سلام نو - سرویس گردشگری: هر گاه کسی به فکر سفر به شیراز و اصفهان و کاشان می افتد، قطعا آنجا را با عمارتها و خانههای زیبایش که مملو از هنر گچبری، کاشیکاری، خطاطی و نقاشی دیواری است، به یاد میآورد. اما در همین تهران بزرگ، درست در مرکز شهر بین مغازههای خیابان اکباتان، باغی است که هنوز نفس میکشد و عمارت آن نیز معماری و هنر قاجاری را در دل خود دارد.
عمارت مسعودیه یکی از بناهای تاریخی بهجامانده از تهران قدیم و دوره قاجار است. این بنا از لحاظ معماری و همچنین رویدادهای تاریخی که در آن اتفاق افتاده، بسیار با اهمیت و باارزش است.
سرگذشت
در سال ۱۲۹۵ قمری در دوران قاجار فرزند چهارم ناصرالدینشاه بهنام مسعودمیرزا دستور داد سنگبنای عمارت مسعودیه گذاشته شود. در جواب این سوال که عمارت مسعودیه کجاست، باید بگویم که در محله قدیمی، اصیل و البته شلوغ تهران یعنی میدان بهارستان قرار گرفته است.
زمین اولیه عمارت مسعودیه اول کار حدود ۳ هکتار وسعت داشت که متاسفانه از این مقدار، الان ۱.۵ هکتار باقی مانده است. بازدید از عمارت مسعودیه با قسمتهای مختلف اندرونی، بیرونی و نقشونگارهای گچکاری، کاشیکاری، معرق و منبتی که دارد حتما یک تجربه جذاب را برایتان رقم میزند.
دسترسی به عمارت مسعودیه
برای رسیدن به عمارت مسعودیه راه سادهای در پیش دارید. اولین راه این است که از طریق خط دو مترو به ایستگاه ملت بروید و پس از خروج از ایستگاه در خیابان ملت به خیابان اکباتان بروید. ورودی عمارت مسعودیه در این خیابان قرار دارد. همچنین از ایستگاه مترو بهارستان میتوانید به ضلع جنوب غربی میدان بهارستان بروید و در خیابان اکباتان به ورودی عمارت مسعودیه برسید؛ اما راهی نسبتا طولانیتر را طی خواهید کرد. همچنین اگر قصد استفاده از اتوبوس را دارید، خط میدان بهارستان-میدان جمهوری گزینهای مناسبی است.
معماری عمارت مسعودیه
هنگام ورود به مجموعه مسعودیه، روی در ورودی نشانی از معمار عمارت و ارادت وی به ظلالسطان و همچنین سال تاسیس بنا را میبینید.
نود و پنج بنا گشت پس از الف و دویست ز قلی خان رضا چاکر ظلّ السلطان
بر اساس مستندات باقیمانده، این باغ دارای دو قسمت بیرونی و اندرونی میشد که در حال حاضر از قسمت اندرونی آن اثری باقی نمانده است. قسمت بیرونی مجموعه فعلی، باغعمارت مسعودیه را تشکیل میدهد. در این باغ در حال حاضر هفت عمارت وجود دارد که بهوسیله حیاطهایی به یکدیگر متصل شدهاند.
در حیاط اصلی از سردر باغ، یک محور کالسکهرو شروع میشود و تا حیاط مقابل دیوانخانه امتداد دارد. باغ بهوسیله ستونهای آجری و نردههای چوبی به دو قسمت غربی و شرقی تفکیک شده بود که اکنون نردهها برچیده شدهاند. حیاط مقابل دیوانخانه دارای یک حوض مدور است که در دوره قاجار به شعاع حدود دو متر گرداگرد آن با آجر فرش شده بود و جهت گذاشتن گل بهطور شعاعی از آن استفاده میکردند.
نظر شما