سایت اصولگرای مشرق نیوز، در متنی با عنوان «زوال معنای تاجزاده پس از اصابت موشک‌های ایران به اسرائیل» در نقد تحلیل سیدمصطفی تاجزاده درباره‌ی تنش‌های اخیر میان ایران و اسرائیل نوشت:

مصطفی تاجزاده، از فعالان ستادی اصلاح طلب که هم اکنون در زندان به سر می برد به تازگی در تحلیلی پیرامون حمله انتقامی ایران به اسرائیل که انصاف نیوز آنرا منتشر کرد، نوشته است: استراتژی [نادرست سیستم] در منطقه، به‌ویژه در اعزام نیروهای نظامی به سوریه افزون بر هزینه سرسام‌آورش، نقش مهمی در عقب ماندن از همسایگان و تحمل تورم و گرانی کمر شکن برمردم نموده، انتخاب‌های کشور را در منطقه روز به روز محدودتر و پرمخاطره‌تر کرده است!

او در ادامه می افزاید:

“در آخرین نمونه پس از حمله‌ی خونبار و تحریک کننده اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق که در تعارض با حقوق و موازین بین‌المللی بود، و در عین حال با سکوت مجامع مسئول بین‌المللی همراه شد، حاکمیت خود را در انتخاب بین بد و بدتر گرفتار دید.

اگر ایران به اسرائیل حمله نمی‌کرد، نتانیاهو گستاخ‌تر از پیش به انهدام مراکز وابسته به جمهوری اسلامی و کشتار وابستگانش می‌پرداخت و اعتبار سیاسی و نظامی سیستم آسیب فراوان می‌دید و چنان‌که حمله می‌کرد، نتانیاهو را از انزوا و تنگنای اخیر او ناشی از رد آتش‌بس و ادامه جنایاتش در غزه، در عین ناکامی در دستیابی به اهداف اعلامی‌ خود تا حدود زیادی خارج می‌کرد. احتمال بروز جنگ را افزایش می‌داد، غرب را به دفاع از دولت اسرائیل تحریک و کمک‌های نظامی و مالی بیشتری برای تل‌آویو ارسال می‌شد. ایران هراسی نیز با شدت بیشتری در دستور کار قرار می‌گرفت.

در حالت دوم پاسخ ایران نمی‌بایست به کشتن افراد و تخریب مراکز مهم اسرائیل منجر می‌شد. تا نتانیاهو برای تداوم راهبرد جنگ طلبانه‌اش بهانه دندان‌گیری بدست نیاورد.

تأسف‌بارتر این که ایران چه به تهاجم و کشتار اسرائیل پاسخ می‌داد و چه آن را بی‌پاسخ می‌گذاشت، بهای طلا و دلار و بسیاری کالاها افزایش می‌یافت و فشار بیشتری بر مردم‌ وارد می‌آمد که آمده است.

حتی پس از اعلام پایان یافتن عملیات در این مرحله، کشور هم‌چنان در شرایط صلح مسلح قرار دارد. و چشم انتظار تصمیمات اسرائیل است.

امید آن که چرخه باطل و خطرناک «زدی ضربتی، ضربتی نوش کن» شکل نگیرد و به جنگی خانمان‌سوز منجر نشود. تأسف بزرگ‌تر آن‌که حتی اگر جنگی درنگیرد، ملت ما هم‌چنان آثار و پیامدهای یک جنگ و تحریم‌هایی به مراتب شدیدتر از دوران جنگ هشت ساله را تحمل می‌کند، بدون آن‌که رسماً با کشوری در حال جنگ باشد.

به‌نظر من مادام که استراتژی ایران تغییر نیابد و میدان در خدمت دیپلماسی، توسعه و رفاه مردم قرار نگیرد، چشم‌انداز روشنی در افق ملی پدیدار نخواهد شد.”

تاجزاده همچنین نوشته است:

من هم‌چنین افزایش توان و قدرت نظامی کشور را در منطقه جنگ و ترور و داعش زده خاورمیانه مفید و بلکه لازم می‌دانم. اما بار دیگر یادآور می‌شوم آن‌چه باعث نظم و ثبات سیاسی می‌شود، رضایت و اعتماد ملت است نه بمب و موشک!

*تحلیل آقای تاجزاده دچار زوال معناست.

و البته تاجزاده از همان روزی که در فتنه 88 نقش ایفا کرد و سپس به خیل بانیان تحریم انتخابات پیوست دچار زوال معنا شد.

بدیهیست که در فضای زوال معنا؛ همه چیز از حقیقت ذاتی خود خارج می شود و رجل سیاسی که دچار این بلیه می شود نیز جهان پیرامونش را صرفا در سمتی می خواهد و تفسیر می کند که به نفع خودش و امیالش باشد نه به نفع حقیقت!

در پاسخ به اظهارات تاجزاده باید مشخص کرد که اولا گرانی های امروز کشور ریشه در سوء مدیریت دارد نه در کمی بودجه یا نبود پول و امکانات.

ثانیا همه کشورهای بزرگ دنیا از این عقلانیت برخوردار هستند که امنیت را مهمترین وجه وجودی خود بدانند و در داخل و خارج از مرزهایشان برای این امنیت هزینه کنند. اینکه آقای تاجزاده پذیرای این عقلانیت نیست البته مشکل نظام جمهوری اسلامی ایران و شهروندان خواهان امنیت آن نیست!

زوال معنای رخ داده شده در تحلیل تاجزاده همچنین از اینجا بیشتر رخ می نماید که او متوجه نیست و یا نمیخواهد متوجه باشد که “استراتژی الزامی تأمین امنیت” بصورت ذاتی در خدمت دیپلماسی و پیشرفت و رفاه مردم است و کسی که قصد دارد بین تأمین امنیت و رفاه دوقطبی ایجاد کند؛ یا هیچ از سیاست نمی داند و یا در سمت تمایل دشمن برای امنیت زدایی از کشور قرار گرفته است.

تأکید تاجزاده بر اینکه آنچه باعث نظم سیاسی می شود رضایت و اعتماد مردم است نه بمب و موشک نیز حرفی عبث و برای خالی نبودن عریضه است وگرنه ایران امروز هیچ مشکلی در بحث نظم سیاسی ندارد. ضمن اینکه حتی در شهربازی رمان پینوکیو هم نمی توان کسی را یافت که به دنبال ایجاد نظم سیاسی با بمب و موشکی باشد که کاربرد خارجی دارد نه داخلی!

بماند که شاید منظور تاجزاده از دو گانه رضایت و بمب؛ طرح این کنایه به حاکمیت باشد که “با موشک هایی که بر سر اسرائیل ریختید توان ایجاد رضایت عمومی ندارید”.

کنایه ای که باید گفت باز هم عبث است و اولا حاکمیت ایران مشکل خاصی در بحث رضامندی مردمش ندارد، ثانیا انتقام از اسرائیل اهداف خارجی داشت نه داخلی و ثالثا مردم بصورت ذاتی و در تمام کشورهای جهان خواهان و مشوّق امنیت و اقتدار نظام سیاسی خود هستند و تاجزاده برای اثبات مطالبات زوال یافته و عبث خود نمی تواند در مقابل عقلانیت بدیهی بایستد.

انتهای پیام