به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، آمریکا طی چند ماه گذشته و بعد از حملات به چهار نفت‌کش در بندر فجیره امارات و همچنین دو نفت‌کش در ورودی دریای عمان به تنگه هرمز، از تشکیل یک ائتلاف بین‌المللی دریایی با حضور کشور‌های مطرح جهان برای برقراری امنیت در تنگه هرمز و خلیج فارس خبر داده بود.

مقام‌های کاخ سفید و پنتاگون بار‌ها اعلام کرده بودند که برای برقراری امنیت شاهراه فوق استراتژیک هرمز، تضمین امنیت کشتیرانی و همچنین نظارت بر روند ادامه صادرات انرژی، چنین سناریویی را طرح‌ریزی کرده و از کشور‌های مطرح و ذینفع برای پیوستن به آن دعوت کردند.

به‌رغم تلاش واشنگتن در چند ماه اخیر برای تشکیل یک ائتلاف جهانی و دعوت از حدود ۶۰ کشور برای حضور در آن، در نهایت این ائتلاف در ۱۶ آبان با حضور تنها ۶ کشور آلبانی، بحرین، عربستان سعوی، امارات متحده عربی، استرالیا و انگلیس در کنار آمریکا آغاز به کار کرد.

همچنین رژیم صهیونیستی نیز که در ابتدا اعلام کرده بود به این ائتلاف دریایی خواهد پیوست، با اتخاذ موضع قاطع از سوی کشورمان درنهایت پا پس کشیده و واشنگتن را در این مسیر تنها گذاشت.

در کنار تعداد کم کشور‌های عضو این ائتلاف به اصطلاح بین‌المللی، عدم همراهی سه کشور عمان، قطر و کویت به‌عنوان سه کشور مهم حاشیه جنوب خلیج فارس عملا نشان داد که کاخ سفید نتوانسته است در اجماع سازی علیه ایران موفق عمل کرده و کشور‌های منطقه حاضر به همراهی آمریکا برای یک ماجراجویی جدید نیستند.

باید به این نکته نیز اذعان کرد که زمان آنکه آمریکا ائتلاف‌های بین‌المللی و با حضور شمار زیادی از کشور‌های جهان را تشکیل می‌داد، گذشته و دیگر واشنگتن توان اجماع‌سازی و قدرت همراهی دیگر دولت‌های همسوی خود را از دست داده است.

با نگاهی به چینش کشور‌های همراهی کننده آمریکا در این ائتلاف دریایی متوجه می‌شویم که به جز انگلیس، هیچ کشور مطرح دیگری در حوزه نظامی و دریایی با واشنگتن همراهی نکرده است که این موضوع نیز نشانه شکست راهبرد کاخ سفید و پنتاگون برای ایجاد حلقه فشار علیه ایران است.

عدم همراهی کشورهایی، چون فرانسه، آلمان و دانمارک که از توان نظامی بالایی در حوزه دریایی برخوردار بوده و آمریکا تلاش بسیاری برای حضور آنان در ائتلاف کرد، نشان می‌دهد که عملا ایده ائتلاف بین‌المللی شکست خورده و آنچه تشکیل شده، تنها یک کلوپ دوستانه است.

یکی از مهم‌ترین دلایل شکست آمریکا در تشکیل ائتلاف بین‌المللی در خلیج فارس، از بین رفتن اعتماد عمومی کشور‌های منطقه و همچنین متحدان واشنگتن به سیاست‌های کاخ سفید است.

با ورود دونالد ترامپ به اتاق بیضی کاخ سفید و اتخاذ سیاست‌های تهاجمی و بی‌پشتوانه فکری، عقلی و مشورتی، اعلان جنگ اقتصادی به بسیاری از کشور‌های غربی ازجمله اروپاییان و همچنین تکرار طلب پول برای امنیت از کشور‌های عربی، بسیاری از کشور‌های جهان دیگر به امریکا برای ورود به یک تنش جدید احتمالی اعتماد ندارند.

مصداق بارز این موضوع را می‌توان در بحث عقب‌نشینی آمریکا از شمال و شمال شرق سوریه دید که از آن به‌عنوان خیانت به کرد‌ها (شبه‌نظامیان کرد مستقر در شرق فرات) تعبیر می‌شود که موجب شد بسیاری از کارشناسان سیاسی در غرب آسیا به این نکته صحه گذارند که آمریکا هیچ‌گاه قابل اعتماد نبوده و در زمانی که منافعش مطرح باشد، پشت متحدانش را خالی می‌کند.

گروکشی ترامپ از کشور‌های عربی، اعلام خروج آمریکا از سوریه و آنچه خیانت به کرد‌ها (شبه‌نظامیان کرد سوریه) نامیده شد، سبب شده است تا کشور‌های عرب منطقه نسبت به نیت واقعی واشنگتن شک داشته و نسبت به مطالبه بهای هنگفت ایجاد چنین ائتلافی از سوی کاخ سفید نگران باشند.

وقتی بسیاری از دولت‌های جهان و همچنین کشور‌های عربی شاهد این موضوع هستند که آمریکا از هرگونه برخورد نظامی که به منافعش ضربه زده، پرهیز می‌کند و حتی برای دور ماندن از افزایش تنش، عملا هم‌پیمانان خود را به ورطه فراموشی می‌سپارد، با ترس و بی‌اعتمادی سیاست‌های واشنگتن را دنبال کرده و از ورود به حوادثی که منجر به تنش بیشتر می‌شود، خودداری کنند.

طرح ایجاد ائتلاف بین‌المللی برای تامین امنیت دریایی در خلیج فارس توسط آمریکا، با اینکه مدت‌ها بود از سوی کاخ سفید مطرح می‌شد تا در کنار اخاذی از کشور‌های عربی منطقه و گرفتن دلار‌های نفتی از آنان، علیه تهران به اعمال فشار پردازد؛ اما درنهایت با عدم همراهی کشور‌های مطرح جهان و عدم استقبال از آن در منطقه خلیج فارس، به صورت چراغ خاموش ایجاد شد تا سرپوشی روی شکست مفتضحانه آمریکا گذارد.

با نگاهی به بزاعت بسیار پایین کشور‌های عضو این ائتلاف و همچنین بی‌علاقگی دونالد ترامپ برای افزایش تنش در غرب آسیا، می‌توان از همین حالا گفت که ائتلاف امنیتی دریایی مورد نظر آمریکا برای خلیج فارس، آغاز به کار نکرده شکست خورده و نمی‌تواند تاثیر چندانی در معادلات منطقه‌ای در شرایط فعلی داشته باشد.