صاحب‌خبر - راهنمایی برای آقای مارک ویلموتس جفت ستاره‌ها: امید و موسی، جهانبخش و کاراسکو مارک ویلموتس با امضای قرارداد چالش بزرگی را در فوتبال ایران آغاز کرد. حالا او تیم ملی ایران را تحویل گرفته که پر از بازیکنان مستعد و درخشان است. تیمی که چند سالی است از صدر رنکینگ فیفا در بین تیم‌های آسیایی پایین نیامده، برای نخستین بار شانس صعود از مرحله گروهی جام جهانی داشته و البته به نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا رسیده و با شکستی بزرگ و دردناک به خانه برگشته است. با این حال بخش پر لیوان او بازیکنانی هستند که می‌توانند مرد بلژیکی را به کار در فوتبال ملی ایران و کسب نتایج درخشان امیدوار کنند. با نگاهی به لیست تیم ملی بلژیک و بازیکنانی که او آخرین بار در رقابت‌های یورو 2016 انتخاب کرده است می‌توان همسان‌هایی در تیم ملی فوتبال ایران انتخاب کرد. هر چند بیشتر بازیکنان تیم ملی بلژیک جزو ستاره‌های درجه یک فوتبال اروپا به حساب می‌‌آیند اما ویلموتس می‌تواند روی معادل‌های ایرانی‌شان هم حساب باز کند. کورتوا – بیرانوند: هر چند کورتوا با ویلموتس رابطه خوبی نداشت و کارشان به شکایت هم کشید اما هیچ‌کس حتی خود ویلموتس نمی‌تواند شایستگی‌های این دروازه‌بان را به چالش بکشد. هر چند در فصل اخیر فوتبال اروپا کورتوا شرایط خوبی در رئال مادرید نداشت و شاید از کهکشانی‌ها جدا شود اما قبل از آن در اتلتیکو مادرید و چلسی یک ستاره بود و برای بلژیک هم نقش تعیین کننده‌ای داشته. بیرانوند از نظر قد و قواره و کیفیت در قیاس کوچکتر شباهت زیادی با کورتوا دارد با این تفاوت که فاصله بیرانوند با گلرهای دوم و سوم تیم ملی به اندازه کورتوا با مینیوله نیست هر چند کسی در شماره یک بودن بیرانوند شکی ندارد. کمپانی- منتظری: اگر دنبال یک مقایسه درست بودید باید سیدجلال حسینی را با کمپانی کاپیتان سیتی و تیم ملی بلژیک مقایسه می‌کردید. البته جالب است بدانید لقب محمدحسین کنعانی‌زادگان، کمپانی است و این دو را با هم مقایسه کرده‌اند - فقط به خاطر آوای اسم فامیلی‌شان - اما شاید موقعیت کمپانی مثل پژمان منتظری در تیم ملی ایران باشد. ویلموتس، کمپانی را به یورو 2016 نبرد و شاید همین اتفاق برای منتظری هم رخ بدهد. فرتونگن - پورعلی‌گنجی: ستون تاتنهام و تیم ملی بلژیک یک مدافع محکم و سرزن است که شاید بتوان فوتبال محکم و سفت پورعلی گنجی را به او تشبیه کرد. هر دو نفر در تیم‌های بلژیک و ایران موقعیت مستحکمی دارند و احتمالا ویلموتس هم روی مرتضی حساب ویژه‌ای باز خواهد کرد. بخصوص که او در لیگ بلژیک هم بازی کرده است. فرمالن - کنعانی‌زادگان: از نظر تجربه فاصله زیادی بین دو بازیکن وجود دارد اما فرمالن با وجود مصدومیت‌های متوالی هم به تیم ملی کشورش دعوت می‌شد هم در بارسلونا چند فصل ماندگار شد. یادمان نرود کنعانی‌زادگان هم در دوره مصدومیت بازیکن ملی پوش بود. مونیه - رضاییان: مدافع راست باکیفیت بلژیکی‌ها شاید یکی از آخرین ستاره‌های طلایی این تیم بود که در جام جهانی درخشید. رامین هم با سابقه بازی در بلژیک می‌تواند همان نقش را برای سناتور بلژیکی ایفا کند. کاراسکو - جهانبخش: تا حدود زیادی شبیه هم بازی می‌کنند و از نظر چهره و فیزیک بدنی هم شباهت دارند. البته کاراسکو سریعتر از جهانبخش است اما هر دو نفر به‌عنوان وینگر تکنیکی فوتبال جذابی ارائه می‌دهند. ناینگولان - دژاگه: از نظر جنگندگی و تتوهای روی بدن‌شان می‌توان این دو هافبک را شبیه هم دانست اما حتما ویلموتس می‌داند اشکان هم به اندازه ناینگولان می‌تواند برای تیمش بازیکن موثری باشد. دمبله - ابراهیمی: موسی دمبله در پست هافبک دفاعی برای تاتنهام حکم یک ستاره را ایفا کرده است و اگر ویلموتس فیلم بازی‌های تیم ملی در جام جهانی را تماشا کرده به این نکته پی برده که امید می‌تواند همان موسی برای بلژیک باشد. لوکاکو - آزمون: اگر قرار باشد یک مهاجم ششدانگ شماره 9 برای تیم ملی بلژیک انتخاب کنید حتما روی روملو لوکاکو انگشت می‌گذارید. در فوتبال ایران هم این اتفاق برای سردار آزمون می‌افتد حتی اگر مخالفان زیادی داشته باشد. تیم ملی ایران یکی مثل ادن هازارد ندارد که سطحی بالاتر از بقیه نفرات را به نمایش بگذارد. همچنین بازیکنی شبیه مروان فلینی هم در خط هافبک‌مان نیست. شاید اگر خلعتبری هنوز ملی‌پوش بود می‌شد او را با مرتنس کوتاه قامت، سریع و تکنیکی مقایسه کرد اما بقیه تشابه‌ها با اغماض و در مقیاسی کوچکتر می‌تواند اینگونه باشد: آلدرورلد - مجید حسینی، ویتسل - حاجی‌صفی، باتشوایی - طارمی، اوریگی - امیری، دی‌بروینه - قدوس، بنتکه - انصاری‌فرد.∎​