شفقنا- روزنامه آرمان امروز در مطلبی با عنوان «ایران پساتوافق» احتمالی و آینده اقتصاد کشور به قلم راضیه کورانی این گونه آورده است:

به اعتقاد کارشناسان‌ توافق احتمالی میان ایران و اعضای مشارکت کننده در مذاکرات وین در صورت مثبت بودن پاسخ ایران به پیشنهادات طرف اروپایی می‌تواند و باید منافع اقتصادی متعددی را برای ایران به همراه داشته باشد. در واقع، هدف اصلی ایران از مذاکرات وین که به احیای برجام موسوم شد، از ابتدا لغو کلیه تحریم‌های اعمال شده از سوی آمریکا از سال 2015 به این سمت هست که با لغو آن‌ها می‌توان منافع اقتصادی زیادی را برای کشور متصور بود و آنچه که از آن به عنوان گشایش اقتصادی نام برده می‌شود نیز تحت این مهم اتفاق افتاد. یکی از آن منافع اقتصادی قابل تصوری که در صورت توافق احتمالی ایران از آن منتفع می‌گردد، آزادسازی دارایی‌های بلوکه شده ایران در کشورهای مختلف است‌ که‌ شامل پول، زمین و برخی دفاتر و ساختمان‌ها است. همچنین، در خصوص انتفاع اقتصادی «ایران پسا توافق» احتمالی در این یادداشت مواردی را مورد بررسی قرار خواهیم داد:
آنطور که از مبالغ پول‌های بلوکه شده ایران در کشورهای مختلف تخمین زده می شود، قریب به 7 میلیارد دلار در کره جنوبی، 20 میلیارد دلار در چین، 1 و نیم میلیارد در ژاپن و به همین میزان هم پول در لوکزامبورگ وجود دارد که این‌ها پس از لغو تحریم‌ها به کشور باز می‌گردد و می‌توان با استفاده از آن‌ها بخشی از مشکلات جاری در اقتصاد و معیشت مردم را مرتفع کرد اما بنا به گفته خانم «النا دوهان» گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه آثار منفی اقدامات یکجانبه قهری که به ایران سفر کرده بود، به واسطه تحریم ها دارایی های ایران افزایش و «سهولت صادرات نفت» به هر میزان که کشور نیاز داشته‌ باشد و به هر کشوری که لازم بداند و همزمان با آن نیز حتما باید روند صعودی افزایش صادرات کالاها و خدمات غیرنفتی را هم کماکان حفظ و تقویت کرد. «بازگشت ارز حاصل از فروش نفت» صادراتی یکی دیگر از منافع اقتصادی ایران خواهد بود که امروز برای ما یک مشکل جدی است. مشارکت «حضور شرکت‌های خارجی» تجاری و صنعتی همچون ماه های نخست انعقاد برجام که توانسته بود تحرک زیادی را به بخش های اقتصادی دولتی و خصوصی انتقال دهد.
ورود «سرمایه گذاران خارجی» و مشارکت آنها در طرح ها و پروژه‌های صنایع مختلف از جمله نفت، گاز، پتروشیمی، عمران و … که می‌تواند منجر به اشتغال زایی هم گردد. پیشرفت سریعتر «طرح‌های عمرانی نیمه‌تمام» و آغاز پروژه‌های صنعتی و عمرانی دیگر به واسطه ورود سرمایه‌های خارجی. ایجاد تحرک و رونق در «صنعت گردشگری» با ورود سرمایه گذاری خارجی و به روز شدن زیرساخت های لازم جهت توسعه این صنعت درآمدزا برای کشور که در وهله نخست نیازمند توافق احتمالی و لغو تحریم های فعلی است. صنایع حمل و نقل، پیمانکاری و ماشین آلات هم از جمله صنایعی هستند که می توانند پس از توافق احتمالی و لغو تحریم ها به سراغ نوسازی ناوگان حمل و نقل و افزایش تجارت بین الملل خود بپردازند چرا که دیگر محدودیت های فعلی وجود نخواهد داشت. «کاهش قیمت ارز» در بازارهای داخلی، ساماندهی بهتر این بازار آشفته و فروکش کردن التهابات تصنعی آن و البته متعاقب آن کاهش قیمت کالاها و خدمات مختلفی که در این مدت به صورت ناهماهنگ و غیرقابل کنترلی افزایش پیدا کرده بودند. رونق کسب و کارهای خُرد مردمی متعاقب رشد اقتصادی کسب و کارها و صنایع مختلف اقتصادی بزرگ کشور (کارخانه های تولیدی و ..)، بانک ها، بیمه ها و …

بنابراین، امیدواریم «دستگاه دیپلماسی» کشور به عنوان متولی امر پیشبرد مذاکرات وین و البته بازوی اجرایی نهاد بالادستی شورای عالی امنیت ملی، آنطور که تا کنون منافع ملی را مد نظر قرار داده در این مقطع حساس هم با درایت، هوشمندی و پرهیز از توجه به ضرب الاجل ها و فشارهای رسانه ای داخلی و خارجی، به دنبال دست یابی به توافقی با ثبات و پایدار با طرف مقابل باشد. از طرف دیگر نباید غافل از نقش و اهمیت «پاسخ آمریکا» در راستای دست‌یابی به توافق مدنظر باشیم، آن‌چه مشخص است آن‌که ایران انعطاف‌پذیری‌‎های زیادی را از خود نشان داده و اینک این انتظار می‌رود که نسبت به راهکارهای عملیاتی پیشنهاد شده از جانب ایران طرف آمریکایی واقع گرایانه «فرصت دست یابی به توافق» را قدر بداند و از آن استفاده کند که البته آن‌ها هم موانع داخلی و خارجی که دارند باید از سد آن‌ها عبور کرده و به بدخواهان مخالف برجام توجه نداشته باشند. در خاتمه آن‌که حتما رسانه‎‌ها و افکار عمومی جامعه به این امر واقف هستند که نباید همچون سال‌های گذشته تمام مسائل کشور را در گروی حل شدن یا نشدن مذاکرات وین و احیای برجام گره زد چرا که این به معنای تضعیف خودمان و در تضاد با راهبردهای تعیین شده برای چشم انداز کشور است، لذا ضمن پی‌گیری جدی موضوع مذاکرات به منظور دست‌یابی به توافق، کماکان باید ظرفیت‌ها و توان داخلی را هم ارتقا داد و تقویت کرد.