صاحب‌خبر - مائده کاشیان- دیروز اولین سریال درباره ناصرالدین شاه به نام «قبله عالم» ساخته حامد محمدی، در نمایش خانگی منتشر شد. «جیران» اثر حسن فتحی و «آهوی من مارال» به کارگردانی مهرداد غفارزاده، دو مجموعه دیگری که به دوران زندگی ناصرالدین شاه می پردازند، مرحله تولید را می‌گذرانند تا به زودی منتشر شوند. مهم‌ترین تفاوت «قبله عالم» با دو مجموعه دیگر، ژانر کمدی آن است و می‌توان گفت این تفاوت به نفع سریال بوده است. «قبله عالم» ابتدا با این تذکر که سریال بر اساس واقعیت ساخته نشده، تکلیف خودش را با مخاطب مشخص می‌کند تا انتظار دیدن حوادث تاریخی واقعی را نداشته باشد یا از حضور شخصیت‌های تخیلی تعجب نکند. طبق آن چه در قسمت اول سریال دیدیم، داستان درباره شخصیتی به نام «ناصر» است که به دلیل شباهت زیاد به ناصرالدین شاه، به عنوان بدل او انتخاب می‌شود. روایت قصه «قبله عالم» در دوران شخصیتی مانند ناصرالدین شاه، به حامد محمدی کارگردان سریال اجازه می‌دهد دستش برای خلق موقعیت‌های بامزه و جذاب باز باشد، اما در قسمت اول چندان شاهد موقعیت‌های خنده‌دار نیستیم. اگر قرار باشد سریال در ادامه مانند قسمت اول، بیشتر روی چند شوخی کلامی منشوری و شوخی‌های دوپهلو برای خنداندن مخاطب حساب باز کند، بعید است بتواند مخاطب را راضی کند. حامد محمدی پیشتر در فیلم‌های کمدی خود سابقه استفاده از این شوخی‌ها را داشته است. فعلا در نقطه شروع، شوخی‌های سریال، چندان خوب و بامزه نبوده است. حامد کمیلی در «قبله عالم» دو نقش بازی می‌کند، یکی نقش ناصرالدین شاه و دیگری جوان ساده و نه چندان باعرضه‌ای که قرار است بدل شاه باشد. کمیلی موفق شده است ویژگی‌های متفاوت این دو کاراکتر ،یکی مقتدر و جدی و دیگری ترسو و بی‌دست‌وپا را به خوبی نشان دهد. شقایق دهقان برای نقش «مهد علیا» مادر جدی و توطئه‌گر ناصرالدین شاه انتخاب مناسبی نبوده و بازی خوبی از خود به نمایش نگذاشته است. او در این مجموعه بازی متفاوتی نسبت به دیگر آثار کمدی که تا به حال از او دیده‌ایم نداشته است. بازی هادی کاظمی به عنوان صدراعظم و سوگل خلیق به عنوان یکی از همسران شاه، جزو بازی‌های خوب سریال است.∎​