روابط عمومی از دیرباز عرصه علم و هنر بوده است و کارگزاران آن فراتر از هر شاخصی، عاشق و شیفته این حوزه پرمخاطره هستند. در فهرست بلندبالای مأموریت‌های روابطعمومی، حوزه‌های مختلفی به چشم می‌خورد که بر اساس تحقیقات صورت‌گرفته می‌توان چیزی حدود 25 محور اصلی را در چارچوب فعالیت‌های روابطعمومی ترسیم کرد.
در عصری که از انفجار اطلاعات گذشته و به متاورس و هوش مصنوعی رسیده است، پیچیدگیهای ارتباطات، تار‌و‌پود جوامع را در برگرفته و درک و شناخت این جهان جدید نیازمند دانش و مهارت لازم است که اگر کارگزاران روابطعمومی به آن دست نیابند، بی‌شک نمی‌توانند نقش روابطعمومی به‌عنوان واسطه‌ای میان سازمان‌ها و مخاطبان‌شان را به نحوه شایسته انجام دهند.
روابطعمومی، فراتر از انتشار صرف اخبار و برگزاری رویدادها، نقشی محوری در مدیریت برداشت‌ها، ایجاد اعتماد و ارتقای وجهه عمومی سازمان‌ها ایفا می‌کند. سفیران روابطعمومی در میدان پرالتهاب افکار عمومی، با پیش‌شرط درک فضای عمومی جامعه و سپهر رسانه‌ای، مسیر گفت‌وگو و تعامل سازنده را میان سازمان‌ها و مخاطبان‌شان هموار می‌کنند.
در عصر حاضر، روابطعمومی با انبوهی از اطلاعات متناقض، مخاطبان مطالبه‌گر و رسانه‌های متنوع روبه‌رو است. در این میان، درک صحیح ماهیت روابطعمومی، به‌روزرسانی دانش و مهارت‌های فعالان این عرصه و به‌کارگیری رویکردهای نوین ارتباطی، از‌جمله کلیدهای موفقیت در این حرفه محسوب می‌شود. موضوعی که بیش از هر چیزی نیازمند ارتباط درست و تعامل علمی کارگزاران روابطعمومی و مدیران دستگاه‌هاست.
با‌این‌حال، این مسیر خطیر، همواره با چالش‌های متعددی روبه‌رو است و از طرفی مخاطبان روابطعمومی نیز امروزه از جایگاه قبلی خود تغییر مکان داده و به مخاطبانی مطالبه‌گر تبدیل شده‌اند. آنان به دنبال کسب اطلاعاتی هستند که به‌طور شفاف و صریح آنها را اقناع کند. امری که دیگر با خوانش بیانیه‌های یک‌سویه روابطعمومی میسر نمی‌شود. این در حالی است که پیچیدگیهای روزافزون دنیای امروز و مطالبات فزاینده‌ی ذی‌نفعان، با دست خالی روابط‌عمومی‌ها در تأمین امکانات و نیازهای ابتدایی شرایط را بسیار سخت و چالش‌برانگیز می‌کند.
از سوی دیگر، به موازات آگاه‌شدن جامعه و سازمان‌ها از نقش و اهمیت روابطعمومی و پی‌بردن به جایگاه حساس روابطعمومی، حضور مدیران در عرصه‌های تصمیم‌گیری و نظارت بر روابطعمومی نیز بیش از پیش شده است. در این میان، مسئله اصلی عدم درک بسیاری از مدیران از فضای جدید روابطعمومی است که گاه منجر به دخالت‌های ایشان حتی در امور جزئی می‌شود و دست این سفیران گفت‌وگو را در انجام رسالت‌شان کوتاه می‌کند. روابطعمومی هنر مدیریت رفتار سازمانی در لحظات کلیدی است و لازمه اجرای این مأموریت، داشتن امکانات، اعتبارات و در نهایت اعتماد مدیران به روابطعمومی است. عدم درک صحیح از نقش روابطعمومی را که عمدتا ناشی از ترس از واکنش‌های منفی جامعه و مخاطبان، تمایل به حفظ کنترل کامل بر پیام‌رسانی و عدم اعتماد لازم به کارشناسان روابطعمومی است، می‌توان از‌جمله مهم‌ترین آفت‌هایی دانست که در رابطه بین مدیران و روابطعمومی به چشم می‌خورد. این پارادوکس چندگانه می‌تواند به پاشنه آشیل سازمان‌ها تبدیل شود و روابطعمومی به جای ایفای نقش برون‌سازمانی در ایجاد تعادل بین اقناع مخاطبان و انعکاس واقعیت‌ها، درگیر چالش‌های درون‌سازمانی شده و نه‌تنها در اجرای مأموریت‌ها ناتوان می‌شود، بلکه گاه حتی به واسطه همین چالش‌ها رفتاری غیرحرفه‌ای و عملکردی نامطلوب را منجر خواهد شد. روز جهانی ارتباطات فرصتی مغتنم برای تأمل بر نقش خطیر این حرفه در دنیای امروز و بررسی چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌روی آن است. به‌ویژه در عصری که هوش مصنوعی به‌سرعت تمام عرصه‌ها را درمی‌نوردد، همه شئون این جهان نیازمند بازتعریفی مجدد است. شناخت این چالش‌ها از‌جمله نقش مؤثر و کلیدی مدیران در فراهم‌آوردن فضای کار و تأمین امکانات و اعتبارات بسیار مهم است.
نظر شما