به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، تشکل آرمان (عدالتخواه)، بسیج دانشجویی و انجمن فرهنگ‌ و سیاست دانشگاه‌ شیراز در اعتراض به رویه‌های غلط و اتفاقات ناگوار اخیر از جمله درگذشت پویان چنگیزی، نامه ای خطاب به ریاست دانشگاه شیراز منتشر کردند.

متن نامه به شرح زیر است:

 

جناب آقای نادگران، ریاست دانشگاه شیراز

با سلام

از ابتدایی‌ترین وظایف مجموعه مدیریت یک دانشگاه ساماندهی شایسته عوامل تحت‌امر خود به گونه‌ای است که در این میان تعدی و ظلمی که شان انسانی عوامل خدوم و البته دانشجویان را خدشه‌دار می‌کند، رخ ندهد.

ولیکن در کمال تاسف وضعیتی که دانشگاه شیراز در آن قرار داشته و دارد فرسنگ‌ها به دور از وضعیتی است که شایسته آن است؛ تا آنجا که پربیراه نیست اگر این وضعیت، «فاجعه» توصیف شود.

برای توصیف قدری از این فاجعه می‌توان به ناخشنودی شدید دانشجویان دانشگاه شیراز از نادیده انگاشتن کرامت انسانی خویش و داستان سه‌استاد اخراجی دانشکده مهندسی را به یاد آورد که لکه سیاهی است در تاریخ دانشگاه شیراز و از خاطر‌ها پاک نخواهد شد.

هنوز با موارد پیشین که به اندکی از آن‌ها اشاره شد کنار نیامده‌ایم که در کمال شگفتی و البته تاسف شاهدیم که از نسل جدید بی‌عدالتی‌ها و اتفاقات عجیب و غریب در دانشگاه شیراز پرده برداشته می‌شود. بی‌عدالتی‌هایی که اینبار انتهای آن‌ها، نه با فراری‌دادن مغزها، نه با تحمیل انزوا به اساتید انقلابی، نخبه و مستقل، بلکه با مرگ چند انسان همراه شده است!

یکی از آخرین مصادیق این رویه غلط و فاجعه‌بار در دانشگاه شیراز، از آن موارد منحصربه‌فرد و کم‌نظیری است که کمتر مجموعه‌ای همچون دانشگاه شیراز می‌تواند به خود ببیند. خلاصه کلام در یک جمله اینگونه است که انتهای ماجرای دادخواهی یکی از اساتید دانشگاه شیراز، دکتر پویان چنگیزی، در نهایت بدون حتی یک رسیدگی درخور و حداقلی، به مرگ ختم شده است!

در زمانی که دو تن از اعضای هیئت علمی این بخش، درباره قتل و خودکشی و انجام اعمال شنیع دیگر درباره سایر اعضای بخش صحبت می‌کنند و با همه چیزِ آن بخش شوخی‌های وقیح و شرم‌آور می‌کنند؛ چه نظارتی از سوی مدیریت دانشگاه به رفتار آنان صورت می‌گیرد؟ اصولا آیا نظارتی بر اعضای هیئت علمی من‌جمله از جانب دانشجویان میسر است؟! یا اینکه اینان اربابانی نظارت ناپذیرند؟!

گلایه‌ها و شکایات دکتر چنگیزی و ادعا‌های ایشان روشن است و بسیاری از فعالیت‌های افراد دیگر نیز آشکار و روشن. به جای پاک کردن صورت مسأله به هوای «ایجاد جوی آرام و بدون تنش»، شایسته است به شکلی شفاف و روشن به فساد‌ها و زدوبند‌های درون‌گروهی و نیز پرونده‌سازی‌ها و تخریب‌ها و باندبازی‌ها رسیدگی شود و با متخلفان برخوردی مناسب صورت گیرد.

برخورد‌های امنیتی بیجا، نه‌ تنها عزم دانشجویان را برای عدالتخواهی و مطالبه‌گری سست نخواهد کرد بلکه به اهتمام آنان در این مسیر خواهد افزود و درصورت تکرار رفتار‌های اینگونه در مقابل خواسته‌های به حق، دانشجویان برای اعتراض به نامه‌نگاری‌های اینچنینی بسنده نخواهندکرد و اقدامات قانونیِ جدی‌تری را در پیش خواهندگرفت.

همانگونه که مستحضرید تمام مسائلی که در این سیاهه به آن پرداخته شد مسائلی کاملا «انسانی» و فارغ از مسائل سیاسی مرسوم بود، تا آنجا که تشکل‌هایی با دیدگاه‌های سیاسی بسیار متفاوت در راستای این مطالبه‌گری گرد هم آمده و در ارسال این نامه دست به دست هم داده‌اند.