وضعيت ورزش كشورمان به گونه اي است به سبب نبود امكانات حرفه اي و كمبود منابع مالي بسياري از جوانان نمي توانند به موفقيت و آرزوهاي خود در عرصه قهرماني دست يابند. اين كمبودها و نارضايتي ورزشكاران از شرايط ورزش حرفه اي كشور سبب شده تا در اين زمينه نيز شاهد مهاجرت باشيم.
برخي ورزشكاران با مهاجرت به كشورهاي ديگر در تيم ملي آنها بازي مي كنند و مي بينيم كه اكثراً نيز به سبب پتانسيلي كه داشتند به موفقيت دست مي يابند. طي مدت اخير موفقيت هاي تيم ملي كشتي فرنگي و آزاد كشورمان و كسب حداكثر سهميه المپيك موجب شادي و شعف دوستداران ورزش و جوانان گرديد اما بد نيست بدانيد كه در بازي هاي المپيك پيش رو 14 ايراني در تيم پناهندگان سازمان ملل حضور دارند و بعضاً ممكن است در برابر هم تيمي هاي سابق خود قرار گيرند!.
بسياري از قهرمانان ورزشي كشورمان به سبب بي توجهي ها و عدم رعايت شأن آنها در قامت يك قهرمان ملي براي تأمين هزينه هاي زندگي ورزشي خود اقدام به دست فروشي و يا مسافركشي در تاكسي هاي اينترنتي مي كنند.
بسياري از آنها در اردوهاي تيم ملي مجبور به تأمين هزينه هاي اقامت و خوراك خود هستند. به گونه اي كه برخي از آنها به صورت مخفيانه از امكانات و تجهيزات ورزشكاران ديگر تيم ها استفاده مي كردند!.
اين همه برنامه و اداره كه پيشوند و پسوند "جوانان" را در نام خود دارند چه دستاوردي را داشته اند كه تنها در يك المپيك ورزشي  14 ورزشكار ايران در تيم پناهندگان سازمان ملل شركت داشته باشند و چندين نفر ديگر در تيم هاي ملي ديگر كشورها وارد رقابت شوند. اين ابهامات موجب نااميدي جوانان گرديده است و بايد بیشتر به آن توجه داشت.