ورزش 11 - سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان و گمانه‌زنی‌های بسیار، تیم ملی ایران از روز گذشته، رسماً با سرمربی جدیدش کار خود را آغاز کرد تا یوزهای پارسی بیش از این زمان را تلف نکنند و برای روزهایی روشن‌تر از گذشتۀ پرابهام خود با کارلوس کی‌روش، فضایی جدید را تجربه کنند و گام‌های بلند‌تری را با سرمربی بلژیکی خود بردارند، اتفاقی که تا به این لحظه در میان فوتبالی‌ها، مثبت قلمداد شده و می‌شود.
انتخاب ویلموتس در شرایطی صورت پذیرفت که فدارسیون فوتبال پس از سردرگمی‌های فراوان، حتی در مقطعی مجبور به مذاکره با چند گزینۀ داخلی شد، چرا که نبود گزینۀ مناسب و یا درخواست‌های نجومی مربیان بزرگ دنیا از فدراسیون فوتبال و ناتوانی پرداخت دستمزد به آنها، به دلیل نوسانات باورنکردنی نرخ ارز، فضایی را مهیا ساخت تا دست آخر، سکان هدایت یوزهای سفیدپوش، به دست سرمربی قبلی ساحل عاج بیُفتد.
ویلموتس پس از ژُرژ لیکنز، دومین مربی بلژیکی است که پای خود را به ایران گذاشته است، مربی که البته به لحاظ اسم و رسم، وضعیت بسیار بهتری را نسبت به همتای خود (لیکنز) دارد و چه در دوران بازیگری و چه در دوران مربیگری، رزومه‌ای به مراتب موفق‌تر و قدرتمند را در اختیار دارد و نگاه‌ها به سوی او، بسیار مثبت است و همین مسئله کار او را در بدو ورود به تهران بسیار آسان‌تر کرده است تا تیمی که ناامیدانه جام ملت‌های آسیا 2019 را ترک کرد، از هرزمانی خوشبین‌تر به آینده شود.
اگر از درخت‌کاری و مراسم‌های منحصربفردی که فدراسیون فوتبال برای او در نظر گرفته فاصله بگیریم، رفتارهای فدراسیون 5 ستاره، مختص به خود است و هیچ پاسخ روشن و مشخصی در واکنش به تصمیمات آنها نیست! ویلموتس بلژیکی احتمالا در همین چند ساعت حضورش در تهران، شناخت اولیه‌ای که بتواند او را به مسیر درست و پربازده‌تر راهنمایی کند، دست یافته است، فراموش نکنید که ویلموتس، مردی جاه‌طلب و بسیار برون‌گراست و به زودی اولین پالس‌های برداشت او از ایران را خواهیم گرفت.
او 50 سال دارد و این برای یک مربی که قرار است در فضایی پرتنش و پرهیجان فعالیت کند، سنی مناسب به حساب می‌آید؛ مردی با صلابت و ثابت قدم که شاید تداعی‌گر شخصیت کی‌روش، برای فوتبال ایران باشد، البته که مارک بلژیکی، چندین پله مودب‌تر، و همچنین خوش‌مشرب‌تر و متشخص‌تر از کارلوس همیشه مدعی است، رزومۀ فنی او نیز حتی در مقاطعی از کارلوس کی‌روش نیز یک سر و گردن بالاتر است و این بدان معناست که فدراسیون به وعدۀ خود مبنی بر حضور مربی بزرگ‌تر بر بالین تیم ملی نسبت به کی‌روش، عمل کرده است!
هافبک سابق تیم ملی بلژیک، که هافبکی گلزن و مستعد در دنیای فوتبال کلاسیک به حساب می‌آید، در طول 16 سال فوتبال حرفه‌ای خود توانسته مجموعاً 161 گل را به ثبت برساند و پس از انجام 491 بازی رسمی، در اوایل پیدایش فوتبال مدرن، یعنی در سال 2003، رسماً با دنیای بازیگری خداحافظی کند و خیلی زود فعالیت خود را در عرصۀ مربیگری با حضور بر روی نیمکت شالکه در همان سال، یعنی فصل 2003/04 بوندسلیگا آلمان آغاز کند که پس از حضور موقتش در این جایگاه به کارش پس از چند ماه پایان داد و به بلژیک بازگشت تا هدایت باشگاه سنت ترویدنس را بر عهده بگیرد و پس از انجام آزمون و خطاهای فراوان، به کادر فنی تیم ملی بلژیک اضافه شود و بالاخره به عنوان مرد اول نیمکت این تیم، در سال 2012 برگزیده شد تا طلایی‌ترین دوران مربیگری او رقم بخورد و از رتبۀ 21 بتواند این تیم را در سال 2015 به رتبۀ اول رنکینگ جهان برساند و با نسل طلایی همچون: ادن هازارد، وینسنت کمپانی، کوین د بروین، روملو لوکاکو، تیبو کورتوا و ...، که در اختیار داشت یکی از زیباترین و هجومی‌ترین نمایش‌ها را در قارۀ سبز به عرصۀ نمایش دربیاورد.
ویلموتس پس از جدایی از بلژیک، انتخابی نه چندان قابل دفاع داشت، چرا که با حضور بر روی نیمکت ساحل عاج در تقلای صعود به جام جهانی، ناکامی بسیار بزرگی را پس از 8 بازی و عدم راهیابی به جام جهانی 2018 روسیه تجربه کرد تا برای چندین ماه صندوق ایمیل او خالی از هرگونه پیشنهاد باشد و در انزوا، به بازگشتی دوباره بیاندیشد و اشتباهات خود را مروز کند؛ او حالا در تهران، بهترین فرصت ممکن را دارد تا جدا از هرگونه یارکشی و هرگونه جنگ و جدل‌هایی که کی‌روش برای فوتبال ایران به یادگار گذاشت و در آخر با تقدیم رنکینگ 21 به یوزهای پارسی، چمدان‌های خود را به مقصد کلمبیا بست، ثابت کند که فوتبال واقعی اروپا، چه طعم شیرینی خواهد داشت! چرا که مارک پرهیجان، هرگز یک مربی محتاط و ایستا نبوده، بلکه او همیشه عادت داشته و دارد که سیلی اول را محکم بزند! پس برای شروع طوفانی او با تیمی که سرشار از استعداد و نبوغ است، لحظه شماری کنید! شاید قرار است بالاخره حسرت‌هایمان با مارک ویلموتس به پایان برسد، البته اگر به اجازه بدهند!
نظر شما