کاوه صباغ‌زاده یکی از سینماگرانی است که چندی پیش صحبتی درباره تغییر شغل او مطرح بود او می‌گوید: مدتی تغییر شغل داده بودم اما از آنجایی که با روحیه من سازگار نبود ادامه ندادم.
به نقل از سینما اعتماد، او در ادامه به فعالیت‌های سینمایی‌اش اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: در حال حاضر فعالیت خاصی ندارم، واقعیتش را بخواهید سینما را بسیار دوست دارم و می‌خواهم کار کنم، اما سینمای حال حاضر را دوست ندارم و به هر قیمتی حاضر نیستم به موضوعاتش تن دهم. پس کار نکنم بهتر است از اینکه بخواهم هر کاری کنم.
ممنوع‌الکاریم ولی به ما اعلام نمی‌کنند
این کارگردان با اشاره به صحبت‌های اخیر علی ملاقلی‌پور درباره ممنوع‌الکاری‌اش می‌گوید: واقعا علی حرف درستی گفته است، بدون اینکه به ما اعلام کنند ما را ممنوع الکار کردند. همه فیلم‌نامه‌هایی که تا به حال به بنیاد سینمایی فارابی یا وزارت ارشاد ارائه دادم رد شده است. امسال هم بدون اینکه جواب درستی بدهند می‌گویند تقاضای شما در دست بررسی است، این یعنی محترمانه نه، نمی‌خواهیم شما فیلم بسازید.
صباغ‌زاده می‌گوید: حالا شما بگویید در این شرایط چه امکان فعالیتی برای ما باقی می‌ماند؟ یعنی اگر بخواهیم کار کنیم هم نمی‌توانیم.
از این کارگردان درباره دلایل رد شدن فیلم‌نامه‌هایش می‌پرسیم که او می‌گوید: متاسفانه آن قدر روی جزئیات پافشاری می کنند که همین جزئیات، کلیت فیلم را از بین می‌برد، انگشت روی نکاتی می‌گذارند که مطلقا کمکی به درام و کیفیت کار نمی‌کند اما کاملا روند داستان را عوض می‌کند و اتفاقا کار را بی‌اهمیت جلوه می‌دهد. یکسری مباحث سلیقه‌ای که با تغییر مدیریت‌ها عوض هم می‌شود.
تعمدا می‌خواهند بچه‌های سینما را بیکار کنند
او ادامه می‌دهد: قاطعانه بگویم که آقایان منظورشان از ایراد گرفتن‌ها این است که بچه‌ها کار نکنند. یکسری پروژه‌های استراتژیک دارند که فقط شامل افراد محدودی می‌شود و به همه سینماگران نمی‌رسد از آن طرف مخاطبی هم نمی‌بینیم که به شوق آنها بخواهم فیلم بسازم. بهترین فیلم‌های دنیا به آسانی در دسترس مردم قرار دارد و با هزینه کم مردم آنها را می‌بینند و نیازی هم نیست که سختی سینما رفتن را تحمل کنند.
این فیلمساز با بیان اینکه متاسفانه در جریان سختگیری‌ها و کشمکش‌های بین وزارت ارشاد و صداوسیما سریال های خانگی را هم از دست دادیم ، می گوید: این روزها در سینما فقط یک سری فیلم تولید می شود که عده ای مشغول به کار باشند ، کارکردن این افراد از هیچی برایشان بهتر است. دراین وضعیت من به نتیجه‌ای نرسیدم و ترجیح می‌دهم صبر کنم تا شرایط مطلوب حاصل شود. هر اقدامی هم کردم به بن‌بست رسیدم .
صباغ‌زاده در ادامه با اشاره به اینکه برای دریافت مجوز ساخت دچار افسردگی و فرسودگی شده توضیح می‌دهد: ما همچون نسل گذشته نیستیم که مقاومت زیادی به خرج دهیم و پوست کلفت باشیم که آنها هم امروز دچار سرخوردگی شده‌اند، شما نگاه کنید صرفا فیلم می‌سازند تا گذران زندگی آنها باشد وگرنه تعارف که نداریم از ساخته خودشان، سرشان را بالا نمی‌گیرند، از آنها هم امروز چیز باقی نمانده، مثال بارز سرگذشت آقای پوراحمد را ببینید.
خودم را قانع می‌کنم بدون سینما زندگی کنم
این فیلمساز در بخش دیگری از صحبت خود تاکید می کند: به این فکر می کنم که سینما وجود ندارد تا خودم را قانع کنم بدون سینما زندگی کنم، در حال حاضر دارم به شغل دیگری فکر می‌کنم تا سینما زاویه دید دوم من باشد.
طلاق توافقی گرفتند و عده‌ای سرایدار شده‌اند
او در خلال صحبتش به شرایط معیشتی اهالی سینما اشاره می کند و می‌گوید: من مجردم به هر حال می‌توانم از پس زندگی خودم بر بیایم اما واقعا می‌گویم که اوضاع زندگی اهالی سینما اصلا خوب نیست، همکارانی را می‌شناسم که به دلیل اوضاع بد مالی زندگی‌شان به جدایی کشیده شده است، یعنی مجبور شدند به طلاق توافقی تن دهند. یکی از همکاران مجبور شد سرایداری خانه‌ای را در اطراف تهران در یک باغ قبول کند. بعضی دوستانم به شغل‌هایی کشیده شدند که از بیان آن شرم دارم. عده دیگری مهاجرت کردند، عده دیگری می‌خواهند مهاجرت کنند، جالب است آدمی که تا دیروز علاقه‌ای به مهاجرت نداشت امروز به رفتن فکر می‌کند چرا؟ به چه گناهی افراد سینما این طور تار و مار می‌شوند؟
دوست دارم اینجا به مردم بگویم سینما آن شوآفی که از بیرون نگاه می‌کنید نیست. فقط تعداد آدم محدودی هستند که درآمد بالایی دارند.
کارگردان فیلم «ایتالیا ایتالیا» فضای یاس و سرخورده حاکم بر سینما را ناشی از سخت گیری زیاد مدیران می‌داند و می‌گوید: از بس در این شوراها آدم‌های غیرمتخصص حضور دارند که سینما را نمی شناسند، آنها با خطوط قرمزشان و نظراتشان به سینما آسیب وارد می‌کنند از طرفی در شرایط حال حاضر که عده‌ای ممنوع‌المعامله هستند، عده‌ای ممنوع‌الکارند دل و دماغی برای اهالی سینما برای کار کردن باقی نمی‌ماند.