به گزارش خبرنگار گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو؛ پروژه برکت با ۱۱۲۰ متقاضی بعنوان یکی از طرح‌های مسکن در خراسان‌شمالی، چند سالی است که بر زمین مانده و خانه دار شدن برای جماعتی که در این طرح پول پرداخت کردند به یک خیال شیرین و البته ظاهرا به دور از ذهن تبدیل شده است.

در سال ۱۳۹۸ اداره راه‌وشهرسازی بعنوان متولی امر و بنیاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) بعنوان کارگزار پروژه، مبلغی بین ۱۷۰ تا ۲۲۰ میلیون تومان از متقاضیان دریافت کردند و قرار بود که برابر همین مبلغ نیز به آنان وام داده شود تا در عرض دو الی سه سال صاحب خانه شوند.

اما اکنون پس از گذشت پنج سال از انعقاد تفاهم‌نامه مابین مردم و اداره راه‌و‌شهرسازی و پرداخت پول توسط متقاضیان، هنوز پروژه ساخت مسکن به پایان نرسیده و نیازمند تسهیلات بیشتر است.

جمعی از دانشجویان دانشگاه‌های خراسان‌شمالی، بعنوان حلقه‌ی وصل بین مسؤلین و مردم جریان مطالبه گری این پروژه را عملی می‌کنند؛ جلسات متعددی بین این دانشجویان و مسؤلین مربوطه تاکنون انجام شده و ادامه دارد.

دانشجویان مطالبه‌گر، خواستار اتمام پروژه با همان مبلغ سابقی که از مردم دریافت شده هستند؛ اما مدیرکل راه‌و‌شهرسازی خراسان‌شمالی، کمبود تسهیلات را تنها مانع بر سر اتمام این پروژه می‌داند.

مردم خوش‌قولی کردند و مسؤلین خلف‌وعده

محمد‌مهدی جابری یکی از فعالین دانشجویی مطالبه‌گر در این زمینه در گفتگو با خبرنگار دانشجو از خراسان‌شمالی، اظهار می‌کند: مردم وظیفه داشتند در سال ۹۸ و ۹۹ مبلغ ۱۷۰ تا ۲۲۰ میلیون تومان را به متولیان امر بپردازند و مبلغی به همین مقدار نیز تسهیلات دریافت کنند و در دو الی سه سال نیز صاحب خانه شوند.

وی ادامه می‌دهد: متقاضیان پروژه برکت، تمامی مبلغی که در تفاهم‌نامه تعیین شده بود را پرداخت کردند، اما اکنون پس از گذشت پنج سال، همچنان حسرت داشتن خانه‌ای که پولش را دادند، می‌کشند.

جابری با تاکید براینکه زمان طلایی ساخت پروژه از دست رفته و ارزش اعتبارات پرداخت شده‌ی مردم نیز در اثر تورم پایین آمده بیان می‌دارد: در سال ۹۸ هر متر خانه با مبلغ دو میلیون و ۷۰۰هزارتومان ساخته می‌شد که اکنون برای ساخت هر خانه اعتباری بین هفت تا ۱۰ میلیون تومان نیاز است.

مبلغ اضافی از متقاضیان؛ لازمه‌ی ساخت یا بی‌عدالتی

علی میرکریمی، مدیرکل راه‌وشهرسازی خراسان‌شمالی در گفتگو با خبرنگار دانشجو از تکمیل پروژه در یک سال آینده خبر می‌دهد، اما نبود تسهیلات را مانعی در ساخت و اتمام پروژه عنوان می‌کند.

میرکریمی اخذ تسهیلات بلاعوض از جانب دولت را امری غیر ممکن می‌داند و می‌گوید: تسهیلات بلاعوض دولتی یا باید برای تمامی استان‌ها باشد و یا اینکه هیچ استانی آن را دریافت نکند.

اما محمدمهدی جابری دریافت تسهیلات اضافی از مردم را ناعادلانه و اشحاف در حق آنان می‌داند و اظهار می‌کند: پرداخت مبلغ اضافی بر آنچه در تفاهم‌نامه درج شده در توان مردم نیست و متقاضیان نباید تاوان ترک فعل و اهمال کاری مسؤلین را بدهند.

وی می‌افزاید: جریان دانشجویی پیگیر مطالبات برحق مردم است و مسؤلین باید پاسخگوی درخواست‌های متقاضیان با همان مبلغ اولیه باشند چرا که اگر قرار بر اخذ مبالغ اضافی بود شاید خیلی از مردم در این طرح شرکت نمی‌کردند.

مقصر بنیاد اجرایی است و نه راه‌ و شهرسازی

مدیرکل راه‌وشهرسازی خراسان‌شمالی مسؤلیت پروژه را تا سال ۱۴۰۲ برعهده بنیاداجرایی می‌داند و می‌گوید: پیمانکار و مسؤل اصلی تفاهم‌نامه بنیاداجرایی بود و راه‌وشهرسازی نیز امکان دخالت نداشت.

وی می‌افزاید: در دی ماه ۱۴۰۲ بخشی از پروژه به راه‌وشهرسازی واگذار شد و در اردیبهشت ۱۴۰۳ نیز این اداره مسؤلیت کل پروژه را برعهده گرفت.

میرکریمی عدم تخصص و عدم حضور کارگزار در استان را عوامل توقف و طولانی شدن پروژه می‌داند.

وی همچنین از پیگیری استاندار و نمایندگان خراسان‌شمالی به منظور پاسخگو کردن متخلف خبر می‌دهد.

در میان کش مکش‌های مسئولان، این مردم هستند که چشم انتظار صاحب خانه شدن هستند؛ اما باید دید تا یک سال آتی این اتفاق برای ۱۱۲۰ خانواده رخ خواهد داد یا خیر.