11:16

سینمای امروز ایران، بیش از آن‌که تشنه برنامه‌ریزی در مسیر یک اکران درست باشد، نیازمند کمدی‌های پرمخاطب در این فصل پرچالش است.
به گزارش ایرنا، یکی از عملکردهای متفاوتی که طی ۶ماه نخست امسال در سینماهای کشور پدیدار شد، نمایش تنها ۷ فیلم کمدی از مجموع ۳۸ فیلمی بود که در این مدت به روی پرده رفتند. اتفاقی که شاید می‌شد آن را به تلاقی ماه‌های رمضان، محرم و صفر، مربوط دانست اما تداوم این روند برای وضعیت فعلی سینماها، یک نگرانی جدی را در مورد آینده این صنعت و گردش مالی آن به وجود آورده است.

با توجه به اتمام ماه صفر، در آغازین روزهای مهرماه، این تصور وجود داشت که سینماها خود را برای نمایش چند فیلم کمدی پرمخاطب آماده می‌کنند اما خروجی شورای صنفی نمایش برای هفته نخست مهر، تنها یک کمدی خط استوا بود که البته نمی‌توانست پاسخگوی عطش سینماها و مخاطبان برای تماشای یک کمدی محبوب باشد. اگرچه همین غنیمت نیز به دلیل ناآرامی‌های کشور، به تعویق افتاد و همچنان سینماها با همان ناوگان قدیمی، پاسخگوی مخاطبان خود هستند.
میزان عطش سینمای ایران و مخاطبان آن به اکران آثار کمدی، در شرایط فعلی بسیار زیاد است علی‌الخصوص اینکه کشور طی ۲ ماه محرم و صفر، فیلم کمدی چندانی را به خود ندیده و پس از پایان صفر نیز ناآرامی‌ها، اجازه شادی را به مخاطبان نداده است
سینمای ایران در این ۶ماه و نیمی که از سال ۱۴۰۱ می‌گذرد، ۳۹ فیلم بلند سینمایی به روی پرده برده است که از این تعداد، ۷ فیلم کمدی بودند. مجموع گیشه سینمای ایران در این مدت، حدود ۲۷۰ میلیارد تومان بوده که سهم این ۷ فیلم، چیزی در حدود ۱۳۴ میلیارد تومان بوده است. به عبارتی، این ۷ فیلم، به اندازه نصف گیشه سینمای ایران در طول امسال فروش داشته‌اند و نصف دیگر فروش، میان ۳۲ فیلم دیگر سرشکن شده است.
با نگاهی به این ۷ فیلم متوجه می‌شویم که ۲ فیلم پرمخاطب این فهرست، بیشترین میزان فروش را داشته‌اند: دینامیت که ۶۹ میلیارد تومان فروخت و سگ‌بند که فروشی معادل ۴۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان را تجربه کرد.
عطش مخاطب و البته سینماداران برای فیلم‌های کمدی به اندازه‌ای است که در نبود فیلم‌های کمدی پرمخاطب، انفرادی که بیش از ۵ ماه و نیم به روی پرده است، هم‌چنان مخاطب داشته و به دومین فیلم پرفروش این روزهای سینمای ایران تبدیل شده است. سگ‌بند هم که حدود یک‌ماه و نیم زودتر از انفرادی به روی پرده رفت، همچنان در ۷ سالن کشور به روی پرده بوده و میزان فروش آن، از چندین فیلم جدید نیز بیشتر است.
از دیگر سو، آغاز نمایش‌های کمدی در چندین سینما و پردیس سینمایی پایتخت و میزان استقبالی که از این نمایش‌ها شد نیز نشان از تمایل مخاطبان برای تماشای آثار کمدی است. به‌طوری‌که بسیاری از این نمایش‌ها بدون آن‌که از تبلیغات شبکه‌های مجازی برخوردار باشند و خبرسازی چندانی حول آنها شکل گرفته باشد، موفق شدند تا در کمتر از ۲۴ ساعت، تمامی بلیت‌های خود را فروخته و در نخستین اجرای خود، قدرتمند ظاهر شوند.
این نشانه‌ها، میزان عطش سینمای ایران و مخاطبان آن به اکران آثار کمدی را نشان می‌دهد علی‌الخصوص اینکه کشور طی ۲ ماه محرم و صفر، فیلم کمدی چندانی را به خود ندیده و پس از پایان صفر نیز ناآرامی‌ها، اجازه شادی را به مخاطبان نداده است. بنابراین بسیار واجب است تا شورای صنفی نمایش، در شرایط فعلی، با یک برنامه‌ریزی درست، صاحبان آثار کمدی پرمخاطب، که ازقضا، کم هم نیستند را مجاب کند تا فیلم خود را به روی پرده فرستاده تا با شکل‌گیری یک رقابت درست، گیشه به سمت آثار کمدی معطوف شده و در این وانفسا، آثار سینمای اجتماعی که خود می‌توانند تضمین‌کننده گیشه فصول مختلف سال باشند، این‌گونه در رقابت با یکدیگر، به سرشکن شدن فروش خود منجر نشوند.