به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوشت: پیشتر خیال می‌کردیم فقط دو نامزد اصلی انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده‌ی آمریکا به هم توهین می‌کنند، همدیگر را به باد تمسخر می‌گیرند، شخصی‌ترین مسائل را مطرح می‌کنند و از همه‌ی مسائل لقمه‌ای بر می‌دارند الا از استراتژی ها، برنامه‌ها و راهکارها تا این که برای انتخابات ریاست جمهوری در ایران و در سال ۸۸ چهارنامزد نهایی در مناظره‌هایی رو در روی یکدیگر قرار گرفتند. در این مناظره‌ها احمدی‌نژاد بسیاری از مرزها را در نوردید، خطوط قرمز را نادیده انگاشت و در پاره‌ای مواقع حتی از انگ زدن به عالی‌ترین مقامات سابق و لاحق وقت از جمله مرحوم هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری نیز ابا نکرد. در نهایت آن مناظره‌ها منجر به دلخوری‌هایی وسیع اما رئیس جمهور شدن مجدد محمود احمدی‌نژاد شد.
در سال ۹۲ اما روحانی، سکان دار مناظره‌ها بود و گاهی به روش احمدی‌نژاد، رقبا را گوشه‌ی رینگ گیر انداخت و آنان را مجبور به پذیرش شکست حتی پیش از انتخابات اصلی کرد. ۹۶ بازهم مناظره‌ها برگزار شد و باز روحانی که در ۹۲ قالیباف را از میدان به در کرده بود این بار با کمک جهانگیری، عرصه را برای تاخت و تاز خود خالی از حریف کرد. این روزها که حدود ۳ ماه به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باقی مانده، زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که دیگر قرار نیست مناظره‌ای در کار باشد تا صدها علامت سوال پدید آید که اگر یک بُعدِ مناظره‌ها جلب مشارکت بوده پس لابد حق داشته‌اند آن عده‌ای که نگران تلاش برای پایین آوردن مشارکت به منظور پیروزی اصولگرایان در انتخابات پیش رو بوده اند.