جهان صنعت نیوز| مهدی پورقاضی-یک بنگاه صنعتی می‌تواند طی دوره‌های مختلف از تاکتیک‌هایی برای پیشرفت کار خود استفاده کند و رشد تولید در دوره تحریم هم یک تاکتیک است اما نباید فراموش کرد که می‌توان تنها از این رهگذر به سود زودگذر رسید نه بیشتر.

 هنوز سازو‌کار مناسبی برای توسعه صنعت و ارتقای تولید در کشور به طور هدفمند تعریف و قابل اجرا نشده است. هر روز صنعتگران و تولید‌کنندگان به دنبال راه‌حلی برای فرار از وضعیت ایجاد شده هستند و توان حفظ واحدهای تولیدی خود را به دلیل نبود خیلی از الزامات و چالش‌های پیش رو ندارند. واحدهای صنعتی سال‌هاست به امید توسعه و تولید بر پا ایستاده‌اند و هر ناملایمتی را به جان خریده‌اند اما عمر این استقامت‌ها نمی‌تواند ابدی باشد.

بنگاه‌های تولید و صنعتی از چالش‌هایی رنج می‌برند که تازگی ندارد و سال‌هاست سخن از برطرف شدن آنها در میان است. هدف، حمایت از صنایع توسعه صنعتی و رشد صنعتی در کشور است.

نبود سیاست‌های اجرایی کارآمد

شاید با تسهیلات‌دهی با ارقام بالا بتوان این رشد صنعتی را تا حدی ایجاد کرد اما بدون برنامه صنعتی، بی‌شک بخشی از این تسهیلات از بین می‌رود. تسهیلات رونق در شرایطی می‌تواند تاثیر زیادی بر بخش تولید بگذارد که دولت بتواند از عملکرد خود بازخورد مناسبی داشته باشد.

در مجموع چند سیاست حمایتی درصد رشد اقتصادی و صنعتی کشور به دست می‌آید. علاوه ‌بر این، شرایط بین‌المللی بر این موضوع تاثیر‌گذار است. با این حال‌ مشخص نمی‌شود که رشد صنعتی کشور بیشتر وابسته به کدام شیوه از حمایت است.

دولت باید بتواند حمایت‌های خود را افزایش دهد و بخش تولید را در شرایط کنونی روی پا نگه دارد‌. یکی از موضوع‌هایی که در این زمینه مطرح می‌شود بنگاه‌های خصولتی هستند.

 این بنگاه‌ها نیز از تسهیلاتی که به بخش تولید و صنعت تعلق می‌گیرد استفاده می‌کنند و در ادامه با بخش خصوصی واقعی در کشور وارد رقابت می‌شوند.

در کل نبود سیاست‌های اجرایی کارآمد از سوی دولت‌ها فشار زیادی را به مراکز تولیدی و صنعتی وارد ساخته است. حال در این شرایط چطور می‌توانید انتظار بهبود وضعیت تولید را تنها با رشد صدور پروانه بهره‌برداری داشته باشید!

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی