به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ژان بوردیار، اندیشمند فرانسوی معروف‌ترین و جنجالی‌ترین نظریه‌پرداز پسامدرنیته است. او استدلال می‌کند که جوامع پسامدرن از تکنولوژی‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی اشباع شده و به عصر وانمایی (شبیه سازی) وارد شده‌اند. بوردیار برای درک جهان پست‌مدرن نظریه وانمود‌ها را مطرح کرد، درواقع او بیان می‌کند که بازتولید‌ها به‌گونه‌ای واقعی‌تر می‌شوند که تجربه امر فراواقعی از تجربه امر واقعی رضایت‌بخش‌تر می‌شود.

بوردیار در کتاب «جنگ خلیج‌فارس اتفاق نیفتاده» می‌گوید: آنچه ما از رسانه‌ها به‌عنوان جنگ دیدیم، با چیزی که آنجا بود، این قدر تفاوت داشت که می‌شود گفت اصلا رخ نداده، رابطه دریافت ما از واقعیت قطع شده و حتی دو چیز متفاوت است.

نویسنده می‌افزاید: در این دوره از اغتشاشات و برخلاف همه نمونه‌های مشابه گذشته، رسانه تنها پس از رویداد نبوده و نیست؛ پیش از رخداد است و نقش طراحی دارد. نقش کلیدی و نهایی رسانه، ساخت تصویر در ذهن است و برای ساخت تصویر، فراتر از هشتگ‌سازی، نیازمند رویداد‌سازی است و لذا رویداد را ساختند تا تصویر را بسازند. در واقع هر کس در شبکه‌های اجتماعی می‌چرخید، احساس می‌کرد شهر در کنترل تروریست‌های وطنی است و حال آنکه درواقع خبری نبود؛ جز گروه‌های کوچک پراکنده و محلی که دانسته و ندانسته آمده بودند تا حلقه‌های تصویر ذهنی را تکمیل و نهایی کنند.

اگر در روز‌های آشوب به حجم توئیت‌ها و پست‌ها و... نگاه کنید فکر می‌کنید کشور در اعتصاب و تعطیلی و غم فرو رفته در حالی که بازار حتی برای نیم‌ساعت هم تعطیل نشد. فکر می‌کنید در خیابان‌ها خون جاری است، اما مردم در حال زندگی و خرید و عروسی و عزا و کار‌های روزمره خود هستند. فکر می‌کنید میلیون‌ها نفر مانند سال 57 به خیابان‌ها ریخته‌اند، اما درواقع خبر خاصی نیست. بر این اساس، امروز یک ایران مجازی ساخته شده که در این ایران مجازی، خیابان‌ها مملو از جنازه، سپاهی در حال فرار، پول‌ها را به بانک سوئیس برده‌اند و... خلاصه کار تمام است و انقلاب در لبه پیروزی است. به‌راستی چطور چنین فاصله‌ای ممکن است اتفاق بیفتد؟

در واقع این ماموریت از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای اینترنشنال، بی‌بی‌سی و شبکه‌های اجتماعی مانند توئیتر، اینستاگرام، واتساپ و... که تمام قوانین بین‌المللی و قوانین رسمی خود را زیر پا گذاشتند و با اقداماتی از قبیل دستکاری عمدی الگوریتم‌های هوش مصنوعی باعث شدند اخبار جعلی، موارد نفرت‌افکنی و اقدامات خشونت‌آمیز با شدت بسیار زیاد برای جامعه ایرانی به‌صورت هدفمند منتشر شود.

براساس پایش توئیتر فقط در بازه زمانی 20 شهریور 1401 تا 20 مهر 1401، بیش از پنجاه‌هزار کاربر جدید فارسی‌زبان با هویت‌های جعلی در توئیتر ساخته شد تا علیه جمهوری اسلامی ایران فعالیت کنند.

اینستاگرام با برانگیختن احساسات جامعه ایرانی خصوصاً جوانان و نوجوانان در ایجاد ناامیدی، بالا بردن سطح خشونت و ایجاد شکاف اجتماعی در لایه‌های مختلف جامعه سعی داشت و با اجرای عملیات تأثیرگذاری سایبری بر افکار عمومی، کاربران این فضا را مورد حملات شناختی قرار داد. حتی برای آشوبگران و هنجارشکنان تجمعات اخیر آموزش ساخت و شیوه به‌کارگیری اداوات و مواد منفجره و تخریبی نظیر بمب دستی کوکتل‌مولوتف و... را برای اعمال خشونت‌گرایانه دستورکار قرار داده بودند. طبق اطلاعات کاملاً موثق، سازمان CIA پس از آغاز آشوب‌ها در ایران، حدوداً 53 میلیون دلار برای امور به اصطلاح رسانه‌ای و تقویت ابزار‌های اینترنتی به منظور حفظ ارتباط با آشوبگران اختصاص داده است. حوادث و اغتشاشات اخیر درکشور پرده از توطئه‌های دشمنان خارجی و داخلی برداشت و مردم را بیشتر نسبت به برخی حقایق آشنا ساخت.