نگار فیض‌آبادی، انصاف نیوز: به نظر شهروندان تهرانی، کلی‌گویی و حرف‌های تکراری، در مناظره‌ی اول نامزدهای دوره‌ی چهاردهم ریاست جمهوری، بیشتر از همه‌چیز به چشم آمده بود. برخی‌هایشان، با بی‌رغبتی می‌گفتند ندیده‌اند. دومین مناظره انتخاباتی ساعت ۲۰ امروز از تلویزیون و رادیو زنده پخش خواهد شد.
به گزارش انصاف نیوز، ۲۰ نفر از شهروندان در خیابان و میدان ولیعصر تهران، درباره‌ی مناظره‌ی اول انتخابات ۱۴۰۳ صحبت کردند که در ادامه می‌خوانید.
خانمی ۵۴ ساله، با پوشش مانتو و شال گفت به دلیل اینکه برایش اولویت نداشته، مناظره را ندیده است.
خانمی ۵۵ ساله، با پوشش چادر گفت که در انتخابات شرکت می‌کند و مناظره را نصفه دیده است. او گفت: زاکانی بقیه‌ی کاندیداها را می‌کوبید و کار درستی نبود.
آقای ۲۶ ساله‌ای که گفت برای شرکت در انتخابات تصمیم نگرفته است، حرفش را اینطور ادامه داد: بخش‌هایی از مناظره را دیدم که صحبت‌ها درباره برنامه هفتم توسعه و موضوعات اقتصادی بود. از جواب اکثرشان خیلی راضی نبودم. به نظرم حرف نو و تازه و راه‌حلی نداشتند و همان جواب‌های کلی و تکراری همیشگی را دادند. البته رویکرد پزشکیان به بدنه‌ی جامعه نزدیک‌تر است.
آقای ۴۲ ساله‌ای، همان ابتدای صحبتش از پدر ۷۲ ساله‌اش گفت که ایثارگر است اما کارت ندارد. می‌گفت: یعنی حق پدرم نیست که سر پیری برای خودش چیزی داشته باشد؟ رئیس‌جمهور به هیچ‌کاری نمی‌آید. رهبری هم تنهاست و کسی پشت او نیست. مناظره‌ها را هم نگاه نمی‌کنم چون همه‌اش دروغ است!
دو دختر ۱۶ساله هم گفتند: نه ندیدیم. چون کارهای دیگری داشتیم و به نظرم دیدنش هم وقت تلف کردن است. ما سعی می‌کنیم کارهایی انجام بدهیم که به درد زندگی‌مان بخورد و به کار خودمان فکر کنیم. بقیه‌ی مناظره‌ها را هم نمی‌بینیم. آنها در جواب اینکه شاید مناظره‌ها کمک کنند تا با تصمیم‌های سیاستمداران آشنا شوند گفتند: به‌هرحال ما که به سن قانونی نرسیدیم.
یک مغازه‌دار ۲۲ ساله، مناظره را در مغازه دیده بود و گفت: حرف جدیدی نزدند. ولی پزشکیان از همه بهتر بود. صداوسیما مثل همیشه بدون برنامه‌ریزی مناظره را با ۴۵ دقیقه تاخیر شروع کرد!
آقای ۳۸ ساله‌ای که دستفروش بود، بعد از گفتن جمله‌ی «نه، فقط یک لحظه دیدم»، چهره‌اش را درهم کشید و با لحنی گلایه‌آمیز، اینطور ادامه داد: اوضاع این‌قدر به‌هم ریخته است که به این چیزها نمی‌رسم. صاحبخانه جواب کرده و باید بلند شویم. مناظره‌ها را نگاه نمی‌کنم چون همه‌اش دروغ است! دو تا لاستیک خریدم شده ۵ میلیون! چرا باید بیایم کف خیابان دستفروشی کنم، آخرش هم شرمنده‌ی زن و بچه‌‌ام باشم؟
آقای ۳۸ ساله‌ای، وقتی صحبت مناظره شد، سرش را به نشانه‌ی نارضایتی تکان داد و گفت «دیدم ولی نپسندیدم! فقط کلی‌گویی کردند. به‌هرحال زاکانی و قاضی‌زاده، کاندیداهای پوششی هستند. از آقای پزشکیان انتظار داشتم بهتر صحبت کند. قالیباف بهتر از همه حرف زد.» بعد از اشاره به پوستر‌های مسعود پزشکیان، تاکید کرد: به امید اینکه پزشکیان رای بیاورد، به او رای می‌دهم چون طرفدارش هستم.
او در‌حالی‌که می‌خندید گفت: مناظره‌های زمان موسوی مزه می‌داد. آن موقع مناظره‌کننده‌ها طرز فکرهای متفاوتی داشتند و حرف‌هایی به هم می‌زدند که… ولی اینجا پزشکیان حواسش جمع بود تا کسی را ناراحت نکند. آدم سلامتی‌ست. ان‌شاءالله همه رای بدهیم که او رئیس‌جمهور بشود.
آقای ۳۸ ساله‌ای به دلیل وقت نداشتن، مناظره را ندیده بود اما گفت که مناظره‌ی بعدی را حتما می‌بیند.
سه دانشجوی کارشناسی تاریخ، حدود ۲۱- ۲۲ ساله، مشغول خوردن آبمیوه بودند و یکی‌شان طوری با دقت مناظره را دیده بود که برخی از جمله‌های نامزدها را کامل تکرار می‌کرد. حتی به تفکیک گفت: زاکانی و قاضی‌زاده هم بیشتر از خوبی‌های دولت رئیسی گفتند و می‌گفتند دولت روحانی بد بود! به نظر این جوان دانشجو، از نظرش هیچ کدام نتوانسته بودند با گفتن بدیهیات موج ایجاد کنند و درنهایت رئیس‌جمهور در یک پُست تشریفاتی کار می‌کند!
او معتقد بود: اگر قرار باشد قشرهای خاص همان حرف‌های بقیه را تکرار کنند، چه کمکی به مردم می‌کند؟ شاید آقای پزشکیان برای دانشجویانی که می‌خواهند رای بدهند، معتبرتر باشد، چون شخصیت سیاسی، اجتماعی محترمانه‌تر و عاقلانه‌تری نسبت به چهره‌های اصولگرا دارد. مناظره‌ها دیگر جذابیت سال ۸۸ را ندارند. مناظره‌ها برای مردم مثل میتینگ‌های سیاسی هستند تا با دیدن آن به سیاستمداران بخندند!
او در جواب این سوال که یک مناظره‌ی ایدئال چگونه است گفت: اول باید تائید صلاحیت‌های ایدئالی از تمام جناح‌ها داشته باشیم بعد برویم سراغ مناظره‌ی خوب. ما اثرات تندروی را این چند سال دیدیم و راضی نیستیم. پزشکیان یک اصولگرای اصلاح‌طلب و محافظه‌کار است. هر چه باشد، ما ترجیح می‌دهیم حداقل گول اصلاح طلب‌ها را بخوریم!
دوستش قبل از شروع حرف‌هایش گفت: رفیقمان سخنگوی ماست. همه‌ی حرف‌ها را گفت؛ اما به نظرم مناظره‌ی اول شعاری بود.
دوستش هم مناظره‌ها را تکراری و پر از کلی‌گویی توصیف کرد و گفت: بیشتر شبیه دورهمی بود و حالت مناظره و مباحثه نداشت.
خانمی ۵۶ ساله، با پوشش چادر، در اتوبوس بی‌آرتی به سمت تجریش گفت به دلیل بیماری مادرشوهرش، درگیر دکتر و بیمارستان بوده و وقت نکرده مناظره را ببیند اما ۱۰۰درصد مناظره‌های بعدی را می‌بیند و بعد از تجزیه تحلیل کاندیداها، در انتخابات به یکی از آنها رای می‌دذهد.
دو دختر ۲۴ و ۲۵ ساله، با پوشش چادر، گفتند که مناظره را ندیدند. یکی‌شان می‌گفت اگر تلویزیون روشن باشد، گذرا نگاه می‌کنم اما علاقه‌ای ندارم. در انتخابات هم رای سفید می‌دهم. دوستش گفت علاقه‌ای به دیدن نداشته و البته تلویزیون هم خراب بوده است اما آنقدر پیگیر نبوده که بخواهد با گوشی‌اش ببیند. او گفت: یا در انتخابات شرکت نمی‌کنم یا رای سفید می‌دهم.
دختر ۱۹ ساله‌ای که داشت شالش را روی سرش جابه‌جا می‌کرد گفت: اصلا نمی‌دانستم مناظره هست. خوشم نمی‌آید ببینم!
آقای ۷۰ ساله‌ای هم گفت: مسافر بودم ندیدم، انشالا مناظره‌های بعدی را می‌بینم و در انتخابات هم شرکت می‌کنم.
خانمی ۴۴ ساله، با پوشش مانتو و شال گفت: نه وقت داشتم، نه علاقه! وقتی صحبت رای دادن شد گفت: فکر نکنم. به قول خودش، این‌قدر مشغول کار و زندگی بوده که حتا ویدئوهای کوتاهی از مناظره را هم در شبکه‌های اجتماعی ندیده بود.
خانم ۳۹ ساله‌ای با افسوس گفت: نه متاسفانه ندیدم چون وقت نکردم. ممکن است مناظره‌های بعدی را ببینم. اهل فضای مجازی نیستم و در شبکه‌های مجازی هم چیزی که مربوط به مناظره باشد، ندیدم. معمولا در انتخابات شرکت نمی‌کنم اما این‌بار شاید رای بدهم. او درباره‌ی کاندیداها حرفش را اینطور ادامه داد: درست است که ملاک باید صحبت آدم‌ها باشد اما نوع راه رفتن آقای پزشکیان را دیدم و به نظرم دیسیپلین خاصی در ایشان ندیدم. البته باید صحبت‌هایشان را بشنوم تا بتوانم درست قضاوت کنم.
انتهای پیام
نظر شما