صاحب‌خبر - مهدی نوید ادهم، عضو شورای عالی آموزش و پرورش معتقد است، مشکلات اقتصادی آموزش و پروش مسئله ای مزمن و قدیمی است. به گفته وی، اختلاف نظر با بخش های فرادستی برنامه و بودجه درباره تعداد نیروی انسانی در آموزش و پرورش، تراکم دانش آموزان و نیرو بری این وزارتخانه و در دو سال اخیر طرح رتبه بندی معلمان از جمله دلایلی است که این نهاد را دچار کسری و کمبودهای بودجه ای کرده است. نوید ادهم به یک آسیب مهم در این رابطه اشاره می‌کند: متاسفانه به دلیل عدم تامین منابع مورد نیاز این وزارتخانه، اصلی ترین دغدغه مدیران ارشد این نهاد به جای این که متمرکز بر ارتقای کیفیت و آموزش باشد، اغلب درگیرتامین منابع و پرداخت به موقع حقوق کارکنان است و چنانچه بتوانند حقوق معلمان را به موقع پرداخت کنند، این را یک موفقیت برای خود تلقی می‌کنند.این عضو شورای عالی آموزش و پرورش می گوید: من این اتفاق و آسیب را «کوچک انگاری آموزش و پرورش» نام نهاده ام. به این معنا که نظام سیاست‌گذار و تصمیم گیر و تخصیص دهنده منابع نقش آموزش و پرورش را در توسعه کشور کوچک می پندارد و به این نهاد، مصرفی و هزینه بر نگاه می کند نه سرمایه گذاری برای آینده و توسعه کشور.نوید ادهم، تاکید می کند: این نوع نگاه به آموزش و پرورش کاملا در تضاد با دیدگاه های مقام معظم رهبری و کارشناسان است و باید بدانیم تا زمانی که سهم آموزش و پرورش از تولید ناخالص داخلی حداقل به میانگین جهانی نرسد با این قبیل مشکلات روبه رو خواهیم بود.∎​