این پرسشی است که ذهن اهالی فوتبال و به ویژه هواداران تیم تبریزی را به خود مشغول کرده است. این که یک اسپانیایی مغرور بتواند به کارش در تراکتور ادامه دهد و خودش را پیدا کند در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. کسی که در ایام تعطیلات فصل گذشته لیگ برتر، پس از کناره‌گیری قربان بردیف جای این مربی روس تبار را گرفت. تقابل با پیکان تهران در هفته دوازدهم لیگ 22، نخستین حضور خمس روی نیمکت سرخ‌پوشان تبریزی بود؛ مسابقه‌ای که با برتری تراکتوری‌ها خاتمه یافت. سرمربی اسپانیایی در شرایطی هدایت تراکتور تبریز را پذیرفت که سرخ‌پوشان با کسب 15 امتیاز از 11 مسابقه در جایگاه هفتم جدول بودند اما عملکرد پاکو خمس برای هواداران تراکتور رضایت‌بخش بود؛ به‌طوری‌که سرخ‌ها با هدایت خمس توانستند در جدول صعود چشمگیری را داشته باشند و خود را به جمع 4 تیم برتر فوتبال ایران برساندند که ماحصل این تلاش و رسیدن به جمع 4 تیم برتر، کسب سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا بود. مدیران باشگاه تراکتور هم باتوجه به عملکرد خوب پاکو خمس، قرارداد او را 3 سال دیگر تمدید کردند تا همکاری سرخ‌پوشان تبریزی با سرمربی اسپانیایی تداوم داشته باشد. خمس فصل گذشته در 20 مسابقه در لیگ برتر و جام حذفی روی نیمکت تراکتور تبریز نشست که در این 20 مسابقه او موفق شد 11 پیروزی به دست آورد و 4 تساوی و پنج شکست هم در کارنامه سرمربی اسپانیایی به چشم می‌خورد. اما در فصل جاری تراکتوری‌ها در حال حاضر با 40 امتیاز رتبه‌ای بهتر از سوم جدول را در اختیار ندارند و فاصله‌ای 10 امتیازی با استقلال صدرنشین پیدا کرده اند. در جام حذفی هم آن‌ها به مرحله یک هشتم نهایی مسابقات راه یافته و در این مرحله باید با ذوب‌آهن روبرو شوند. به طور کلی نتایج این فصل سرخپوشان تبریزی کارنامه چندان قابل دفاعی برای پاکو خمس به همراه نداشته است. تیمی که تاکنون هفت بار طعم شکست را چشیده و این آمار با هیچ متر و معیاری قابل توجیه نیست. تراکتوری‌ها لیگ فصل جاری را با دوشکست متوالی مقابل سپاهان و پرسپولیس آغاز کردند اما در سه بازی بعد در مسیر بردهای اقتصادی یک بر صفر قرار گرفتند. بردهایی که موجب شد تا جمع امتیازهای سرخپوشان تبریزی به عدد 9 برسد و آن‌ها پس از پنج بازی رتبه چهارم جدول را به خودشان اختصاص دهند. سه بردی که پس از شوک دوشکست هفته‌های ابتدایی حاصل شد نشان می‌داد پاکو خمس تاکتیک تیمش را تغییر داده و تنها برنده شدن را بدون در نظر گرفتن بازی صرفا هجومی اما بانتیجه در دستور کار قرار داده است. استقلال خوزستان، مس رفسنجان و هوادار سه تیمی بودند که تراکتوری‌ها هر سه را با نتیجه یک بر صفر از پیش رو برداشتند. اما این روند صعودی دوباره از هفته ششم دچار مشکل شد و شکست دور از انتظار تراکتوری‌ها مقابل شمس آذر قزوین شوک دوباره‌ای به تیم سرخپوش تبریزی وارد کرد. آن‌ها در هفته هفتم با چهار گل آلومینیوم اراک را شکست دادند تا کمی از غم شکست مقابل نماینده قزوین کم کنند. در پنج هفته بعد هم تراکتوری‌ها در دوبازی به پیروزی رسید‌ند و سه بار شکست خوردند تا همچنان به روند پرنوسان و بی ثبات خودشان ادامه دهند. در سه هفته بعد تا نیم‌فصل تراکتوری‌ها به ترتیب پیکان، صنعت نفت آبادان را از پیش رو برداشتند و با ملوان به تساوی رضایت دادند تا با جمع‌آوری هفت امتیاز از سه بازی رتبه جدولی خودشان را بهبود بخشند. به‌هرحال تراکتوری پنج شکست را در نیم‌فصل نخست تجربه کردند که عدد کوچکی نیست و همین شکست‌ها در افت جایگاه جدولی آن‌ها به شدت تاثیر گذار بود. در نیم فصل دوم هم آن‌ها از آن‌ها از هشت بازی صاحب سه برد، سه تساوی و دوشکست شده‌اند تا از 24 امتیاز موجود تنها 12 امتیاز کاسب شوند. این نتایج سینوسی همچون نیم فصل نخست تراکتوری‌ها و به ویژه پاکو خمس را در شرایط ناپایداری قرار داده است. تیمی که دیگر شانس چندانی برای قهرمانی در لیگ بیست و سوم ندارد مگر آن سرخابی‌ها در هفته‌های باقی‌مانده امتیاز از دست و تراکتوری‌ها هم بازی‌های پیش رو با امتیاز کامل از زمین خارج شوند.