حجت‌الاسلام هادی سروش، استاد حوزه، در روزنامه مردم‌سالاری نوشت: «حجاب از احکام دینی غیرقابل تردید است گرچه مقدار حجاب آن شدیداً مورد اختلاف نظر است. منکر بازتاب حجاب و بی حجابی در جامعه نیستم.

در متون دینی بازتاب اجتماعی بی‌حجابی به کلی منفی نیست ، اگر بود مانند زنان با سن بالا و بانوانی که اقلیت مذهبی مجوزشرعیِ بی حجاب نداشتند.

زمانی حجاب میتواند قانون قابل اجراء باشد که مثل همه قوانین، راهکار مخصوص به خودش را طی کرده باشد و جامع نظرات کارشنان فقه، حقوق، جامعه شناسی، روانشناسی و اقتصاد باشد. قانون بدون کارشناسیِ جامع یک قانونِ سلیقه ای خواهد بود.

اگر حجاب قانون است، مجری این قانون کیست؟ ضابط این قانون کیست؟ اگر نیروی انتظامی است تا چه میزان می‌تواند دخالت کند؟ آیا می‌تواند فرد را در صحنه بازداشت کند؟ اگر فرد بی حجاب تمرد کرد می‌توان با ضرب و شتم او را دستگیر کند؟ همه اینها را باید قانون مشخص کند.

مقابله با بی حجابی فراتر از قانون، بی قانونی صرف است و به هیچ عنوان تاثیر مثبت روی ساختارهای ما در کشور نخواهد داشت و بلکه آسیب های پر خطری خواهد داشت و مانند یک بیماری سرایت می‌کند و اندام و اعضای جامعه را خواهد گرفت؛ یعنی ما خدای نخواسته در امر اقتصاد هم شاهد بی قانونی خواهیم بود، در امر امنیت و سیاست شاهد بی قانونی خواهیم بود.

نیروهای طرح نور می‌گویند اجرای قانون میکنیم ، پس اجرای دستور دین نیست چون اجرای دین و شرع به عهده پلیس و نیروهای امنیتی نیست؛ و مواجهه با بی حجاب تحت پوشش امر به معروف و نهی از منکر است که ضوابط فقهی خاصی دارد.

اگر در برابر چالشی مثل بی حجابی کشوری متحمل هزینه‌های زیاد مادی و معنوی شود، اما در مقابل فسادهای کلان که بازتاب‌های داخلی و خارجی داشته، آن مواجه سریع و جدیِ قانونی دیده نشود ، رفتار دوگانه است.

انتهای پیام