شفقنا- رئیس پژوهشکده علوم و معارف حدیث گفت: از آنجا که تقریر معصومین علیهم السلام حدیث است، تردیدی نیست که ضرورت دارد رفتار حضرت ابوطالب علیه السلام به عنوان یک روند و رویکرد در حمایت از جریان حق با ملاک و معیار، عصری سازی شود.

به گزارش شفقنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدکاظم طباطبایی، در نشست علمی وبیناری پژوهشگاه قرآن و حدیث با عنوان «عصری سازی سیره با تمرکز بر سیره حضرت ابوطالب علیه السلام پس از بعثت» اظهار داشت: در دانش تاریخ، رویکردهای مختلفی وجود دارد، اما بهترین رویکردها، چرایی وقایع و توجه به تاریخ از منظر تاریخ تحلیلی و تحلیل تاریخ است، تامل و تفکر درباره چرایی پدید آمدن وقایع و در نهایت عصری سازی کردن آنها و فهم و کشف روندها است.

او با اشاره به ضرورت عصری سازی وقایع تاریخی به ویژه تاریخ اسلام، ملاک و معیارها را در این زمینه مهم دانست و گفت: عصری سازی به نوعی عبورکردن از حصار تاریخ و فرا زمانی و فرا مکانی عمل کردن است و با توجه به اهمیت سیره پیامبر اکرم (ص) و بحث الگو بودن ایشان برای تمامی بشریت به خصوص مسلمانان، عصری سازی رفتارها و عملکرد معصومین (ع) و کسانی که مورد تایید ایشان بوده اند، بسیار اهمیت دارد، گرچه نیازمند ملاک و معیار است.

رئیس پژوهشکده علوم و معارف حدیث با اشاره به داستان‌های قرآنی و تاریخ اسلام یادآور شد: هدف قرآن کریم از بیان وقایع این است که یک سری قواعد حاکم بر عالم تکوین و تشریع را تذکر دهد که این روند و رویکردهای مثبت یا منفی می‌تواند در هر زمانی تداوم داشته باشد.

او افزود: گزاره های معصومین علیهم السلام گاهی حقیقیه و برخی اوقات خارجیه است؛ نماز و روزه، گزاره حقیقیه و به عنوان یک قاعده فرا زمانی و فرا مکانی مطرح هستند؛ اما برای فهم همه افعال و رفتارهای ایشان که قرآن از آن برای همیشه به عنوان اسوه یاد کرده است، نیازمند ملاک و معیار و کشف روند و رویکردها هستیم، به عنوان مثال از رفتارهای اجتماعی ایشان بحث فروتنی و تواضع به عنوان یک معیار برای همه انسان‌ها فهم می‌شود.

طباطبایی در ادامه تبیین و معرفی سیره حضرت ابوطالب (ع) اظهار داشت: عملکرد ایشان در حفظ رسول اکرم (ص) به عنوان یک رفتار واقع نما و شایسته تبعیت است، اهم و مهم کردن ایشان در حفظ رسول خدا (ص) بدون اکتفا کردن به رفتار مؤمنانه، قابلیت عصری سازی و الگوگیری در حمایت از جریان حق را دارد.

او رفتار حضرت ابوطالب (ع) را مورد تائید و تقریر پیامبر اکرم (ص) دانسته و ابراز داشت: رفتار ایشان در منظر و مورد تقریر معصومان معاصر یعنی رسول خدا (ص) و امیرالمومنین (ع) و مورد تائید ائمه اطهار (ع) بوده است، بنابراین از آنجا که تقریر معصومین (ع) حدیث است، تردیدی نیست که ضرورت دارد رفتار حضرت ابوطالب (ع) به عنوان یک روند و رویکرد در حمایت از جریان حق با ملاک و معیار، عصری سازی شود.

رئیس پژوهشکده علوم و معارف حدیث به راهبردهای حضرت ابوطالب (ع) در حمایت از پیامبر اکرم (ص) و دین اسلام اشاره کرد و گفت: ایشان حفظ رسول الله (ص) را در تزاحم با رفتار مؤمنانه ترجیح دادند و حتی سعی داشتند در کمال اخلاص و نهایت مجاهدت در راه اسلام، تظاهر به غیر آن داشته باشند و رنگ عشیره ای و حمایت قبیله ای به آن بدهند، چون بزرگ قبیله بودند و نمی توانستند از جایگاه یک مسلمان پیرو در مقابل مشرکان و استکبار یهود ایستادگی کنند.

او در ادامه گفت: چه بسا بتوان این ادعا را کرد که ارزش کار حضرت ابوطالب علیه السلام در حمایت از پیامبر (ص) از مسلمانانی که در لباس اسلام از ایشان دفاع می کردند بسیار بالاتر است؛ زیرا اعتقاد داشتن به پیامبر در حالی که امکان بروز اعتقاد فراهم نیست، بسیار سخت تر و ارزشمندتر است.

طباطبایی با بیان این که عصری سازی سیره حضرت ابوطالب (ع) می تواند موجب ایجاد یک روند در سیستم امروز نظام اسلامی باشد، اظهار داشت: در دنیای امروز نیز می توان نیروهایی را تربیت کرد که در موقعیت های مختلف و مهم با این مدل حرکت کنند که هیچ گونه بروز و ظهوری از اسلام نداشته باشند اما با بیان کلیات و اصول اولیه انسانی باعث جذب شود.

او اظهار داشت: همین مساله یکی از فروعات فقه نظام و حکومت است؛ زیرا نیرویی که در موقعیتی حساس قرار دارد آیا می تواند که نماز و روزه خود را به جا نیاورد؟ یکی از الگوهای مهم در این مساله حضرت ابوطالب (ع) است که هیچ گزارش تاریخی دال بر نماز خواندن ایشان نداریم ولی نسبت به ایمان وی هیچ شکی وجود ندارد.

رئیس پژوهشکده علوم و معارف حدیث در پایان گفت: حضرت ابوطالب (ع) حاضر شدند که آبروی خود را جهت حفظ پیامبر (ص) خرج کنند اما جان پیامبر (ص) به خطر نیفتد. ایشان افترا و تهمت ها را در این ۱۴ قرن به جان خریدند اما از حمایت خود از پیامبر (ص) دست نکشیدند.