صاحب‌خبر - حمیدرضا حلاجیان-سی و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از چهارشنبه گذشته کار خود را در مصلای امام خمینی (ره) به طور رسمی آغاز کرد. از همان ساعات اولیه شروع به کار نمایشگاه کتاب، مشتاقان و کتاب‌خوان‌ها خود را به نمایشگاه رساندند تا بدون فوت وقت، پیگیر تازه‌های نشر باشند. هرروز که از تاریخ برگزاری این نمایشگاه می‌گذرد بالا رفتن تعداد بازدیدکنندگان چشمگیرتر می‌شود. در ادامه مشاهدات میدانی خبرنگار خراسان از اولین و دومین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران می‌خوانید. ژانرهای مختلف و استقبال چشمگیر اگرچه بعضی از غرفه‌ها که دیرتر خودشان را به نمایشگاه رسانده‌اند همچنان درگیر ودار آماده‌سازی نمایشگاه هستند اما بعضی از انتشاراتی‌ها از همان ساعت‌های اولیه افتتاح نمایشگاه نشسته‌ای تخصصی خود را با نویسندگان و مترجمان‌شان شروع کرده‌اند.با آن‌که انتظار می‌رفت روز اول نمایشگاه خبر چندانی از مخاطبان کتاب نباشد اما در بعضی از ساعت‌ها دسته‌دسته جوانان و پا به سن گذاشته‌ها، زنان و مردان خود را در فضای نمایشگاه کتاب قرار دادند تا در فضایی مملو از کتاب، روح خود را جلا دهند. در راهروها بوی کاغذ و رنگ با همهمه مردم درهم‌آمیخته و جلسه‌های نقد و معرفی و جشن امضا در گوشه گوشه نمایشگاه برپاست.حضور پررنگ نشرهای گوناگون با کتاب‌هایی در ژانرهای مختلف اولین نکته‌ای است که به چشم می‌آید. از بخش کتاب‌های داستانی، مذهبی و انقلابی که عبور می‌کنم به سالنی انتشارات کتاب‌های دانشگاهی می‌رسم. این جا نظم و متانت حرف اول را می‌زند. مخاطبان این غرفه‌ها باحوصله بیشتری کتاب‌ها را ورق می‌زنند و خبری از عبور و مرورهای همراه باعجله نیست. هم عرضه‌کنندگان و هم مخاطبان پرحوصله‌تر از غرفه‌های دیگرند. دنیای رنگی رنگی و کودکانه بعد از سر زدن به چند غرفه، راهم را به سمت دیگر نمایشگاه کج می‌کنم. بخشی که پر از زرق‌وبرق و رنگ‌های شاد است، جایی که شادی‌های کودکانه ناگهان توجه آدمی را به سمت‌وسوی خوش زندگی جلب می‌کند. فضایی نسبتاً بزرگ که آن‌قدر رنگ و رو دارد که بازدیدکننده‌ها در مواجه با آن بی‌اختیار غرق لذت و خاطرات کودکی می‌شوند. این جا ناشران متعدد باسلیقه‌های جورواجور غرفه‌های خود را آذین‌بندی کرده‌اند. کودکان دست‌ در‌دست پدر مادرهایشان، با صورتی خندان پدر و مادرها را از این غرفه به آن غرفه می‌کشانند. این‌همه ذوق و جذابیت برای این گروه سنی مسئولیت سختی را به دوش فعالان نشر کودک و نوجوان می‌گذارد؛ شاید ناشران در این حوزه بیش از همه باید مراقب محتواهای خود باشند و قدری از سهم ترجمه‌های مختلف را به تولیدات مؤلفان داخلی نیز اختصاص بدهند.∎​