به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، هیچ واکسنی جود ندارد که از انسان در برابر سرایت ویروس‌های خانواده کرونا از جمله SARS-CoV-۲، که عامل کووید-۱۹ است یا دیگر ویروس‌های عامل سارس یا مرس، محافظت کند. در حالی که کووید-۱۹ به ویران کردن ادامه می‌دهد، بسیاری از آزمایشگاه‌ها در سراسر دنیا بر درک این ویروس و یافتن بهترین روش برای متوقف کردن آن متمرکز شده اند.

گروهی از محققان بین رشته‌ای، امیدوارانه یک واکسن را علیه ویروس مرس تعریف کردند. از زمان شیوع ویروس مرس که از سال ۲۰۱۲ شروع شد، بیش از ۸۵۰ انسان فوت کردند و مطالعات نشان می‌دهند که این ویروس بیش از ۳۰% مرگ و میر دارد.

محققان پیشنهاد کردند رویکردی که برای واکسن ویروس مرس در پیش گرفته‌اند ممکن است علیه SARS-CoV-۲ نیز عمل کند. روش فرستادن واکسن استفاده از RNA ویروسی به نام ویروس پاراآنفولانزا ۵ (PIV۵) است که باعث ایجاد بیماری ناشناخته‌ای در سگ‌ها می‌شود، اما برای انسان بی‌خطر است. محققان به آن ژن خارجی اضافه کردند تا سلول‌های آلوده باعث تولید گلیکوپروتئین S که در عفونت مرس شناخته شده، شوند.

پائول مک کری، متخصص ریه و ویروس کرونا در دانشگاه آیووا گفت: «ما می‌دانیم که ویروس PIV۵ در انسان‌ها دیده شده، اما اثری روی آن‌ها نداشته است. به نظر نمی‌رسد PIV۵ اثر سایکوپاتیک ایجاد کند.» ویروس مرس نمی‌تواند در موش‌ها تکثیر شود، بنابراین برای آزمایش واکسن مک کری یک مدل موش ایجاد کرد از عفونت‌های انسانی تقلید می‌کند. این موش‌ها بصورتی دست کاری شدند که ژن DPP۴ را بیان کنند، پروتئینی که ویروس مرس از آن به عنوان نقطه ورود به سلول‌های انسانی استفاده می‌کند.

آزمایش‌ها نشان می‌دهند که یک واحد از این واکسن که وارد بدن می‌شود، به طور موثر باعث تولید پروتئین‌های S توسط سلول‌های آلوده می‌شود، که به نوبه خود باعث پاسخ‌های ایمنی در برابر پروتئین در میزبان حیوانات می‌شود.

چهار هفته بعد از اینکه موش‌ها ویروس را دریافت کردند، آن‌ها گونه‌ای از ویروس مرس را نشان دادند که با موش‌ها سازگار شده و باعث عفونت کشنده در آن‌ها شده بود. ویروس مرس به گروهی از موش‌ها داده شد که واکسن مختلف PIV۵ یا واکسن‌های عضلانی مرس غیرفعال شده را دریافت کرده بودند. موش‌هایی که با واکسن PIV۵ واکسینه شده بودند از عفونت با ویروس مرس جان سالم به در بردند.

 

در مقابل، تمام موش‌هایی که با واکسن PIV۵ که پروتئین S نداشت واکسینه شده بودند در اثر عفونت، مردند. واکسن عضلانی مرس غیرفعال شده فقط از ۲۵% موش محافظت می‌کند. موش‌هایی که واکسن مرس غیرفعال شده را دریافت کرده بودند، سطح بیشتری از میانگین ائوزینوفیل‌ها (سلول‌های سفید خون که التهاب یا عفونت را شناسایی می‌کنند) نشان دادند. این موضوع نگرانی ایمنی را در برابر ویروس مرس غیرفعال به عنوان واکسن ایجاد می‌کند.

مطالعه نشان می‌دهد که واکسن PIV۵ علیه مرس در موش‌ها موثر بوده است و باید پتانسیل آن برای مقابله با دیگر ویروس هاس کرونا از جمله SARS-CoV-۲ بررسی شود. مک کری گفت: «ما علاقه داریم که از ویروس‌ها به عنوان ژن‌های حامل استفاده کنیم. یافتن یک واکسن موثر در مقابل ویروس کرونا، عامل کووید-۱۹، رقابت بین سرعت عمل دانشمندان و زمان است. اولین بار نیست که ۱۰۰% جمعیت زمین در معرض ویروس قرار می‌گیرد. ما هنوز نمی‌دانیم که آیا انسان‌ها در برابر عفونت SARS-CoV-۲ مصونیت می‌یابند یا نه، بنابراین اندیشیدن درباره راه‌هایی برای حفاظت از جمعیت انسانی بسیار مهم است.»