جعفر گلابی در یادداشتی با عنوان «دفاع آگاهانه از میهن» در روزنامه اعتماد نوشت: اگرهیچ شناختی از دنیا نداشتیم جز اینکه درمی‌یافتیم دولتی در جغرافیایی کوچک طی 6 ماه حدود 35 هزار نفر که 70 درصدشان زن وکودک بوده‌اند راکشته است و همچنان ازخود ولع کشتار نشان می‌دهد و همه قوانین بین‌المللی را در می‌نوردد وآشکارا به امدادگران سازمان ملل حمله می‌کند وکنسولگری ایران را مورد هدف قرار می‌دهد و یک تذکر جدی و رسمی از دولت‌های جهان دریافت نمی‌کند کافی بود که سر به آسمان‌برداریم وفریاد برآوریم که: اف لک یادهر...

دنیا اغلب درمقاطع مختلف تاریخ و در جای‌جای جهان همین‌گونه بوده است و‌ظالمان وستمگران درابعاد کوچک و بزرگ برضعفا تاخته‌اند وزرنگ‌ترها با شناخت دأب این جهان و راه‌های تلذذ حتی از طریق توحش ونامردمی را آموخته زندگی‌های افسانه‌ای برای خود ساخته‌اند. پس از حمله اسراییل به کنسولگری ایران دردمشق تقریبا همه دولت‌ها ازلفاظی‌های نرم جلوتر نرفتند وشورای امنیت سازمان ملل حتی از محکومیت خشک و خالی دولت اسراییل طفره رفت! باشناختی که همگان از رفتار اسراییل دارند روشن بود چنانچه تل‌آویو راه را باز ببیند جسارت خود را به‌شدت افزایش خواهد داد و اتفاقا تجاوزش به مراکز ایران محدود نمی‌شد.این کشور باحمایتی که همواره از غرب دریافت می‌کند، می‌شد مبصر قلدر منطقه و هرکس از منویاتش تخطی می‌کرد ازراه‌هایی که بلد است به تنبیه عملی او می‌پرداخت.ایران بیش از دیگران این خطر را دید و عواقبش را احساس کرد.حمله پهپادی و موشکی ایران هنگام فقدان بازدارندگی بین‌المللی اجتناب‌ناپذیر بود.البته پیشگیری همیشه کم هزینه‌تر و موفقیت‌آمیزتر است.

با شناختی که از نوع رفتار یک رژیم نژاد‌پرست وجود دارد و درجذب خائنین جاسوس عمری سپری کرده است هرگز دست یازیدن به هر عمل خلافی از او را نباید بعید دانست. همین حالا هم تمام نمایندگی‌های ایران در سرتاسر جهان باید نهایت مراقبت را داشته باشند و افزون بر آن همه ایرانیان وهمه مخالفان اشغالگری در هرکجای جهان باید نسبت به تحرکات دستگاه‌های ترور این رژیم هوشیار باشند. اما درپی تهدیدهای اسراییل نسبت به پاسخ به حملات ایران بهترین روش برای رسیدن به یک مصونیت و امنیت همه‌جانبه استفاده از همه ظرفیت‌های کشور است. امروز و دردنیای بی‌رحم کنونی، ایران به همه فرزندان میهن‌دوست و امکانات مادی ومعنوی خود نیاز دارد.بالاترین بازدارندگی کسب مشارکت همه اقشار جامعه درجهت صیانت از کشور است. ما با وجود اختلاف‌های داخلی بیش از دیگران نیازمند همگرایی هستیم.نفس نمایش همبستگی درونی برای حفظ حدود و ثغور کشور واقعا بازدارنده هرگونه بدخواهی و طمع ورزی نسبت به آب و خاک‌مان است و نیروهای مسلح با پشتیبانی ملی موفقیت‌شان تضمین شده و خارق‌العاده خواهد بود.ملتی که بتواند موضوعات را از یکدیگر تفکیک کند و با هر حادثه‌ای برخورد آگاهانه و مسوولانه داشته باشد ماندنی، پیروز و سرافراز خواهد بود.

و تمامیت ارضی کشور یک اولویت بی چون و چرا برای همه دلسوزان وحتی منتقدان وضع موجود است.اگرخدای ناکرده این اصل مسلم با اما و اگر روبه‌رو شود بدون کوچک‌ترین تردیدی مورد استفاده ایران‌ستیزان قرار خواهدگرفت.اکنون زمان همگرایی در اصل مشترک صیانت از ایران عزیز است و مسلما مسوولان بیش از دیگران امکان و توانایی ایجاد و شکوفایی آن را دارند.هرحرکت مسوولانه در قبال نزدیک کردن دل‌ها به یکدیگر وتحصیل رضایت مردم چون موشک‌های دور برد وخیره کننده عمل خواهد کرد. متاسفانه دیده شد که در این موقعیت خطیر برخی از اپوزیسیون خارج نشین زبان تطاول وهدم بر ایرانیت خویش کشیدند و نشان دادند که برای منافع دنیوی حتی هویت خویش را به حراج می‌گذارند.

خیلی پیش از این می‌شد با درایت و دور‌اندیشی بی غرضان و ناآگاهان آنان را از این ورطه نجات داد و هرایرانی در هر نقطه از جهان را جامه دفاع از امنیت و تمامیت ارضی پوشاند.کاش در این لحظات خطیر خارج‌نشینان که در هر صورت و با هرحسابی مدیون میهن خویشندهرعقیده‌ای که داشته باشند روی اصل دفاع از امنیت ملی و عدم کوچک‌ترین خسارت به مردم و تاسیسات و زیر‌ساخت‌های کشور اجماع می‌کردند و اجتماعات بزرگی در مخالفت صریح با هر گونه حمله به کشور برگزار می‌کردند و از این طریق اندکی از دین خود نسبت به آب و خاک خویش را ابراز می‌داشتند. اشکال ندارد ایران در هرشرایطی به اندازه کافی فرزندان و ملت غیوری دارد که بایستند و کشور خود را از گزند هر بدخواهی محافظت کنند. آنان که در دفاع از میهن بهانه‌تراش و کاهلند قضاوت منفی تاریخ را برای خود می‌خرند.