم خاطرنشان ساخت: نمايش «هامون بازها» را خيلي دوست داشتم. رحمانيان سواد اين کار را دارد و براي من بسيار قابل احترام است. سينما و تئاتر از ديرباز تاکنون با يکديگر رابطه‌اي نزديک داشتند. تئاتر مادر تمام هنرهاست. تئاتر بازيگر را در بازي و تمرکز بسيار قوي مي‌کند و ما مي‌بينيم که هميشه بازيگران تئاتر در سينما مي‌درخشند. رشد اين هنر در جامعه نشانگر رشد فرهنگ يک کشور است. براي آقاي رحمانيان و تيم‌شان آرزوي موفقيت دارم.



هارون يشايائي
«هامون بازها» تئاتري با استفاده از امکانات سينمايي
هارون يشايائي تهيه کننده «ناخدا خورشيد» نمايش «هامون بازها» را کاري ابتکاري دانست و به بانی فیلم گفت: اين کار ابتکاري بود که فکر نمي‌کنم استمرار پيدا کند. «هامون» فيلم خاصي در تاريخ سينماي ايران است و درگذشت هنرپيشه اصلي‌اش آقاي خسرو شکيبايي روي مردم تاثيرگذار بود.
وي ادامه داد: «هامون بازها» تئاتر بود. بعضا در برخي از تئاترها قسمتي از يک فيلم را به نمايش مي‌گذارند و من اين کار را تلفيق بين سينما و تئاتر نمي‌دانم. «هامون بازها» تئاتري بود با استفاده از امکانات سينمايي.


تورج منصوري
«هامون‌ بازها» کاري تخصصي است
تورج منصوري از مديران فيلمبرداري قديمي سينماي ايران که در اين نمايش مدير نورپردازي بود با بيان اينکه رحمانيان دغدغه‌ سينما دارد به بانی فیلم گفت: سينما براي رحمانيان دغدغه‌اي جدي است. با نگاهي به 22 سال گذشته مي‌بينيم که تمام کارهاي رحمانيان به نوعي ارتباط با سينما داشته‌اند. در واقع آميخته‌اي از سينما و تئاتر مشغله ذهني رحمانيان است و در کارهاي مختلف هم سعي مي‌کند همزمان به اين دو مقوله بپردازد. مشخصاً اين نوع نمايش با اقبال تماشاچي روبروست. «ترانه‌هاي قديمي»، «سينماهاي من» و «هامون‌بازها» همگي با فروش خيلي خوبي مواجه بودند. فروش از نظر من يک معنا بيشتر ندارد و آن اقبال تماشاچي است. هر سه اين تئاترها در دوران نمايش‌شان، تماشاگر خودشان را داشتند. تماشاگر هم قطعاً از زوايايي از کار راضي است و از زوايايي ديگر ناراضي که اين مسئله کاملاً طبيعي است.  مديرفيلمبرداري فيلم سينمايي «هامون» ادامه داد: «هامون بازها» از اين زاويه براي من مهم بود که درباره فيلمي بود که خودم جزو سازندگانش بودم و همان‌طور که در مراسم پنجشنبه به زبان آوردم خيلي خوشايند است که کاري را انجام دهيد و سال‌ها بعد بخشي از جامعه هنري دوباره به آن کار نگاه کند. حتي آقاي مهرجويي در صحبتي هم که داشت ابراز خشنودي کرده بود از اينکه «هامون» بعد از اين همه سال همچنان زنده است. از اين لحاظ به «هامون بازها» نسبت به دو کار قبلي رحمانيان بيشتر نزديک شدم. تا جايي که مي دانم اين نمايش براي مدتي تعطيل مي‌شود و احتمال اجراي مجددش وجود دارد، اما در اين چند روزي که کار روي صحنه رفت با استقبال بسيار خوبي از سوي مخاطبان مواجه شد. اين در حالي است که در حال حاضر به طور کلي فصل خوبي براي تئاتر و موسيقي نيست.
منصوري در ادامه دلايل عدم موفقيت ساير نمايش هاي روي صحنه را چنين برشمرد: گرماي هوا، بعضاً مشکلات اقتصادي، زمان نامناسب شروع تئاتر که هنوز ساعت ترافيک زوج و فرد وجود دارد و... عواملي است که موجب مي‌شود تماشاچي کمتر براي ديدن تئاتر بيايد. در واقع الان دوره‌اي است که تئاترها و کنسرت‌ها خيلي پرتماشاگر نيستند و در چنين دوره‌اي «هامون بازها» خيلي خوب ديده شد و تقريباً سالن هر شب پر بود. شايد رمز موفقيت «هامون بازها» آن هم در چنين شرايطي، همين تلفيق گونه بودن کار باشد. شايد اين تلفيق يا حتي وارد کردن موسيقي زنده به کار تماشاچي را براي ديدن تئاتر راضي‌تر مي‌کند. از منظري ديگر چنين کارهايي تماشاگر خاص دارد و بخشي از مخاطب اين کار تماشاچي هميشگي آقاي رحمانيان است. تئاترهاي ايشان معمولاً گروهي تماشاچي را به سالن مي‌آورد.
اين تماشاچي براي ديدن تئاتر رحمانيان که به صورت سنتي و کلاسيک نيست در هر شرايطي مي‌آيد. رحمانيان مدلي از نمايش را نشان مي‌دهد که تماشاچي از آن بدش نمي‌آيد. حالا ممکن است بعضا نقص‌هايي هم داشته و پختگي کارهاي کلاسيک را هم نداشته باشد. اما اينگونه نمايش کار تازه‌اي است و تکرارش در آينده قطعا باعث پختگي آن مي‌شود. تماشاگر در اين گونه کارها، از آنجا که سبک تازه و مغاير را پيش ساخته‌هاي ذهني‌اش مي‌بيند شايد از آن لذت نبرد و به کار انتقاد هم داشته باشد، اما در اينگونه نمايش‌ها انسان بي‌تفاوت کم مي‌بينيم. مخاطبان معمولا از آنها يا خوششان مي‌آيد يا نمي‌آيد. منصوري نمايش «هامون بازها» را کاري تخصصي دانست و خاطرنشان ساخت: «هامون بازها» کاري تخصصي است که روي چند فيلم بالاخص «هامون» کار مي‌شود. فيلم‌هاي ديگر در اين بين در واقع در يک همنوازي به کار گرفته شده‌اند و در کار محوريت داستاني ندارند. بنابراين تم اصلي کار «هامون» است و هر کدام از ديگر فيلم‌ها از زاويه‌اي رنگي به موضوع وارد مي‌کنند.
منصوري در خاتمه تصريح کرد: شايد برخي مخاطبان اين نمايش، فيلم «هامون» را نديده باشند و بنابراين نتوانند آنطور که بايد و شايد با اين تئاتر ارتباط کنند. به هر حال اين مسير جديد نقايصي هم دارد، اما قطعا داراي جذابيت‌هايي است که تماشاگر را علاقمند به خودش مي‌کند.