صاحب‌خبر - علی دایی، از همان نام‌هایی است که مطرح شدنش به‌عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، ماجرای مورد علاقه مهدی تاج است و فدراسیون فوتبال. از آن جهت که مدتی ذهن‌ها درگیر نام او و تبعات انتخابش شود و این درگیری از فشاری که تأخیر در این انتخاب به فدراسیون فوتبال وارد می‌کند، بکاهد. وگرنه خود فدراسیون‌نشین‌ها هم می‌دانند که بعد از رفتن کی‌روش و مطرح شدن گزینه‌هایی چون مونتلا، لورن بلان، هروه ر‌نار و کلینزمن، نام دایی تا چه اندازه می‌تواند برای تیم ملی فوتبال ایران عجیب باشد که دایی هر اندازه هم در دوران بازیگری‌اش موفق بوده اما همچنان در مربیگری، موفقیت چشمگیری از خود به جای نگذاشته است. علی دایی، نامی بود که محمود شیعی، مدیرعامل باشگاه پیکان و عضو هیأت‌رییسه بی‌تمایل نبود بر سر زبان‌ها بیندازدش. وقتی از او درباره گزینه‌های مطرح شده درباره هدایت تیم ملی سوال شد و همه می‌خواستند بدانند که تاج در جلسه روز دوشنبه خود با اعضای هیأت رییسه فدراسیون فوتبال از چه گزینه‌هایی برای جانشینی کی‌روش نام برده است؟ درست وقتی شیعی به طور قاطع اعلام کرد که برانکو در میان گزینه‌های تاج هیچ جایی ندارد، در مقابل نام علی دایی سکوت کرد و ترجیح داد بیشتر از این توضیحی ندهد. شیعی گفت: «همه اسامی‌ها درست و همه غلط است. دوشنبه جلسه‌ای را با هیأت رییسه داشتیم و تاج گزینه‌ها را مطرح کرد و درباره آن صحبت‌هایی را انجام دادیم. برانکو جزو گزینه‌های مطرح شده توسط تاج نیست.» او اما در پاسخ به این سوال که آیا علی دایی گزینه هدایت تیم ملی است، گفت: «نمی‌توانم توضیحی دهم.» همین پاسخ مبهم کافی بود تا این سوال در ذهن نقش ببندد که وقتی علی دایی به اندازه برانکو با قاطعیت تکذیب نشد، شاید بتواند یکی از گزینه‌های تاج برای هدایت تیم ملی باشد! سوال کلیدی اما اینجاست که فارغ از هر نوع گمانه‌زنی، نشستن علی دایی روی نیمکت تیم ملی فوتبال ایران تا چه اندازه می‌تواند منطقی باشد؟ اصلاً عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، کنار نام او از سوی اهالی فوتبال، پذیرفته می‌شود؟ آیا او می‌تواند جانشین خوبی برای کی‌روش باشد؟ و مهم‌تر از همه اینکه آیا تاج و وزارت ورزش بعد از همه نام‌های بزرگی که مطرح کرده‌اند، به سراغ دایی می‌روند؟ یا همه اینها مثل یک بازی است که به فدراسیون فوتبال فرصت بیشتری برای انتخاب سرمربی تیم ملی می‌دهد؟ آن هم در شرایطی که هر روز برای اعلام نهایی نام سرمربی تیم ملی دیر و دیرتر می‌شود. پس از آن که کی‌روش به کلمبیا رفت، وینچنزو مونتلا به فیورنتینا بازگشت و لورن بلان حالا در آستانه هدایت المپیک لیون است. هروه ر‌نار در مراکش ماندنی شده و زیدان هم که به مادرید سفر کرد. در این میان، کلینزمن هم به دلیل تحریم‌ها تصمیم گرفت به ایران نیاید. حالا فدراسیون فوتبال مانده با وعده‌هایی که درباره انتخاب سرمربی تیم ملی داده بود و زمانی که از دست می‌رود. در این میان هم خبرهایی نه چندان موثق درباره بازی‌های تدارکاتی تیم ملی فوتبال ایران در خردادماه مطرح می‌شود که اگر صحت داشته باشد، فشار را برای انتخاب سرمربی تیم ملی تا پیش از این مسابقه بیشتر و بیشتر می‌کند. هرقدر هم که این فشار زیاد شود اما نشستن علی دایی روی نیمکت تیم ملی از چند زاویه قابل بررسی است که از هر زاویه‌ای هم بررسی شود، یک انتخاب منطقی و محتمل نخواهد بود. نام علی دایی در کنار تیم ملی، آن هم پس از هشت سال حضور یکی از مربیان طراز اول فوتبال دنیا، عجیب‌ترین و غیرمنطقی‌ترین انتخاب فدراسیون می‌تواند باشد. عملکرد هشت‌ساله کی‌روش در تیم ملی فوتبال ایران و گزینه‌هایی که بعد از او برای نشستن روی نیمکت تیم ملی مطرح شدند، به طور کلی سلیقه عمومی در برابر انتخاب سرمربی تیم ملی را به سمتی برده که حتی انتخاب کسی که یک رتبه پایین‌تر از کی‌روش باشد را هم برنمی‌تابند، چه برسد به سرمربی داخلی و علی دایی که خداحافظی تلخی با تیم ملی داشته است. علی دایی شاید بتواند یک سرمربی موقت برای تیم ملی باشد تا مدت قرارداد یکی از گزینه‌های فدراسیون مثل ر‌نار، با تیم فعلی‌اش به پایان برسد و فدراسیون بتواند با او وارد مذاکره جدی شود. در این‌ صورت هم اما دایی گزینه مناسبی برای تیم ملی فوتبال ایران نیست چون این بار او نمی‌پذیرد که به‌عنوان سرمربی موقت به تیم ملی بیاید. علاوه بر همه اینها مهدی تاج پیش از این هم نشان داده است که در چنین انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌هایی به شدت محتاط عمل می‌کند و تا زمان قطعی شدن، هیچ خبری از تاج و فدراسیونش به بیرون درز نمی‌کند. کما اینکه همین گزینه‌هایی که در طول این مدت هم به‌عنوان گزینه‌های احتمالی تیم ملی معرفی شده‌اند، براساس اخباری بوده‌اند که در رسانه‌های خارجی منتشر شده‌اند! در این پروسه، تاج بدش نمی‌آید که گزینه‌هایی چون علی دایی یا برانکو هم مطرح شوند تا مردم هم بدانند که فدراسیون برای انتخاب سرمربی تیم ملی بیکار ننشسته و هم تا مدتی نامی بر سر زبان‌ها بیفتد و فدراسیون را از این سوال که چه زمانی سرمربی تیم ملی انتخاب می‌شود، رها کند.∎​