به گزارش خبرورزشی ، در حالی که تمام تیم‌های آسیایی روز سه‌شنبه دومین بازی تدارکاتی خود در فیفادی ماه اکتبر را برگزار می‌کنند ایران با از دست دادن اولین فیفادی در تهران، میزبان تیمی نه چندان سرشناس از آمریکای جنوبی خواهد بود. بولیوی همان حریف ایران در روز سه‌شنبه خواهد بود که به عنوان یکی از تیم‌های حاضر در کوپاآمه‌ریکا ۲۰۱۹ در برزیل این روز‌ها تور آسیاگردی راه انداخته است. هدف از این تور در کنار برگزاری چند بازی دوستانه درآمدزایی هم هست، به خصوص بعد از گزارش منتشر شده در سایت latebol این موضوع جنبه رسمی‌تر نیز به خود گرفت که یکی از این درآمد‌ها از بازی با ایران در ورزشگاه آزادی تهران بود که گفته می‌شود رقمی حدود ۱۰۰ هزار دلار نصیب بولیوی خواهد کرد. در آستانه این بازی نگاهی انداختیم به حریف تیم ملی که برخلاف تمام کشور‌های آمریکای جنوبی از ترانسفر بازیکن به سایر کشور‌ها حسابی عقب است.
بولیوی تیم رده ۵۸ رنکینگ فیفا
در آخرین رده‌بندی فدراسیون جهانی فوتبال تیم بولیوی در جایگاه ۵۸ دنیا ایستاد تا از این حیث ضعیف‌ترین تیم در آمریکای جنوبی قلمداد شود. با این جایگاه بولیوی بعد از اکوادور بدترین جایگاه ممکن در تمام تاریخ خود را به دست آورد در حالی که این کشور بهترین جایگاه را در سال ۱۹۹۷ به دست آورده بود که رتبه ۱۱ دنیا را برای مقطعی با درخشش ستاره‌های آن روز‌های خود در اختیار داشت.
۳ لژیونر از آرژانتین تا چین و عربستان
در فهرست بازیکنان دعوت شده به اردوی بولیوی تنها سه بازیکن هستند که به عنوان لژیونر در باشگاه‌های خارج از این کشور بازی می‌کنند. نفراتی که نه در باشگاه‌های اروپایی بلکه در فوتبال آرژانتین، چین و عربستان آن‌هم در تیم‌های درجه دومی عضویت دارند که سرشناس‌ترین آن‌ها کارلوس کمپه دروازه‌بان ۲۴ ساله این تیم است که به عنوان دروازه‌بان دوم بوکاجونیورز روی نیمکت این تیم پرطرفدار بوینوس‌آیرس می‌نشیند. دومین لژیونر مارسلو مورنو بهترین و باتجربه‌ترین مهاجم بولیوی است که در تیم دسته دومی ووان‌زال در لیگ دسته دوم چین به میدان می‌رود. دیگر مهاجم این تیم یعنی گیلبرتو آلوارز هم برای باشگاه الحاضم عربستان توپ می‌زند.
تور آسیاگردی
فدراسیون فوتبال بولیوی از خرداد امسال تورآسیاگردی خود را با هدف برگزاری بازی‌های تدارکاتی آغاز کرد. اولین حریف آن‌ها کره‌جنوبی بود که این جدال در حالی با تساوی بدون گل به پایان رسید که هدایت بولیوی بر‌عهده مربی دیگری بود. بعد از آن نوبت به عربستان رسید که میزبان بازیکنان بولیوی باشد که این بازی هم با تساوی توأم شد، اما این بار پرگل، چون دو تیم در نمایشی پر افت و خیز ۲-۲ شدند، اما سومین سفر کاروان بولیوی در پهناورترین قاره دنیا به جنوب‌شرق آسیا ختم شد؛ جایی که آن‌ها مقابل میانمار تیم ۱۸۳ دنیا در رنکینگ فیفا به میدان رفتند و با برتری ۳- صفر به کار خود پایان دادند که حضور در این بازی نزدیک به ۳۰۰ هزار دلار برای فدراسیون این کشور درآمدزایی داشت.
اورینت پترولرو رکورددار ملی‌پوش
در حال حاضر بیشترین سهمیه ملی‌پوش در اردوی بولیوی به اورینت پترولرو از شهر سنت‌خوزه اختصاص دارد که با در اختیار داشتن ۵ سهمیه در تیم ملی نام خود را بیشتر از همیشه بر سر زبان‌ها انداخته است. باشگاه استرانگست شهر لاپاز دومین باشگاه پرافتخار با ۴ ملی‌پوش قلمداد می‌شود و همچنان نقش پررنگی در معرفی استعداد‌های ملی این کشور دارد. این باشگاه محبوب پایتخت بیشترین عناوین قهرمانی فوتبال بولیوی را به دست آورده تا مقصدی ایده‌آل برای ستاره‌های بولیوی باشد. سرمربی ونزوئلایی حال حاضر تیم ملی هم چند ماه قبل با درخشش روی نیمکت همین باشگاه سر از اردوی تیم ملی درآورد.
برنده بودن، شعار فاریاس ونزوئلایی
سزار آلخاندرو فاریاس آکوستا ملقب به سزار فاریاس سرمربی ۴۷ ساله اهل ونزوئلا این روز‌ها هدایت بولیوی را در دست دارد. او اوایل خرداد بعد از درخشش در باشگاه‌های سرشناس این کشور از سوی فدراسیون فوتبال بولیوی به عنوان گزینه اول سرمربیگری تیم ملی نامش مطرح شد و بلافاصله این پست را به خود اختصاص داد. فاریاس از روزی که هدایت بولیوی را در دست گرفت یک شعار را سرلوحه کار خود و شاگردانش قرار داد؛ «باید همیشه برنده باشیم»؛ شعاری که مورد توجه طرفداران و رسانه‌ها نیز قرار گرفت از همین رو مربی ونزوئلایی که بعد از نزدیک به ۵ سال حضور در بولیوی کاملاً جو حاکم بر این کشور را می‌شناخت جوانگرایی را در دستور کار قرار داد و قید همه پیرمرد‌های بولیوی را زد تا تیمی از نو برای کوپاآمه‌ریکا ۲۰۱۹ برزیل بسازد.
ستاره بولیوی مردی پشت دیوار چین
ستاره اصلی تیم ملی بولیوی بعد از سونامی که فاریاس در فهرست نفرات این تیم ایجاد کرد مهاجمی ۳۱ ساله از آن سوی دیوار چین است. مارسلو مارتینز مورنو با سابقه‌ای درخشان در رقابت‌های باشگاهی و پوشیدن پیراهن باشگاه‌های شاختار دونتسک اوکراین، وردربرمن آلمان، ویگان اتلتیک انگلیس، گرمیو، فلامینگو و کروزیرو برزیل و همین‌طور چانگچان یوتای تایلند از سال ۲۰۱۶ راهی لیگ دسته اول چین شد تا پیراهن ووهان زال را بر تن کند این روز‌ها با ۱۶ بار گلزنی برای بولیوی در ۶۸ بازی ملی نقشی کلیدی در ساختار تهاجمی این تیم ایفا می‌کند.
بولیوی تیم رده ۵۸ رنکینگ فیفا
در آخرین رده‌بندی فدراسیون جهانی فوتبال تیم بولیوی در جایگاه ۵۸ دنیا ایستاد تا از این حیث ضعیف‌ترین تیم در آمریکای جنوبی قلمداد شود. با این جایگاه بولیوی بعد از اکوادور بدترین جایگاه ممکن در تمام تاریخ خود را به دست آورد در حالی که این کشور بهترین جایگاه را در سال ۱۹۹۷ به دست آورده بود که رتبه ۱۱ دنیا را برای مقطعی با درخشش ستاره‌های آن روز‌های خود در اختیار داشت.
۳ لژیونر از آرژانتین تا چین و عربستان
در فهرست بازیکنان دعوت شده به اردوی بولیوی تنها سه بازیکن هستند که به عنوان لژیونر در باشگاه‌های خارج از این کشور بازی می‌کنند. نفراتی که نه در باشگاه‌های اروپایی بلکه در فوتبال آرژانتین، چین و عربستان آن‌هم در تیم‌های درجه دومی عضویت دارند که سرشناس‌ترین آن‌ها کارلوس کمپه دروازه‌بان ۲۴ ساله این تیم است که به عنوان دروازه‌بان دوم بوکاجونیورز روی نیمکت این تیم پرطرفدار بوینوس‌آیرس می‌نشیند. دومین لژیونر مارسلو مورنو بهترین و باتجربه‌ترین مهاجم بولیوی است که در تیم دسته دومی ووان‌زال در لیگ دسته دوم چین به میدان می‌رود. دیگر مهاجم این تیم یعنی گیلبرتو آلوارز هم برای باشگاه الحاضم عربستان توپ می‌زند.
تور آسیاگردی
فدراسیون فوتبال بولیوی از خرداد امسال تورآسیاگردی خود را با هدف برگزاری بازی‌های تدارکاتی آغاز کرد. اولین حریف آن‌ها کره‌جنوبی بود که این جدال در حالی با تساوی بدون گل به پایان رسید که هدایت بولیوی بر‌عهده مربی دیگری بود. بعد از آن نوبت به عربستان رسید که میزبان بازیکنان بولیوی باشد که این بازی هم با تساوی توأم شد، اما این بار پرگل، چون دو تیم در نمایشی پر افت و خیز ۲-۲ شدند، اما سومین سفر کاروان بولیوی در پهناورترین قاره دنیا به جنوب‌شرق آسیا ختم شد؛ جایی که آن‌ها مقابل میانمار تیم ۱۸۳ دنیا در رنکینگ فیفا به میدان رفتند و با برتری ۳- صفر به کار خود پایان دادند که حضور در این بازی نزدیک به ۳۰۰ هزار دلار برای فدراسیون این کشور درآمدزایی داشت.
اورینت پترولرو رکورددار ملی‌پوش
در حال حاضر بیشترین سهمیه ملی‌پوش در اردوی بولیوی به اورینت پترولرو از شهر سنت‌خوزه اختصاص دارد که با در اختیار داشتن ۵ سهمیه در تیم ملی نام خود را بیشتر از همیشه بر سر زبان‌ها انداخته است. باشگاه استرانگست شهر لاپاز دومین باشگاه پرافتخار با ۴ ملی‌پوش قلمداد می‌شود و همچنان نقش پررنگی در معرفی استعداد‌های ملی این کشور دارد. این باشگاه محبوب پایتخت بیشترین عناوین قهرمانی فوتبال بولیوی را به دست آورده تا مقصدی ایده‌آل برای ستاره‌های بولیوی باشد. سرمربی ونزوئلایی حال حاضر تیم ملی هم چند ماه قبل با درخشش روی نیمکت همین باشگاه سر از اردوی تیم ملی درآورد.
برنده بودن، شعار فاریاس ونزوئلایی
سزار آلخاندرو فاریاس آکوستا ملقب به سزار فاریاس سرمربی ۴۷ ساله اهل ونزوئلا این روز‌ها هدایت بولیوی را در دست دارد. او اوایل خرداد بعد از درخشش در باشگاه‌های سرشناس این کشور از سوی فدراسیون فوتبال بولیوی به عنوان گزینه اول سرمربیگری تیم ملی نامش مطرح شد و بلافاصله این پست را به خود اختصاص داد. فاریاس از روزی که هدایت بولیوی را در دست گرفت یک شعار را سرلوحه کار خود و شاگردانش قرار داد؛ «باید همیشه برنده باشیم»؛ شعاری که مورد توجه طرفداران و رسانه‌ها نیز قرار گرفت از همین رو مربی ونزوئلایی که بعد از نزدیک به ۵ سال حضور در بولیوی کاملاً جو حاکم بر این کشور را می‌شناخت جوانگرایی را در دستور کار قرار داد و قید همه پیرمرد‌های بولیوی را زد تا تیمی از نو برای کوپاآمه‌ریکا ۲۰۱۹ برزیل بسازد.
ستاره بولیوی مردی پشت دیوار چین
ستاره اصلی تیم ملی بولیوی بعد از سونامی که فاریاس در فهرست نفرات این تیم ایجاد کرد مهاجمی ۳۱ ساله از آن سوی دیوار چین است. مارسلو مارتینز مورنو با سابقه‌ای درخشان در رقابت‌های باشگاهی و پوشیدن پیراهن باشگاه‌های شاختار دونتسک اوکراین، وردربرمن آلمان، ویگان اتلتیک انگلیس، گرمیو، فلامینگو و کروزیرو برزیل و همین‌طور چانگچان یوتای تایلند از سال ۲۰۱۶ راهی لیگ دسته اول چین شد تا پیراهن ووهان زال را بر تن کند این روز‌ها با ۱۶ بار گلزنی برای بولیوی در ۶۸ بازی ملی نقشی کلیدی در ساختار تهاجمی این تیم ایفا می‌کند.
نظر شما