شناسهٔ خبر: 33096237 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه ایران‌ورزشی | لینک خبر

درس‌های زندگی

صاحب‌خبر - وقتی از او سوال می‌شود که آیا امباپه ظرفیت تبدیل شدن به بهترین بازیکن جهان را دارد، به داستانی از روزهای جوانی خودش اشاره می‌کند. در اکتبر 1997 برای بازی مقدماتی جام جهانی در مرحله پلی‌آف در روسیه به تیم ملی ایتالیا دعوت شد. او قرار بود روی نیمکت بنشیند اما به زمین فرستاده شد وقتی جانلوکا پالیوکا بعد از نیم ساعت به دلیل مصدومیت مجبور به ترک زمین شد. نخستین بازی ملی‌اش در حال بارش برف بود آن هم در شرایطی که تیم کشورش نمی‌خواست برای نخستین بار بعد از جام جهانی 1958 از این تورنمنت بزرگ باز بماند، بوفون تنها با گل به خودی فابیو کاناوارو مغلوب شد و آن بازی یک بر یک تمام شد. آنها با پیروزی یک بر صفر در بازی برگشت راهی جام جهانی فرانسه شدند. بوفون به خاطر آورد: «بعد از آن بازی در مسکو یک خبرنگار جوان روس از من که آن موقع 19 سال داشتم، سوال کرد: مردم می‌گویند شما می‌توانید بهترین دروازه‌بان جهان بعد از دوران لو یاشین باشید(دروازه‌بان سابق تیم ملی شوروی که تنها دروازه‌بانی است که توانسته توپ طلا ببرد)، چه حسی دارید؟ با دیوانگی جواب دادم، یک لحظه صبر کنید، چه کسی به شما گفته یاشین می‌تواند بهتر از من باشد؟ از جواب من اصلا خوشش نیامد، خوب به یاد دارم اما هنوز هم فکر نمی‌کنم که اشتباه کرده‌ام. من تازه شروع کرده بودم اما این حرفی بود که منطق خاصی پشت سرش بود. چطور می‌شود از یک بازیکن 19 ساله پرسید که قرار است تو بهترین بازیکن جهان شوی یا اینکه آیا کسی بهتر از تو هست؟ من 19 ساله بودم و همه زندگی پیش رویم بود. باید ببینیم و در آخر کار عملکرد یک بازیکن را بسنجیم. از نظر من کیلیان از آن بازیکنانی است که می‌تواند تاریخ را بنویسد اما سوالات زیادی وجود دارد چون قبل از آنکه بتوانید با استعدادتان تاریخ را بنویسید باید با مغزتان این کار را انجام دهید و با اشتیاقتان برای اینکه یک کار مهم انجام دهید.» آیا کمی غرور کمکی می‌کند؟ بوفون پاسخ می‌دهد: «نه ببینید وقتی فکر می‌کنم به حرفی که زدم شاید کمی مغرورانه به نظر برسد اما به نوعی دفاع از خود است. راهی بود برای اینکه خودم را در دنیای آدم بزرگ‌ها به دیگران بقبولانم. من اگرچه جوان بودم اما همه مثل یک آدم بزرگ با من رفتار می‌کردند. شاید کسی از این رفتار و حرف زدن همراه با اطمینان خوشش نیاید اما خیلی زود فهمیدم این تنها راه است برای اینکه در کنار آنها مورد توجه قرار بگیرم. در محیط فوتبالی آن روز اگر اینطور رفتار نمی‌کردم همه به‌عنوان یک بازیکن جوان به من می‌گفتند ساکت باش و این برایم قابل قبول نبود برای همین گفتم من بهترین هستم و می‌خواهم بمانم. فکر می‌کنم این یکی از نقاط قوت من است که باعث شد از همان اول دروازه‌بان مهمی شوم.» آیا حرف دوران جوانی‌اش درست بوده و آیا بوفون حتی بهتر از یاشین در ذهن‌ها ماندگار می‌شود: «اگر این سوال را در 17 یا 18 سالگی از من می‌پرسیدید و به طور کامل می‌گفتید که همه دوران حرفه‌ای من چطور سپری می‌شود، جوابم قطعا بله بود اما حالا 41 سال دارم و با صداقت به شما می‌گویم که پاسخ این سوال با من نیست، دیگران باید قضاوت کنند. در دهه گذشته بارها این سوال از من شده که آیا بهترین هستم اما من پسربچه‌ای نیستم که نیاز دارد بگوید بله، من بهترین هستم، نگاهم کنید. نیازی ندارم که هر بار از خودم تعریف کنم. از نظر من این کاری است که هیچ قهرمانی نباید انجام دهد.» او البته می‌گوید هستند کسانی که درباره او چنین نظری دارند و بوفون را بهترین دستکش به دست تاریخ فوتبال می‌دانند.

نظر شما