به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، این اقامتگاه بر اساس توافقنامه صلح میان آقای حکمتیار و دولت پیشین افغانستان به رهبری اشرف غنی، برای او داده شده بود.
خبر اخراج آقای حکمتیار از این اقامتگاه پس از آن تأیید شد که گزارش های تأیید نشده در شبکه های اجتماعی از محاصره محل اقامت او توسط نیروهای طالبان منتشر شد.
پس از آن، حبیب الرحمان حکمتیار، پسر رهبر حزب اسلامی با نشر پستی در ایکس نوشت که محل اقامت پدرش محاصره نشده است، بلکه او محل زندگی خود را تغییر داده است.
او گفت که این محل بر اساس بندی از توافقنامه صلح با حکومت پیشین برای اقامت آقای حکمتیار در نظر گرفته شده بود و از آن توافقنامه تنها همین بند مانده بود که مورد پذیرش طالبان قرار نگرفت.
او هرچند محاصره خانه پدرش توسط طالبان رد کرد، اما گفت همینکه او را از اقامتگاهش اخراج کرده اند «در ذات خود ناشایست و بی احترامی بود.»
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفته است که محل اقامت آقای حکمتیار «مورد منازعه» بود و به همین دلیل تصمیم گرفته شد که او در جای مناسب زندگی کند.
اما فرزند آقای حکمتیار، خطاب به سخنگوی طالبان نوشته است: «جناب آنجا متنازع فیه نبود، خیلی هم زشت است که به خاطر آرمان‌های کلان خود در این قبال صحبت می کنم، هیچ ارزش مادی این زمین نداشت، من از پیدایشم تا حال خانه ثابت برای زندگی نداشتم، در کشورهای مختلف در خانه های کرایی مثل میلیونها فرد دیگر عادی زندگی کرده ام. اما عمل شما در ذاتش زشت ، شرم آور و نفرت انگیز بود. . . شرم است برای تان. سکوت کنید توجیه نکنید بهتر است.»
«رهبر شورشی و قصاب کابل»
گلبدین حکمتیار، در جنگ های چهار دهه اخیر افغانستان نقش عمده داشته است و تا زمانی که در سال ۲۰۱۶ با دولت اشرف توافقنامه صلح امضا نکرد، اکثرا زندگی اش در جنگ سپری شده است.
ابتدا عضو جمعیت اسلامی به رهبری برهان الدین ربانی بود ولی در سال ۱۳۵۸ از این حزب جدا شد و تشکل جدیدی را به نام حزب اسلامی تاسیس کرد و خود رهبری آن را به عهده گرفت.
حزبی را که حکمتیار اساس گذاشت، شباهت های ساختاری با احزاب چپگرایی داشت که او عملا با آنها از در مخالفت عمل می‌کرد.
حزب اسلامی با داشتن نوعی مرکزیت گرایی مفرط و رهبری کارزماتیک در میان احزاب جهادی افغانستان طرفدران زیادی را به ویژه در مناطق پشتون نشین این کشور به دست آورد.
در داخل پاکستان هم به دلیل نزدیکی حکمتیار با دولت آن وقت به رهبری ژنرال ضیاءالحق از بیشترین امکانات مالی و نظامی برخوردار شد.
حزب اسلامی در سالهای اول جهاد بیشترین مقدار کمک هایی را که برای جهاد افغانستان گسیل می شد، جذب می‌کرد.
پس از خروج شوروی از افغانستان، حکمتیار عملیات بزرگی را در شهر جلال آباد، در شرق افغانستان راه اندازی کرد که هدف از آن سقوط دولت داکتر نجیب الله بود. اما این عملیات که در آن زمان به – عملیات انتحاری – شهرت یافت، شکست خورد و حکمتیار، احمد شاه مسعود را در شکست این عملیات مقصر دانست.
در سال ۱۳۶۹ کودتایی را در همکاری با گروهی از ناراضیان نجیب الله به رهبری شهنواز تنی وزیر دفاع دکتر نجیب الله سازمان دهی کرد اما این کودتا هم با ناکامی روبرو شد.
گلبدین حکمتیار پس از پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۷۱ وارد کابل شد پس از آنکه بر اساس توافقات قبلی پیشاور برهان الدین ربانی حاضر نشد بعد از شش ماه از قدرت کناره گیری کند اختلاف برخی از احزاب جهادی از جمله حزب اسلامی با دولت به جنگ مسلحانه کشید و حکمتیار نیروهایش را در چهار آسیاب در جنوب کابل مستقر کرد و از آنجا به نبرد علیه دولت به رهبری برهان الدین ربانی ادامه داد.
حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار در طول جنگ داخلی از سوی نهادهای حقوق بشری متهم به دست داشتن در کشتار غیرنظامینان و «جنایت جنگی» شده است. او به دلیل راکت پراکنی کور شهر کابل در ماه آگست سال ۱۹۹۲ میلادی، به «قصاب کابل» مشهور شده است.
براساس گزارش کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، حکمتیار به صورت مستقیم مسئول کشتار حداقل۱۸۰۰ تن و زخمی کردن بیش از ۸۰۰۰ غیرنظامی است.
پس از حملات یازدهم سپتامبر و شکست طالبان، حکمتیار در کنار طالبان قرار گرفت و نیروهای خارجی در افغانستان و حکومت این کشور جنگید.
او تا سال ۲۰۱۶ با تمام حکومت‌هایی که در افغانستان به قدرت رسیده بودند از جمله جمهوری افغانستان، جمهوری دموکراتیک افغانستان، دولت اسلامی افغانستان، امارت اسلامی افغانستان، دولت انتقالی افغانستان و دولت حامد کرزی و پس از آن با دولت اشرف غنی جنگیده است و به همین دلیل به یک «رهبر شورشی» مشهور شده است.
«زندگی زیر سایه طالبان»
گلبدین حکمتیار پس از سالها زندگی در خفا، در سال ۲۰۱۶ میلادی و پس از توافق صلح با دولت به رهبری اشرف غنی، وارد کابل شد و در نزدیکی قصر ویران دارالامان در غرب کابل، اقامت گزید.
او در این مدت، بارها از حکومت اشرف غنی به دلیل عملی نکردن مواد توافقنامه صلح انتقاد کرد، اما تلاش کرد به جای بر دوش گرفتن تفنگ وارد رقابت های انتخاباتی شود و در انتخابات ۱۳۹۳ افغانستان حزب او تنها ۲.۷ درصد آرا را بدست آورد.
حکمتیار در آن زمان که طالبان علیه حکومت افغانستان می جنگید، در اولین حضور خود در ارگ ریاست جمهوری افغانستان، طالبان را «برادران» خطاب کرد و از این گروه خواست که صلح کنند.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، حکمتیار از پیروزی این گروه استقبال کرد و آن را «پایان اشغال» افغانستان دانست، اما از نحوه حکومت داری این گروه بارها انتقاد کرد.
این انتقادها باعث شد که عرصه زندگی بر گلبدین حکمتیار که سالها دوشادوش طالبان جنگیده بود، روز به روز تنگ تر شود و «کمیته جلوگیری و استرداد زمین های دولتی غصب شده» طالبان، محل زندگی را او زیر نظر گیرند و او را از این محل اخراج کنند.
بسیاری از کاربران شبکه های اجتماعی اخراج آقای حکمتیار را از اقامتگاه دولتی اش، نوعی «تحقیر» او از سوی طالبان دانسته اند و گفته اند که این باید درسی باشد برای سایر کسانی که در کنار طالبان قرار دارند و ظلم و وحشت این گروه علیه مردم افغانستان را توجیه می کنند.
به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، این اقامتگاه بر اساس توافقنامه صلح میان آقای حکمتیار و دولت پیشین افغانستان به رهبری اشرف غنی، برای او داده شده بود.
خبر اخراج آقای حکمتیار از این اقامتگاه پس از آن تأیید شد که گزارش های تأیید نشده در شبکه های اجتماعی از محاصره محل اقامت او توسط نیروهای طالبان منتشر شد.
پس از آن، حبیب الرحمان حکمتیار، پسر رهبر حزب اسلامی با نشر پستی در ایکس نوشت که محل اقامت پدرش محاصره نشده است، بلکه او محل زندگی خود را تغییر داده است.
او گفت که این محل بر اساس بندی از توافقنامه صلح با حکومت پیشین برای اقامت آقای حکمتیار در نظر گرفته شده بود و از آن توافقنامه تنها همین بند مانده بود که مورد پذیرش طالبان قرار نگرفت.
او هرچند محاصره خانه پدرش توسط طالبان رد کرد، اما گفت همینکه او را از اقامتگاهش اخراج کرده اند «در ذات خود ناشایست و بی احترامی بود.»
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفته است که محل اقامت آقای حکمتیار «مورد منازعه» بود و به همین دلیل تصمیم گرفته شد که او در جای مناسب زندگی کند.
اما فرزند آقای حکمتیار، خطاب به سخنگوی طالبان نوشته است: «جناب آنجا متنازع فیه نبود، خیلی هم زشت است که به خاطر آرمان‌های کلان خود در این قبال صحبت می کنم، هیچ ارزش مادی این زمین نداشت، من از پیدایشم تا حال خانه ثابت برای زندگی نداشتم، در کشورهای مختلف در خانه های کرایی مثل میلیونها فرد دیگر عادی زندگی کرده ام. اما عمل شما در ذاتش زشت ، شرم آور و نفرت انگیز بود. . . شرم است برای تان. سکوت کنید توجیه نکنید بهتر است.»
«رهبر شورشی و قصاب کابل»
گلبدین حکمتیار، در جنگ های چهار دهه اخیر افغانستان نقش عمده داشته است و تا زمانی که در سال ۲۰۱۶ با دولت اشرف توافقنامه صلح امضا نکرد، اکثرا زندگی اش در جنگ سپری شده است.
ابتدا عضو جمعیت اسلامی به رهبری برهان الدین ربانی بود ولی در سال ۱۳۵۸ از این حزب جدا شد و تشکل جدیدی را به نام حزب اسلامی تاسیس کرد و خود رهبری آن را به عهده گرفت.
حزبی را که حکمتیار اساس گذاشت، شباهت های ساختاری با احزاب چپگرایی داشت که او عملا با آنها از در مخالفت عمل می‌کرد.
حزب اسلامی با داشتن نوعی مرکزیت گرایی مفرط و رهبری کارزماتیک در میان احزاب جهادی افغانستان طرفدران زیادی را به ویژه در مناطق پشتون نشین این کشور به دست آورد.
در داخل پاکستان هم به دلیل نزدیکی حکمتیار با دولت آن وقت به رهبری ژنرال ضیاءالحق از بیشترین امکانات مالی و نظامی برخوردار شد.
حزب اسلامی در سالهای اول جهاد بیشترین مقدار کمک هایی را که برای جهاد افغانستان گسیل می شد، جذب می‌کرد.
پس از خروج شوروی از افغانستان، حکمتیار عملیات بزرگی را در شهر جلال آباد، در شرق افغانستان راه اندازی کرد که هدف از آن سقوط دولت داکتر نجیب الله بود. اما این عملیات که در آن زمان به – عملیات انتحاری – شهرت یافت، شکست خورد و حکمتیار، احمد شاه مسعود را در شکست این عملیات مقصر دانست.
در سال ۱۳۶۹ کودتایی را در همکاری با گروهی از ناراضیان نجیب الله به رهبری شهنواز تنی وزیر دفاع دکتر نجیب الله سازمان دهی کرد اما این کودتا هم با ناکامی روبرو شد.
گلبدین حکمتیار پس از پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۷۱ وارد کابل شد پس از آنکه بر اساس توافقات قبلی پیشاور برهان الدین ربانی حاضر نشد بعد از شش ماه از قدرت کناره گیری کند اختلاف برخی از احزاب جهادی از جمله حزب اسلامی با دولت به جنگ مسلحانه کشید و حکمتیار نیروهایش را در چهار آسیاب در جنوب کابل مستقر کرد و از آنجا به نبرد علیه دولت به رهبری برهان الدین ربانی ادامه داد.
حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار در طول جنگ داخلی از سوی نهادهای حقوق بشری متهم به دست داشتن در کشتار غیرنظامینان و «جنایت جنگی» شده است. او به دلیل راکت پراکنی کور شهر کابل در ماه آگست سال ۱۹۹۲ میلادی، به «قصاب کابل» مشهور شده است.
براساس گزارش کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، حکمتیار به صورت مستقیم مسئول کشتار حداقل۱۸۰۰ تن و زخمی کردن بیش از ۸۰۰۰ غیرنظامی است.
پس از حملات یازدهم سپتامبر و شکست طالبان، حکمتیار در کنار طالبان قرار گرفت و نیروهای خارجی در افغانستان و حکومت این کشور جنگید.
او تا سال ۲۰۱۶ با تمام حکومت‌هایی که در افغانستان به قدرت رسیده بودند از جمله جمهوری افغانستان، جمهوری دموکراتیک افغانستان، دولت اسلامی افغانستان، امارت اسلامی افغانستان، دولت انتقالی افغانستان و دولت حامد کرزی و پس از آن با دولت اشرف غنی جنگیده است و به همین دلیل به یک «رهبر شورشی» مشهور شده است.
«زندگی زیر سایه طالبان»
گلبدین حکمتیار پس از سالها زندگی در خفا، در سال ۲۰۱۶ میلادی و پس از توافق صلح با دولت به رهبری اشرف غنی، وارد کابل شد و در نزدیکی قصر ویران دارالامان در غرب کابل، اقامت گزید.
او در این مدت، بارها از حکومت اشرف غنی به دلیل عملی نکردن مواد توافقنامه صلح انتقاد کرد، اما تلاش کرد به جای بر دوش گرفتن تفنگ وارد رقابت های انتخاباتی شود و در انتخابات ۱۳۹۳ افغانستان حزب او تنها ۲.۷ درصد آرا را بدست آورد.
حکمتیار در آن زمان که طالبان علیه حکومت افغانستان می جنگید، در اولین حضور خود در ارگ ریاست جمهوری افغانستان، طالبان را «برادران» خطاب کرد و از این گروه خواست که صلح کنند.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، حکمتیار از پیروزی این گروه استقبال کرد و آن را «پایان اشغال» افغانستان دانست، اما از نحوه حکومت داری این گروه بارها انتقاد کرد.
این انتقادها باعث شد که عرصه زندگی بر گلبدین حکمتیار که سالها دوشادوش طالبان جنگیده بود، روز به روز تنگ تر شود و «کمیته جلوگیری و استرداد زمین های دولتی غصب شده» طالبان، محل زندگی را او زیر نظر گیرند و او را از این محل اخراج کنند.
بسیاری از کاربران شبکه های اجتماعی اخراج آقای حکمتیار را از اقامتگاه دولتی اش، نوعی «تحقیر» او از سوی طالبان دانسته اند و گفته اند که این باید درسی باشد برای سایر کسانی که در کنار طالبان قرار دارند و ظلم و وحشت این گروه علیه مردم افغانستان را توجیه می کنند.
نظر شما