صاحب‌خبر - برنامه «خندوانه» در شب عید فطر با حضور خداداد عزیزی و فیروز کریمی روی آنتن رفت که در بخش مسابقه «کلمه» این برنامه پاسخ میهمانان به نام بردن اسم سه نویسنده ایرانی با دلخوری از سوی جامعه، علی‌الخصوص اهالی فرهنگ و هنر مواجه شد. خنده رامبد جوان به عنوان مجری به پاسخ میهمانان، با واکنش بیشتری همراه بود چون شاید میهمان به هر دلیلی اشتباهی را مرتکب شود ولی مجری/برنامه‌سازی چون رامبد جوان باید حواسش به حفظ حرمت‌ها باشد، نه آنکه چنان مدهوش جملات و شوخی‌های میهمانان شود که ... شد آنچه که اتفاق افتاد. مهدی یزدانی‌خرم (نویسنده) در صفحه اینستاگرامش نوشت: «قطعاً عده‌ای خواهند گفت سخت نگیر، شوخی بوده و قس علی‌هذا. بله شوخیِ وقیحی بوده که دهه‌هاست در این کشور در حال اجراست. سفاهتی که سال‌هاست با آن ادبیاتِ تحتِ شلاقِ ایران باید بیش از پیش تحقیر شود. [...] البته تأسف عمیق من نه برای آن دو شخص که برای رامبد جوانی است که از هر فرصتی برای سلفی‌گرفتن با کتابِ این بی‌کاران استفاده می‌کند و چنین به پهنایِ صورت به تُرهاتِ این دو شخص می‌خندد. [...] نویسنده و کلمات‌اش حافظه یک ملت‌اند که اتفاقاً شماها نیز از آن‌ها هستید. خیلی‌هایشان عاشق فوتبال‌اند و اتفاقا درباره آن نوشته‌اند چون فوتبال هم بخشی از تاریخِ یک ملت است. اگر شماها نویسنده خود را نمی‌شناسید مقصرید و شرم بر شماست که حتی از آستانه یک کتاب‌فروشی داخل نرفته‌اید. نخواسته‌اید بدانید و بخوانید چون شجاعتِ خواندن و میل به روایت‌ها و درک کردن کار بسیار بزرگی است که آگاهی، اندوه و تأمل می‌آورد و خُب شما اهل هیچ‌کدام‌اش نیستید. جسارت به خواندن است که روحِ انسان را دچار انواع پرسش‌ها و شک‌ها می‌کند و شماها آدم‌های این میدان نیستید...» خبر خوب این است که بعد از بازنشر این قسمت از برنامه و سرازیر شدن سیل انتقادات رامبد جوان در صفحه اینستاگرامش عذرخواهی کرد و مسئولیت اشتباهش را پذیرفت و نوشت: «سلام به اهالی قلم. در برنامه خندوانه چهارشنبه شب در کنار دو میهمان محترم، لحظه‌ای پیش آمد که برای من غیرقابل کنترل شد و متاسفانه واکنش من تنها خندیدن بود. واقعاً از پخش این لحظه هم بسیار متاسفم و این هم به خاطر بی‌دقتی و بی‌ملاحظگی من و تیم خندوانه و تیم پخش شبکه نسیم است. اینجانب از همه اهالی قلم درکل تاریخ بزرگ این کشور با آثار جاودانشان تمام قد عذر می‌خواهم ویقین می‌دهم هیچوقت چنین اتفاقی نخواهد افتاد. من همیشه با افتخارمخاطب وخواننده آثارلذت‌بخش وبی‌مثال ادبیات کشورمان بوده‌ام و هستم و خواهم بود و هیچگاه از ترویج کتابخوانی در هرموقعیتی که داشته‌ام و خواهم داشت دریغ نکرده و نخواهم کرد. در اولین ضبط برنامه «خندوانه» در برابر این قشر بزرگ و اندیشمند و دردکشیده عذرخواهی خواهم کرد.» خبر بد این است که برنامه خندوانه به شکل زنده پخش نمی‌شود و از قبل ضبط شده است. آیا در این سیسیتم عریض و طویل صداوسیما از زمان ضبط تا پخش برنامه که قطعاً از چندین لایه فیلتر و نظارت عبور خواهد کرد، هیچ کسی متوجه نشد که این سخنان درشان نویسندگان این مرز و بوم نیست؟ هیچ کس اهانت پشت این کلمات را درک نکرد؟ رامبد جوان خود هنرمند است و این که شاخکهایش به عنوان یک هنرمند چنین حساسیتی را از دست داده واقعاً تعجب آور است! آقای جوان به جای کار کردن در 2 جبهه (تلویزیون و شبکه خانگی) آنهم هر کدام با تیراژ بیشتر از 100 قسمت برای هر مجموعه، لطفاً یک کم استراحت کن تا ذهن و روح و روانت فقط دنبال خنده نباشد. در پی پخش برنامه خندوانه درشب عید فطر که با حضور خداداد عزیزی و فیروز کریمی همراه بود و نویسندگان ایرانی افرادی بیکار توصیف شدند که می‌نشینند می‌نویسند، اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در بیانیه‌ای نوشته است: «وای به روزی که به بهانه خنداندن ریشه خود زنیم!...اتحادیه ناشران وکتابفروشان ضمن درک جایگاه والای فرهیختگان این مرزوبوم که ازرفتار فوق متأثر شدند دغدغه این را دارد که با این اوصاف در آینده، امید وانگیزه زنده نگه داشتن فرهنگ ملی به کجا خواهد رفت.» اما خبربدتر اینکه انگارهمگی چنان کمبود خنده داریم که یک بهانه برای خندیدن چشمهایمان را بر روی هر آنچه درست یا غلط است را کور کرده. ازبرنامه ساز و مجری آن گرفته تا حضار، تدوین گر، فیلمبردار، ناظر پخش، مدیر شبکه و ... به چنین سخنانی فقط می‌خندند. و باز هم خبر بدتر دیگر اینکه کسانی که این کمبود را در زندگی مردمان این دیار احساس کرده‌اند، دست به هرحرف و اقدامی می‌زنند تا بامزه‌تر باشند، که نیستند. صداوسیما هم خنثی و خسته، فقط ساده‌ترین و دم دست‌ترین راه حل را درآستین دارد. تکرار مکررات ازادامه خندوانه گرفته تا دعوت مهمانانی چون کریمی، عزیزی و ...چندی پیش ویدیوئی ازمحمد صالح علا دیدم که می‌گفت: «به قول احمدرضا احمدی یه دفعه قراربذاریم بشینیم، آه بکشیم». برای این اتفاقاتی که برای فرهنگ وهنر این مملکت رخ می‌دهد باید یه قراری بذاریم، بشینیم زار زار گریه کنیم.∎​