مدیر عامل خانه تئاتر در خصوص صدور بخشنامه دستورالعمل صدور پروانه اجرای نمایش با انتشار بیانیه ای مخالفت خود را با آن اعلام کرد.
به گزارش بانی فیلم، هفته گذشته مدیران اداره‌کل هنرهای نمایشی و دفتر نوسازی و تحول اداری از بازنگری و انتشار «دستورالعمل صدور پروانه اجرای نمایش» در این وزارتخانه خبر دادند و اعلام کردند: «تطبیق آن‌چه به عنوان دستورالعمل ارائه شده با اسناد و قوانین بالادستی ذیربط و بازنگری عمیق آن، تجمیع موارد پراکنده از سایر شیوه‌نامه‌های موجود در متنی واحد و اطلاع‌رسانی آن به عموم توأم با اشاره به بازه‌های زمانی فرآیند صدور مجوز به صورت مرحله به مرحله، پیش‌بینی صف انتظار مخاطبان در سامانه مربوطه، درج شرایط فرجام‌خواهی در دستورالعمل و… از جمله موضوعات و موارد مورد تأکید در دستورالعمل یادشده است».
حالا در واکنش به این اقدام، شهرام گیل‌آبادی مدیر عامل خانه تئاتر در بیانیه ای به آن معترض شده و آورده : هیچ کس حق ندارد در خلق اثری هنری انسان را محدود کند و این حق طبیعی هر انسان است که از آزادی‌های مقبول خود استفاده کند.
سطح مواجهه و مطالبه اهالی تئاتر نباید پایین بیاید.اهالی تئاتر مشکلات عدیده ای دارند که هنر اصیل، کارآ و کارکردی تئاتر را می‌خواهد که از محور اصلی خود توجه به کجی‌ها و توسعه فکری جامعه و نگاه انتقادی دور کرده و از این هنر، هنری نازل و بدون پیشتوانه فرهنگی – اجتماعی بسازد. در این مورد به نظر بنده اینگونه نگاه‌های از بالا به پایین و قیم‌مابانه به تئاتر در نهایت به فرهنگ کشور و توسعه اندیشگی لطمه جدی می‌زند.
اینکه صنوف هنری را به رسمیت نشناسیم جزو نگاه دولتی زده دهه‌های آغازین قرن نوزده است که در تمام شئون به شکست رسیده و در دنیا برای برون رفت از مشکلات راه‌کارهای تازه ای وضع کرده‌است.
بر اساس این تجربه، با بخشنامه نمی‌توان فرهنگ را محدود و تفکر را مسدود کرد. نگاه مصلحت اندیشانه به تئاتر برآمده از اندیشه‌های اقتدارگرا و دولت‌های خودکامه است. دیگر حتی دولت‌های سلطه‌جو هم اینگونه به هنر نگاه نمی‌کنند بلکه سعی می‌کنند از کارکردهای هنر استفاده کنند.
التقاط در این مکتوبه مربوط به نظام فکری کشور نیست مربوط به تشویش و پریشانی در نظام فکری نگارندگان است. این مکتوبه نگاهی اقتضائی و سطحی دارد که حتی مصوبات قانونی را که کیفی هستند با مصوبات کمی و باید و نبایدها اختلاط کرده و متاسفانه شان قانون را هم رعایت نمی‌کند.
مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی که کیفی و محتوایی هستند حکم قانون را دارند در صورتی که افزودن چند بند کمی به آنها خلاف عرف اداری و در نتیجه بی‌تجربگی نگارندگان است.
این دستورالعمل با احترام به تمامی کسانی که آن را تهیه کرده‌اند خالی از وجاهت بوده و آمدن چندین نفر از سازمان تبلیغات‌اسلامی و کارشناس آگاه به مسائل اجتماعی و سیاسی خارج از خانواده بزرگ تئاتر وهن مطلق است. مگر خود خانواده بزرگ تئاتر انسان‌هایی آشنا به علوم دینی و علوم اجتماعی و علوم سیاسی ندارد که کسانی باید از بیرون وارد این حوزه شده و به تصمیم در مورد اثر هنری یک هنرمند تئاتر بنشینند. این دستورالعمل سراسر وهن بوده و متاسفانه ظاهرا هیچ کار دقیق کارشناسی را به عنوان پشتوانه ندارد.
اشتراک گذاری در: 
نظر شما