روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» در مطلبی به دست داشتن اسرائیل در خرابکاری های اخیر علیه ایران پرداخته و عنوان کرد چهار دلیل وجود دارد برای اینکه اسراییل جنگ سایه‌اش را آشکارتر کرده است- اقدامی که می‌تواند پیامدهای منفی داشته باشد.

به گزارش گروه بین الملل بازتاب؛ در ادامه این مطلب آمده است:

عوامل گوناگونی وجود دارد که نشان می‌دهد اسراییل شرایط و زمان کنونی را فرصتی مناسب برای حمله به تاسیساتی مانند نطنز می‌داند و چه‌بسا درگیر یک کارزار بزرگ خرابکاری علیه ایران شده است.

اول:

سیاست‌سازان اسراییلی نیز همانند مقامات ارشد دولت ترامپ باور دارند که ایران در حال حاضر بسیار آسیب‌پذیر است. تحلیلگران اسراییلی ترکیبی از کارزار “فشار حداکثری” آمریکا، همه‌گیری کروناویروس، ترور ژنرال سلیمانی و پیامدهای اعتراضات سراسری در پاییز گذشته را تضعیف‌کننده‌ی رژیم ایران می‌دانند.

بدون توجه به حملات موشکی ایران و شبه‌نظامیان عراقی وابسته به ایران علیه نیروهای آمریکایی، پرتاب ماهواره نظامی، حملات سایبری علیه زیرساخت‌های آب اسراییل در آوریل و عدم همراهی سایر کشورها با تلاش آمریکا برای تمدید تحریم‌‌های تسلیحاتی علیه تهران، اسراییل ایران را ضعیف و منزوی و شرایط را برای تحرک علیه این کشور مناسب می‌بیند.

دوم:

حمله اسراییل علیه تاسیسات هسته‌ای ایران به خوبی با دکترین نوظهور اسراییل مبنی بر حمله به خود ایران کاملا سازگاری دارد. این دکترین با نام “اختاپوس” که توسط نفتالی بنت طراحی شده شامل حمله مسقیم به نیروهای ایرانی در سوریه و عراق است و نه فقط حمله به نیابتی‌هایی مانند حزب الله. اسراییل سال‌ها برای پیشگیری از دسترسی ایران به پایگاهی در مرز اسراییل با سوریه از نوعی “کارزار بین جنگ‌ها” استفاده می‌کرد. اما در سال گذشته اسراییل با توجه به حضور چشمگیر آمریکا در عراق این کارزار را به کشور همسایه ایران، صحنه‌ای بسیار حساس‌تر، کشاند.

سوم:

رهبران اسراییلی اکنون اشتیاق بیشتری دارند که اسراییل آشکارا مسئول حملات اخیر شناخته شود و به این ترتیب از جنگ سایه با ایران به ستیزی آشکار و مستقیم روی آورده‌اند.

اسراییل در پیشگیری از ساخت تسلیحات هسته‌ای توسط سایر قدرت‌‌های منطقه‌ای پیشینه‌ی روشنی دارد. این کشور در سال‌های گذشته تاسیسات هسته‌ای عراق و سوریه را بمباران و در حمله سایبری علیه سانتریفیوژهای ایران با بدافزار استاکس‌نت با آمریکا همکاری کرد.

گرچه این عملیات‌ از لحاظ فنی موفقیت‌آمیز بود اما روشن نیست که آیا دستاوردهای راهبردی هم به همراه داشت یا خیر، چرا که تمام این اقدامات خطر اشاعه‌ی هسته‌ای در منطقه را افزایش داد. در حقیقت تمام این گونه حملات باعث پیگیری مخفیانه و پنهانی برنامه‌های هسته‌‌ای از سوی کشورهای هدف از جمله عراق و ایران شد.

چهارم:

واشنگتن مخالفتی با اقدامات مخفیانه علیه ایران ندارد. نیویورک تایمز اخیرا گزارش داد که احتمالا ایالات متحده در این عملیات با اسراییل هماهنگ شده است. دستکم اینکه اسراییل می‌خواهد باور کند که این چراغ سبز را از آمریکا گرفته است.

نه تشکیلات سیاسی و نه تشکیلات امنیتی اسراییل همانند گذشته درباره‌ی مزایای گزینه‌های نظامی علیه ایران تردیدی ندارند و در این باره مجادله نمی‌کنند.

با توجه به این شرایط، دست داشتن اسراییل در انفجار نطنز عجیب و دور از ذهن نیست و چنین حملاتی ادامه خواهد داشت. با این حال، قمار اسراییل بر سر این که ایران پاسخی به این حملات نخواهد داد بسیار پرمخاطره است. زمانی که شرایط تا این حد حساس است و به ویژه زمانی که رهبران تندروی ایرانی فشار برای اقدامات تلافی‌جویانه را افزایش دهند، کنترل تنش‌آفرینی‌ها بسیار دشوار خواهد بود. چه بسا اسراییل و آمریکا ایران را به سوی برنامه‌ی تولید تسلیحات هسته‌ای و اقدامات خطرناک منطقه‌ای سوق دهند.